جامعه ۲۴- در روزهای گذشته طرح مجلس برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشگاههای علوم پزشکی بار دیگر حاشیه ساز شده است. این طرح که قرار بود با دو فوریت در مرداد ماه اعلام وصول شود با پس گرفتن امضاها توسط برخی از امضاکنندگان این طرح اعلام وصول نشد.
با این حال در روزهای گذشته برخی از نمایندگان مجلس دوباره این موضوع را مطرح کردهاند تا به زعم خود بتوانند کمبود پزشک در مناطق محروم را جبران کنند. با این حال طرح افزایش ظرفیت دانشگاههای علوم پزشکی تنها مختص به این مجلس نیست و در سالهای گذشته نیز مطرح شده بود با این حال هر بار با مخالفت تمامی ارکان نظام سلامت مواجه شد.
در مرداد ماه حمید اکبری قائم مقام معاونت آموزشی وزارت بهداشت اظهار کرد: بسیاری از طراحان این طرح از وجود ظرفیت دانشجویان پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی در کشور بی اطلاع بودهاند. با این تعداد منابع انسانی در رشتههای پزشکی، کمبودی در این حوزه نداریم، تنها کمبود ما در برخی رشتههای جراحی و تخصصهایی مانند ارتوپدی و مغز و اعصاب است که البته طی چهار سال گذشته به ظرفیت ما در این رشتهها نیز افزوده شده است، اما زمان نیاز است تا این افراد به خروجی مورد نظر برسند و خدمت خود را آغاز کنند.
بیشتر بخوانید: صدور عجولانه مجوز مصرف اضطراری واکسنهای ایرانی و بدگمانی مردم
از سوی دیگر اعضای نظام پزشکی نیز به اعتراض در این زمینه پرداختند. همچنین در روزهای گذشته علیرضا مرندی رئیس فرهنگستان علوم پزشکی در نامهای به محمدباقر قالیباف رئیس مجلس، این طرح را خلاف سیاستهای کلی سلامت ابلاغ شده توسط رهبر انقلاب خواند و خواستار عدم طرح آن در صحن علنی مجلس شد.
رضا لاریپور، عضو هیئت رئیسه سازمان نظام پزشکی اظهار کرد: تعداد ظرفیت صندلیهای پزشکی کشور از سال ۹۲ تا ۱۴۰۰ با توجه به اعلام وزارت بهداشت که مرجع اصلی صدور مجوز پذیرش دانشجو در کشور است ۵۵ درصد افزایش پیدا کرده است.
وی افزود: افرادی که در حال صحبت از افزایش ظرفیت دانشگاهها به منظور افزایش دسترسی مردم به پزشک هستند باید به این نکته توجه کنند که آیا افزایش ظرفیت پزشکان به افزایش دسترسی مردم منجر شده است یا خیر؟ در پاسخ باید بگویم این امر محقق نشده است. میزان مهاجرت پزشکان و خالی ماندن صندلی برخی رشتههای تخصصی در دانشگاهها این موضوع را تصدیق میکند.
لاریپور بیان کرد: آموزش پزشکی مانند رشتههای دیگر نیست. آموزش پزشکی الزاماتی دارد از جمله اینکه به بیمارستان و تخت بیمارستانی و درمانگاه و ... نیاز است. آیا همزمان با افزایش ظرفیت دانشگاهها، تختهای بیمارستانی و بیمارستانها و نیز تعداد اعضای هیئت علمی دانشگاهها نیز افزایش پیدا میکنند؟ این نکاتی است که باید به آنها توجه کرد. نمیتوان یک طرفه به قاضی رفت و برای دسترسی به پزشک تنها ظرفیت دانشگاهها را افزایش داد.
وی همچنین در مورد برخی سهمیهها که موجب پذیرش برخی افراد با نمره و رتبه بسیار ضعیف در رشتههای پزشکی شده است، گفت: مسئول سهمیهها سازمان سنجش است؛ از سوی دیگر در همه جای دنیا یکسری سهمیه وجود دارد و اینکه از طریق سهمیه بخواهیم به عدهای افراد کمک کنیم از عدالت آموزشی به دور است با این حال مثلا سهمیه مناطق محروم و یا سهمیههای مازاد بر ظرفیت برای برخی ارگانها که نیاز به نیرو دارند و کاری به جمعیت عمومی ندارند تا حدودی توجیه پذیر است. اما اینکه افرادی با نمره ضعیف و رتبه پَرت، صندلی پزشکی را اشغال کند غیر قابل تحمل است.
لاریپور افزود: مگر میشود فردی با رتبه سه هزار و ۵۰۰ پزشکی قبول نشود و فردی با رتبه ۸۵ هزار پزشکی قبول شود؟ سازمان سنجش باید در این رابطه توضیح دهد.
صنعت داروسازی ارتباطی با تعداد بالای داروساز ندارد
بیشتر به قدرت اقتصادی و امکان سرمایه گزاری مربوط است
در ضمن هند بیش از ۱ میلیارد جمعیت دارد