اقتصاد۲۴- بانک مرکزی که هر هفته با انتشار گزارشی، نرخهای بهره بازار پول را اعلام میکند، بهتازگی آمار و ارقام مربوط به دو مورد از مهمترین نرخهای بهره این بازار، یعنی نرخ بهره بین بانکی و همچنین نرخ ریپو در سومین هفته شهریور ماه را منتشر کرد.
بر اساس دادههای اعلام شده از سوی بانک مرکزی، نرخ بهره بین بانکی پس از آنکه در دو هفته اخیر نزولی شده بود، هفته منتهی به ۲۲ شهریور ماه را با رشد به پایان رساند. البته این رشد پس از آن اتفاق افتاد که بانک مرکزی، بار دیگر تزریق پول خود را بازار بین بانکی را به صفر رساند و معاملات در بازار باز نیز با کاهش نسبی همراه شد.
رشد ۰.۰۷ واحد درصدی نرخ بهره بین بانکی
بررسی گزارشی که بانک مرکزی منتشر کرده حاکی از آن است که نرخ بهره بازار بین بانکی پس از اینکه هفته اول و دوم شهریور ماه را کاهشی سپری کرده بود، در هفتهای که گذشت با رشد ۰.۰۷ واحد درصدی همراه شد. در نتیجه میانگین موزون نرخ سود بازار بین بانکی در هفته سوم شهریور ماه به ۲۳.۶۲ درصد رسید.
بیشتر بخوانید:نرخ بهره بین بانکی چند درصد شد؟
از سوی دیگر، اما حداقل نرخ توافق بازخرید در هفته مورد بررسی بار دیگر بدون تغییر ماند تا ثبات آن در سطح ۲۳ درصدی برای بیست و ششمین هفته متوالی ادامه پیدا کند. نرخ توافق بازخرید که بیشتر با نام نرخ ریپو در ادبیات اقتصادی مشهور است، در واقع نرخ مبادله بانک مرکزی و بانکها در بازار باز محسوب میشود.
تحرکات بانک مرکزی در بازار باز و بازار بین بانکی، همچون هفتههای قبل، از مهمترین عوامل تغییرات نرخ بهره بین بانکی بودند. در این هفته نه تنها سفارشهای ارسالی بانکها در بازار باز کاهش یافت، بلکه بانک مرکزی نیز بخشی از این سفارشها را نپذیرفت تا برای اولین بار از ابتدای خرداد ماه سال جاری، میزان تزریق پول در بازار باز به کمتر از ۹۵ هزار میلیارد تومان برسد.
از سوی دیگر، اطلاعات بانک مرکزی نشان میدهد که این بانک برای نخستین بار از نیمه مرداد ماه به این سو، مداخلهای در معاملات بازار بین بانکی نداشته و پولی در این بازار تزریق نکرده است.
بنابراین، به نظر میرسد که دلیل اصلی رشد ۰.۰۷ واحد درصدی نرخ بهره بین بانکی در هفته گذشته، عقبنشینی بانک مرکزی از معاملات این بازار و بازار باز بوده است.
در برخی مواقع، بانکها در مراودات روزمره خود با کسری منابع نقد مواجه میشوند. در این شرایط، بازار بین بانکی بهعنوان سازوکاری مهم برای تامین این کسری، مورد استفاده بانکها قرار میگیرد.
در واقع این بازار شرایطی را مهیا میکند که بانکها میتوانند از طریق آن، بخشی از کسری منابع خود را با استقراض از بانکهایی که منابع مازاد دارند، جبران کنند.
بانکهای مقروض موظفند که در عوض، پولهای قرض گرفته شده را در تاریخی مشخص که معمولا یک روزه است و با نرخ بهرهای از قبل تعیینشده که همان نرخ بهره بین بانکی است، به بانک وامدهنده بازگردانند.