
اقتصاد۲۴- پس از کنارهگیری مسعود بادین از جایگاه مدیریت، سکان هدایت بیمه آسیا به دست مجتبی حیدری سپرده شد؛ مدیری باسابقه در حوزههای بیمه و بانکداری که حضورش میتواند آغازگر دورهای تازه برای این شرکت بزرگ و باسابقه باشد. حیدری با کارنامهای پربار و تجربهای گسترده در سطوح مختلف مدیریتی پا به ساختمانی گذاشته که طی سالها، نامش با ثبات و اعتبار در صنعت بیمه ایران گره خورده است. اکنون، نگاهها به او دوخته شده تا شاید بتواند با رویکردی تازه، افقهای نوینی برای بیمه آسیا ترسیم کند و پاسخی مؤثر به نیازهای پیچیده و روزافزون بیمهگذاران دهد.
با پایان یافتن دورهی هفتسالهی مدیریت مسعود بادین، اکنون مجتبی حیدری در جایگاه مدیرعامل بیمه آسیا قرار گرفته؛ شرکتی که عنوان بزرگترین بیمهگر غیردولتی کشور را یدک میکشد. بادین، که از چهرههای فنی و ریشهدار در مکتب بیمه آسیا بهشمار میرود، دومین مدیری بود که طی یک دههی گذشته پس از ابراهیم کاردگر، در رأس این مجموعه حضور داشت. بسیاری از تحلیلگران و فعالان صنعت بیمه، دوران مدیریتی او را با واژههایی چون «پایدار»، «مؤثر» و «فراتر از انتظارات» توصیف کردهاند و باور دارند که حضور بادین در این صنعت هنوز به پایان نرسیده است؛ بلکه باید انتظار نقشی تازه از او در آیندهای نزدیک را داشت.
مجتبی حیدری، پیش از ورود به بیمه آسیا، مسئولیتهای کلیدی گوناگونی در سطوح بالای صنعت بیمه و بانکداری کشور بر عهده داشته است. از عضویت در هیئت عامل و معاونت توسعه در بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران گرفته تا مدیریت عامل در شرکت بیمه ایرانمعین و عضویت در هیئتمدیرهی شرکت بیمه دی، همچنین تجربه معاونت توسعه در بانک دی، همگی تجارب و پیشینه کاری او در این حوزهاند.
حیدری، که پیشتر در برج بیمه مشغول به کار بود، اکنون در سمت جدید به بیمه آسیا پیوسته است. او که از خارج این مجموعه وارد شده، قرار است در دل سازمانی با سابقه فصل نوینی را آغاز کند.
بیمه آسیا، بهعنوان بزرگترین بیمهگر غیردولتی ایران، همیشه بهعنوان یک دانشگاه معتبر برای پرورش مدیران و کارشناسان خبره صنعت بیمه شناخته شده است. اگرچه او از درون این مجموعه نمیآید، اما در این حوزه دارای پیشینه شایانتوجهیست و با این حوزه بیگانه نیست.
ورود مجتبی حیدری به بیمه آسیا در وضعیتی انجام شده است که نگاهها به آینده این شرکت بزرگ و مهم دوخته شده است. ذینفعان مختلف، از سهامداران گرفته تا بیمهگذاران، از او انتظار دارند که با حفظ سرمایههای انسانی و مدیریتی پیشین، اصلاحات مورد نیاز را با نگاهی مسئولانه پیش برد.