اقتصاد ۲۴، سعید شمس: اینکه کشوری نفت خیز باشد و بتواند از این منبع گرانبهای زیر زمینی بهره ببرد، به خودی خود فرصتی است که میتواند در راستای تحقق اهداف پیش بینی شده و اجرای برنامههای توسعهای اقتصادی-اجتماعی نقش و سهم بسزایی داشته باشد.
البته با این شرط که در مدیریت منابع حاصل از نفت و انرژی، تدبیر لازم صورت گیرد تا این منبع عظیم حیف و میل نشود. با این حال متأسفانه دولتهای ایران بدون اینکه به هزینه سازی روند غلط شان فکر کنند، با اصرار به «خام فروشی» موجب فرصت سوزی میشوند تا یکبار دیگر بتوان گفت، نه تنها در حوزه نفتی، بلکه اقتصادِ کلِ کشور اسیر تصمیمات و رویکردهای غیرکارشناسی و متناقض با شرایط موجود است و تا زمانی که تجدیدنظر در سیاستهای کلی تصمیم گیری و اجرایی جدی گرفته نشود، ترمیم فضای کدر اقتصادی محال خواهد بود.
احمد خرم در گفتگو با اقتصاد ۲۴ در این خصوص میگوید: اینکه کشوری از موهبت نفت برخوردار باشد، اما تصمیم گیرانش نتوانند بازار این انرژی مهم را به خوبی مدیریت کنند، مانع از بهره برداری به جا خواهد شد. با این حال آنچه در دهههای گذشته روی داده است، چیزی جز این نیست که خام فروشی به قدری جدی گرفته میشود که اساساً فراموش میکنیم که میتوانیم از این منبع غنی به مراتب استفادههای بهتری داشته باشیم.
وی تاکید کرد: این اصرار در حالی است که باید سعی مان را به کار بگیریم تا با ارتقای زنجیره ارزش صنعت نفت، این دارایی ارزشمند را به یک بنگاه اقتصادیِ درآمدزا تبدیل کنیم.
بیشتر بخوانید: واقعیت رشد اقتصادی که دولت به آن میبالد چیست؟/ دولت بگوید مبنای محاسبه رشد اقتصادی چه بوده است؟
وزیر راه دولت اصلاحات در ادامه گفت: متأسفانه چه این دولت و چه دولتهای گذشته هیچ رغبتی از خود نشان نداده اند تا با تولید فراوردههای نفتی، محصولات به دست آمده در بازارهای داخلی و خارجی عرضه شود تا از این طریق هم درآمد ارزی قابل توجهی به دست آید و هم با به راه افتادن چرخه تولید، برای عدهای از انبوه بیکاران شغل ایجاد شود. در واقع اگر در شرایط تحریم به تولید فراوردههای نفتی توجه لازم را داشتیم، میتوانستیم «نفت» را به عاملی مهم و تأثیرگذار در عرصه صادرات و در نتیجه توسعه اقتصادی تبدیل کنیم.
خرم تصریح کرد: متأسفانه دولتها با «حاضری خوری» فرصت سوزی میکنند و نفت را کالایی مصرفی میدانند، آن هم در شرایطی که به دلیل تحریمهای آمریکایی، برای فروش نفت خام مشکلات بی شماری داریم و فقط به کشورهای معدودی میتوانیم، نفت بفروشیم. با این توضیح که «خریداران» با سوءاستفاده از تحریم، نفت ما را ارزان میخرند و همچنین ما را مجبور به تهاتر میکنند تا عملاً ایران نتواند از نفت آنطور که باید، منابع ارزی به دست بیاورد و به همین راحتی امکان کاهش مشکلات کم میشود.
وی افزود: ایران دائما در حالت تحریم قرار دارد؛ پس لازم است، نظام مدیریتی با علمِ بر محدودیتهای ناشی از فضای تقابلی کشور با نظام بین الملل، شرایط را به گونهای مدیریت کند تا از پتانسیلهای موجود بهترین حالت ممکن استفاده شود تا بلکه در شرایط سخت تحریم، حتی المقدور کاستیها را کمرنگتر کنیم.
وزیر راه دولت اصلاحات در پایان اظهار کرد: البته باید تأکید داشت، خام فروشی فقط یکی از روشهای اشتباه در ساختار مدیریتی کشور است. در واقع نه تنها در حوزه نفت و اقتصاد، بلکه سیاست متوهمانه در کل ساختار اجرایی کشور مشهود است. در واقع باید گفت، حضور گروهی که با کار کارشناسی غریبه اند و افراط و تفریط را در دستور کار خود قرار داده اند، شرایط را به قدری بحرانی کرده اند که میتوان گفت، بخش عظیمی از جامعه کمترین امیدی برای برداشته شدن موانع ندارند و به همین دلیل نوعی یأس و ناامیدی به لایههای مختلف اجتماعی رسوخ کرده است.