اقتصاد ۲۴- شاید بتوان ادعا کرد که بازار لوازم خانگی عجیبترین روزهای خود را میگذراند. با گذشت بیش از سه سال از ممنوعیت واردات لوازم خانگی به کشور، وضعیت این بازار نیز بهشدت تحت تاثیر قرار گرفته و در حال حاضر بزرگترین گروه زیان ده، مصرفکنندگان هستند و در واقع مهمترین نتیجه اقدامات اینچنینی که برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی گرفته شده بود، جهشهای ریز و درشت قیمتی به خصوص برای کالاهای خارجی، تشدید قاچاق و البته افت کیفیت تولیدات داخلی و کاهش عمر مفید این محصولات بود. البته که نتایج و پیامدهای آن همچنان ادامه دارد و هر روز خودش را در قالب یک «پدیده» نه چندان نو نشان میدهد؛ رونق خرید کالای دسته دوم در برخی شهرها، رغبت افراد به تعمیر لوازم خانگیشان یا دریافت وام برای تعویض وسیله با یک مدل بهتر. البته که این موارد تا پیش از این نیز در بازار وجود داشت، اما رایج نبود.
بر اساس گزارش مرکز آمار تورم سالانه دی ماه لوازم خانگی در حالی به حدود ۵۳ درصد رسید که تورم سالانه کل کشور ۴۲.۴ درصد گزارش شده بود. مقایسه این دو عدد نشان میدهد که بازار لوازم خانگی به دلیل وابستگی به واردات مواد اولیه و دلار تغییر قیمتهای بیشتری از تورم داشته و به دلیل اینکه در ظاهر واردات محصولاتی که مشابه داخلی دارند، ممنوع است، تولیدکنندگان داخلی بیتوجه به قدرت خرید، قیمتهای خود را بالا میبرند.
قرار بود تا ۲۳ بهمنماه قیمتهای لوازم خانگی که تا پیش از این ۸ تا ۱۲ درصد افزایش داشته، کاهش یابد. البته که این کاهش جزیی (که به آن عمل نشد) در مقایسه با افزایش ۲۰۰ درصدی قیمت این محصولات طی یک سال، تقریبا به چشم نمیآید. گزارشهای میدانی و تماس با نمایندگیهای فروش نشان میدهد که نه تنها قیمتها کاهش نیافته که در برخی موارد نیز افزایش داشته است. نکته در این است که بعضی از فروشندگان وجود جنسهای خارجی قاچاق را به نوعی متعادلکننده قیمتها در بازار لوازم خانگی میدانند. چرا که گرانترین جنس داخلی در این بازار در برخی موارد بیشتر از حداقل قیمت نمونه خارجی است.
بیشتر بخوانید: کدام کالای قاچاق بیشتر کشف میشود؟
«در این مدت که بازار لوازم خانگی و همه قوانین مربوطه، مشغول حمایت از تولیدکنندگانش بود، آنها نتوانستند از فرصت پیش آمده استفاده کنند و مصرفکنندگان در صورتی که حق انتخاب داشته باشند، همچنان خارجیها را انتخاب میکنند»؛ این موضوع را یکی از فروشندگان لوازم خانگی عنوان کرد که خودش بیشتر از اینکه محصولات داخلی داشته باشد، برندهای خارجی میفروشد. اگرچه که قیمتهایشان بالاتر است؛ به عنوان مثال قیمت یخچال فریزر جنرال الکتریک از ۶۰ تا ۸۰ میلیون تومان، لباسشویی بوش نیز از حدود ۱۳ تا ۳۰ میلیون تومان و بازه قیمتی جاروبرقی فیلیپس نیز بین ۳ تا ۱۷ میلیون تومان عنوان کرد، اما میگفت «خریدار هست. چرا که میداند برند خارجی مدت زیادی برایش کار میکند و حتی اگر دست دوم نیز باشد، دیرتر از مشابه داخلی نیاز به تعمیر پیدا میکند.» البته که کارکرده با قیمت پایین نیز میفروخت؛ لباسشویی ۲۵ میلیون تومانی بوش با ۶ ماه کارکرد را ۱۸ میلیون تومان قیمتگذاری کرده بود؛ به دلیل موج مهاجرت در اواخر تابستان و اوایل پاییز، بسیاری از افراد محصولات خارجی خود را به عنوان جنس دست دوم از فروشگاههایی که خریدند، میفروشند. حتی مدتی که محصول در فروشگاه میماند نیز جزو گارانتی آن محسوب نمیشود. بنابراین خریدار این نوع اجناس میتوانند از ادامه مدت باقی مانده گارانتی استفاده کنند.
اگرچه که فروشگاه دیگر اجناس ایرانی بیشتری داشت، اما شرایط خرید جنسهای ویترینی یا دست دوم را بیشتر از سایر رقبایش عنوان کرده بود. البته که لباسشویی ویترینی تولید داخل تا ۶ میلیون تومان نداشت و میبایست برای خرید آن یک تا دو میلیون تومان دیگر به منابع مالی خریدار اضافه شود؛ یک چهارم تا نصف حقوق ماهانه کارگر. البته که لباسشویی دست اول و آکبند ایرانی را نیز تا ۱۸ میلیون تومان قیمتگذاری کرده بود که تفاوت چندانی با ارزانترین محصول خارجی نداشت. طبق گفته این فروشنده، جنس ویترینی داخلی بیشتر توسط زوجهای جوان که بودجه محدود یا افرادی که قصد مهاجرت دارند، خریداری میشود.
اکبر پازوکی، رییس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی بر این باور است که هر زمان قیمت کالاها و تورم انتظاری بیش از آن چیزی باشد که در ذهن افراد شکل گرفته، تعمیر کالاها به جای خرید آن، نو یا دست دوم رونق بیشتری دارد. البته که بر اساس گفتههای او تا پیش از اینکه واردات لوازم خانگی ممنوع شود، اینگونه نبوده و حتی افراد کالاهای خارجی بیشتری میخریدند.
او در این خصوص گفت: «تا پیش از سال ۹۷ وضعیت بدین گونه نبود چرا که کالای خارجی نیز در بازار وجود داشت. حتی در سال ۹۸ نیز همچنان کالای خارجی در بازار مشاهده میشد و مردم میتوانستند بخرند.»
از او در خصوص رونق پدیدههایی مانند فروش کالاهای ویترینی پرسیدیم که پاسخ داد: «پدیدههای فعلی در بازار لوازم خانگی، جدید نیستند. با این وجود هنوز هم گمان میکنم که مردم به تعمیر کردن کالا روی آوردهاند و به خصوص در بحث کالای خانگی دست و دلشان به خرید کالای دست دوم نیست. چرا که نمیدانند چه اتفاقی برای کالا افتاده و آیا کالا مشکلی داشته که فرد آن را فروخته است. حتی برخی از فروشندگان کالای دست دوم و بعضا خراب خود را به اسم کالای ویترینی به افراد میفروشند. در صورتی که کالای ویترینی به هیچ عنوان استفاده نشده است.»
از پازوکی درباره فروش ویترینی برندهای ایرانی سوال شد و اینکه تا سالها پیش ویترینفروشی برای کالاهای خارجی بود که گفت: «جنس ویترینی جنسی است که بسته به نوع کالا مدتی از کارتن خود خارج شده و در معرض دید عموم قرار گرفته، تنها به دلیل شرایط نگهداری جنس و اینکه پیشتر جایی خریداری و نصب نشده، ویترینی است. هر چیزی غیر از این کالای دست دوم است.
یک زمانی شرکتها یک نمونه در مغازهها میگذاشتند و قرارداد میبستند. بدین صورت که در صورتی که کالا تا مدتی به عنوان مثال ۶ماه در معرض دید عموم باشد، با کسر درصدی از سهم کارخانه، به فروش میرسد.» پازوکی در ادامه افزود: «پیش از سال ۹۶ به دلیل واردات و همچنین بالا بودن عرضه، شرکتهای تولیدکننده داخلی نیز به این امر روی آورده بودند و کالاهایشان را در ویترین مغازهها قرار میدادند تا افراد نسبت به خرید ترغیب شده و اقدام کنند. در شرایط نبود کالا نیز مغازهدارها کالاهای ویترینی خودشان را میفروشند.»