اقتصاد۲۴-بیماریهای مقاربتی (STD) که به آن عفونتهای مقاربتی (STIs) نیز گفته میشود، گروهی از عفونتها هستند که میتوانند از طریق هر نوع تماس جنسی منتقل شوند.
آنها معمولاً از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی از یک فرد آلوده به دیگران منتقل میشوند. آنها همچنین ممکن است از طریق دیگر تماسهای فیزیکی صمیمی مانند بوسیدن نیز منتقل شوند. به عنوان مثال، تبخال میتواند از طریق تماس پوست به پوست گسترش یابد.
بیماریهای مقاربتی میتواند توسط باکتری ها، انگلها و ویروسهای مختلف ایجاد شود. نمونههایی از بیماریهایی که میتوانند از طریق جنسی منتقل شوند عبارتند از:
کلامیدیا
واژینوز باکتریال
تبخال ناحیه تناسلی
سوزاک
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
شپش ناحیه تناسلی
هپاتیت B و C
سیفلیس
ویروس نقص ایمنی انسانی / سندرم نقص ایمنی اکتسابی (HIV/AIDS)
تریکومونیازیس
Molluscum contagiosum
شانکروئید
گال
برخی از افراد ممکن است کاملاً از ابتلای خود به بیماری مقاربتی اگاه نباشند، زیرا ممکن است این بیماری مقاربتی علائم قابل توجهی ایجاد نکند.
گاهی اوقات نیز علائم خیلی دیر پس از عفونت ظاهر میشوند و ممکن است عود کنند و دوباره از بین بروند. بنابراین، بسیاری از افراد ممکن است ناآگاهانه بیماری را به شریک زندگی خود منتقل کنند، زیرا هیچ نشانهای از بیماری ندارند.
احتمال انتقال بیماری مقاربتی از طریق لباس وجود دارد؟
بیشتر بیماریهای مقاربتی (STD) از طریق لباس قابل انتقال نیستند. با این وجود، برخی از بیماریهای مقاربتی مانند شپش شرمگاهی، گال و مولوسکوم سرایتی میتوانند با استفاده از لباس مشترک با فرد آلوده منتقل شوند.
این عفونتها میتوانند از طریق هر نوع تماس فیزیکی و نه الزاماً تماس جنسی گسترش یابند. آنها همچنین ممکن است از طریق ملحفه یا پارچه استفاده شده توسط یک فرد آلوده پخش شوند. خوشبختانه این بیماریها علائم و نشانههای آشکاری مانند راش و خارش ایجاد میکنند. بنابراین، فرد مبتلا از بیماری آگاه خواهد شد.
این دسته افراد باید اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از سرایت عفونت به شریک زندگی خود انجام دهند، مانند شستن و ضدعفونی مناسب لباس و ملافه، شستن مکرر دستها و استفاده نکردن از وسایل شخصی از جمله لباس.
بسیاری از بیماریهای مقاربتی دیگر از طریق لباس یا صندلی توالت مشترک منتقل نمیشوند. زیرا میکروبهای ایجاد کننده این بیماریها نمیتوانند روی چنین سطوحی زنده بمانند.
چگونه میتوانم از خود در برابر ابتلا به STD محافظت کنم؟
از آنجایی که همه بیماریهای مقاربتی (STDs) میتوانند از طریق تماس جنسی محافظت نشده (معاشقه، جنسی واژینال و دهانی) سرایت کنند، پیروی از اقدامات جنسی ایمن برای محافظت از خود و همسرتان ضروری است:
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به هر گونه بیماری مقاربتی، اجتناب از هرگونه تماس با دهان و اندام تناسلی فرد دیگر است.
برای کاهش خطر عفونت، رابطه جنسی ایمن را با استفاده از محافظهایی مانند کاندوم و سدهای دندانی انجام دهید. کاندوم خطر شما را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد، اما ممکن است محافظت ۱۰۰ درصدی ایجاد نکند، زیرا پاتوژن (ارگانیسم عامل عفونت) میتواند در مناطقی که توسط کاندوم محافظت نمیشود مانند باسن، لابیا و کیسه بیضه زنده بماند.
اکثر بیماریهای مقاربتی (مانند تبخال) در طول شیوع راحت پخش میشوند. عفونت میتواند حتی در صورت عدم وجود علائم گسترش یابد.
اگر شما یا شریک زندگیتان به عفونتهای مقاربتی (STIs) مبتلا هستید، حتی اگر هیچ علامتی وجود نداشته باشد، از کاندوم استفاده کنید. با این حال، باید از داشتن رابطه جنسی (دهانی، مقعدی یا واژینال) در طول شیوع تبخال اجتناب کنید. یاد بگیرید که علائم قبل از شیوع بیماری مانند احساس سوزش، خارش یا سوزن سوزن شدن را تشخیص دهید.
اگر آلوده هستید، از پزشک خود در مورد داروهایی که خطر گسترش عفونت را کاهش میدهند، سوال کنید.
از دست زدن به راش و زخم خودداری کنید، زیرا این امر میتواند عفونت را به سایر قسمتهای بدن، به خصوص در عفونتهای جدیدتر گسترش دهد.
اگر به طور تصادفی یا در حین استفاده از داروها راش و یا زخم را لمس کرده اید، دستهای خود را با آب و صابون بشویید.
اگر زخمی در دهان یا روی لب دارید از بوسیدن همسرتان خودداری کنید.
اگر تبخال دارید، وسایل شخصی مانند مسواک، حوله، تیغ، نوشیدنی و .. را به اشتراک نگذارید.
واکسنهای موثری علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و هپاتیت B موجود است. در مورد واکسینه شدن برای این عفونتها با پزشک خود صحبت کنید.
اگر گال، شپش شرمگاهی (خرچنگ) یا مولوسکوم سرایتی دارید، از به اشتراک گذاشتن لباس یا ملافه جدا خودداری کنید.
با مصرف یک رژیم غذایی متعادل، انجام فعالیت بدنی منظم و هیدراته ماندن سلامت بمانید. اگر فکر میکنید مبتلا به STD هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
منبع: سلامت نیوز