اقتصاد۲۴- این روزها انتصاب عبدالعلی علی عسگری به عنوان مدیرعامل هلدینگ خلیج فارس، به شدت حاشیهساز شده است. هلدینگ خلیج فارس یکی از بزرگترین شرکتهای بورسی است. این هلدینگ بزرگ توانست با سه پله صعود نسبت به سال قبل به عنوان سی و هفتمین شرکت برتر در بین شرکتهای شیمیایی جهان بر اساس آخرین رتبهبندی موسسه معتبر «ICIS» معرفی شود.
صورتهای مالی هلدینگ خلیج فارس نشان میدهد سود خالص این شرکت به عنوان بزرگترین شرکت بورسی، در دوره منتهی به پایان بهار ۱۴۰۰ با رشد ۸۴درصدی همراه بود و سود خالص شرکت از ۲۰۹ هزار و ۶۲۹ میلیارد ریال در سال مالی منتهی به خرداد ۹۹ به ۳۸۶ هزار و ۷۱۳ میلیارد ریال در سال ۱۴۰۰ رسید. شرکتی که توانست در سال ۹۹ بیش از ۵/ ۶میلیون تن از محصولات پتروشیمی را به بازارهای هدف صادر کند. از ابتدای امسال صادرات این هلدینگ به رقم ۵ میلیارد دلار میرسد. درآمد ارزی ایجاد شده توسط این شرکت چیزی حدود ۲۰ درصد ارز کشور است. تنها در دوره اخیر اقداماتی همچون راهاندازی طرحهای بیدبلند خلیج فارس، پتروشیمی لردگان، واحد الفین ایلام و سولفات پتاسیم ارومیه انجام شده است و گستردگی این هلدینگ آن را تبدیل به شرکتی بسیار مهم در حوزه پتروشیمی کرده است. هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس شامل ١٥ شرکت تولیدی پتروشیمی و مجموعا ٦٠ شرکت زیر مجموعه است. حالا بر اساس اخبار انتشار یافته مدیرعاملی شرکتی با این امتیازات ویژه به کسی رسیده است که سابقهای در حوزه پتروشیمی و فعالیتهای اقتصادی مرتبط با آن در کارنامه خود ندارد. او عمدتاً در حوزههای فرهنگی فعال بوده است و او را به عنوان مدیر صداوسیمایی میشناسند.
بیشتر بخوانید: رئیس سابق سیما مدیرعامل شرکت پتروشیمی شد
نام علی عسگری وقتی بر سر زبانها افتاد که جایگزین محمد سرافراز در سمت ریاست سازمان صداوسیما شد. تمامی مناصبی که علی عسگری در آن حضور داشته در حوزههای فرهنگی، اجتماعی و قضایی بوده است. او پیش از این به مدت ۱۰ سال معاون توسعه و فناوری رسانه در سازمان صدا و سیما و همچنین مشاور ریاست سازمان صدا و سیما نیز بوده است. او در دولت هاشمی رفسنجانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در دولت خاتمی مدیر بنیاد فرهنگی پژوهشی غربشناسی بوده است. علی عسگری در حوزه فضای مجازی نیز سمت داشته است که از جمله آن میتوان به از اعضای مرکزی قرارگاه فضای مجازی و از طراحان اصلی شورای عالی فضای مجازی اشاره کرد.
همین عدم تناسب در انتصاب یک مدیر صداوسیما به عنوان مدیرعاملی شرکت هلدینگ خلیج فارس حتی مدیران سیمایی را هم به طعنه و کنایه علیه مدیر جدید این بنگاه اقتصادی بزرگ واداشت. جالب اینجا است که برخی از این طعنهها کاملاً بیپرده نیز هستند. محمد سرافراز، رییس اسبق صداوسیما نوشت: «جناب علی عسگری همانطور که رسانه ملی را با کمک خانواده و دو مرجع تصمیم ساز، از فروپاشی نجات داده و مخاطب آنرا به بیش از هشتاد درصد رساند و معضلات کشور را یکجا حل کرد، اکنون در تراستِ خصولتیِ پتروشیمیِ خلیج فارس، مشکل مالی دولت را هم حل خواهد کرد!»
محمدسرشار مدیر شبکه کودک صداوسیما هم خطاب به علی عسگری گفته است: «آیا هولدینگ پتروشیمی کودکونوجوان سراغ ندارید؟»
جالب اینجا است که آش آنقدر شور است که حتی علی اکبر رائفی پور که همیشه در برنامههای صداوسیما جایگاه خوبی داشته هم به طعنه زدن به علی عسگری روی آورده است. او نوشت: «بنده به هیچ جناحی تو این مملکت نه وابستگی دارم و نه بهشون بدهکارم. هیچ آدم عاقلی هم دنبال دشمن درست کردن برای خودش نیست. اما واقعا نمیتونم ببینم با یک سری انتصابات عجیب مملکت رو فنا بدن. ربط علی عسگری به پتروشیمی چیه؟ میدونید تو این شرایط و اوضاع با یک اشتباه چه بر سر بورس میاد؟»
آنچه مدتی بر سر زبانها افتاده بود، دو دورهای نشدن ریاست علی عسگری در سمت ریاست صداوسیما بود و همین امر موجب شده بود که انتقادات فراوانی به او نیز مطرح کنند. در واقع او در اواخر دوران ریاست آقای علی لاریجانی به صداوسیما منتقل شد و بهعنوان مشاور ریاست شروع به کار کرد و بعد هم به ریاست رسید، اما خیلی زود از این سمت کنار رفت.
اگرچه در تمام دورههای صداو سیما همیشه گروههای مختلف اجتماعی و مدنی از عدم انعکاس صدای جامعه انتقاد داشتهاند، اما علی عسگری نیز نتوانست این انتقاد تند و تیز به صداوسیما که با کلیدواژه رسانه میلی بر سر زبانها افتاده، تغییری بدهد.
فعالان اقتصادی نیز به این انتصاب واکنش نشان دادند. علی شریعتی، فعال اقتصادی در صفحه توییتریاش نوشت: «پتروشیمی دیگر تخصص نمیخواهد فقط تعهد میخواد! #علی_عسگری»
کاربران دیگری نیز در صفحه توییتری خود نوشت: «برخلاف دیگران از اهدای صندلی هولدینگ خلیج فارس بزرگترین پتروشیمی ایران به علی عسگری تعجب نکردم. انصاف دهید! عسگری که از سال ۹۵ در صدا و سیما رییسی را تبلیغ میکرد، به اندازه رییس کمیته چند رسانهای ستاد رییسی، حق خود را گرفت.»
دیگر کاربری نوشت: «اگه صندلی بازیِ موزیکال هم بود، صندلیِ پتروشیمی به علی عسگری نمیرسید.»
کتاب مدیریت ایرانی صفحه 227