
اقتصاد۲۴- مجتبی شکوری روانشناس و مدرس شناختهشده ایرانی است که با حضور در برنامه تلویزیونی «کتاب باز» و تولید پادکست «رادیو راه» توانست توجه طیف گستردهای از مخاطبان را جلب کند. سبک بیان ساده، نگاه انسانی و سخنرانیهای جذاب او باعث شده مخاطبان حتا در لحظات کوتاه، با صحبتهایش ارتباط برقرار کنند. زندگی مجتبی ترکیبی از موفقیتهای تحصیلی، تجربههای شخصی چالشبرانگیز و جستوجو برای خودشناسی است، مسائلی که در کتابها، پادکستها و گفتوگوهای او همواره برجسته باقی ماندهاند و نقش مهمی در شکلگیری مسیر حرفهای و شخصی او داشتهاند.
مجتبی شکوری در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۶۶ در تهران به دنیا آمد. او در خانوادهای فرهنگی رشد کرد که پدر و مادرش هر دو آموزگار بودند و خانهشان پر از کتاب، بحثهای علمی و گفتوگوهای آموزشی بود.
این فضا از همان دوران کودکی باعث شد ارزش مطالعه و آموزش در ذهن او شکل بگیرد و پایه علاقه او به یادگیری و تفکر انتقادی در سالهای نخست زندگی ریخته شود.هنگامیکه چهار سال داشت، حین یک حادثه کوچک دچار شوک شد و در پی آن لکنت زبان پیدا کرد. این اختلال سالها همراه او بود، اما با پشتکار، پیگیری درمان و حمایت خانواده توانست تا حد زیادی بر آن غلبه کند.
خودش در مصاحبههای مختلف گفته که حتی هنگام شرایط پراسترس گاهی رگههایی از آن بازمیگردد و تجربه این دوران، بخشی از مسیر شکلگیری شخصیت و توجه او به روانشناسی را رقم زده است.

مجتبی دوران مدرسهای پرانرژی و پرهیجان داشت و از همان کودکی پرجنبوجوشی خود را نشان میداد. شیطنتهای او گاه به حدی میرسید که معلمان و والدینش را شگفتزده میکرد؛ از جمله آتش زدن تختهسیاه کلاس و ریختن داروی خوابآور در چای معلمان. این رفتارهای جسورانه باعث شد چندین بار تا مرز اخراج پیش برود، اما همین روحیه پرانرژی و کنجکاو پایه شکلگیری مسیر فکری و خلاقیت او شد و به مرور او را به فردی مستقل و پرسؤال تبدیل کرد.
مجتبی در مصاحبههای خود گفته است که هرچند این دوران پرهیجان و پرچالش بود، اما تجربهای سرشار از یادگیری و رشد به او بخشید. مواجهه با مشکلات و محدودیتها از همان زمان توانایی او را در تفکر مستقل و حل مسائل تقویت کرد و نقش مهمی در شکلگیری شخصیت و مسیر حرفهای آیندهاش داشت.
در دوران نوجوانی، مجتبی شکوری شاگردی معمولی بود و علاقه چندانی به درس و مدرسه نشان نمیداد. مشاهده زحمات والدین و تأثیر رفتارهایش بر آنها باعث شد او به این فکر بیفتد که مسیر زندگی و تحصیلش را تغییر دهد. پس از تلاش و تصمیمگیری جدی، او وارد رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف شد و با رتبه ۴۸ کنکور قبول شد. هرچند بعدها در مصاحبهها صادقانه اعتراف کرد که این رتبه با سهمیه به دست آمده و سالها از پنهان کردن حقیقت احساس شرمندگی داشته است.
با گذشت زمان، مجتبی دریافت که رشته مهندسی مکانیک با علاقه و روحیات او همخوانی ندارد. او همیشه گرایش بیشتری به فلسفه و مباحث انسانی داشته و در نهایت تصمیم گرفت مسیر تحصیلی خود را تغییر دهد. او موفق شد فوق لیسانس و دکترای علوم سیاسی را از دانشگاه تهران دریافت کند و در گفتوگوهای مختلف تاکید کرده است که انتخاب رشته مهندسی ناخواسته بوده، هرچند این انتخاب زمینه آشنایی و ازدواج او با همسرش را فراهم کرد. این تجربه نشان داد که مسیر زندگی گاه با تصمیمات غیرمنتظره شکل میگیرد و حتی انتخابهای اشتباه میتوانند فرصتهای مهمی در زندگی ایجاد کنند.
فعالیت حرفهای مجتبی شکوری با تدریس درس فیزیک در مدارس آغاز شد. او در این دوران نه تنها مفاهیم علمی را به دانشآموزان منتقل میکرد، بلکه با رویکردی انسانی و توجه به نیازهای فردی آنها، پایههای مهارتهای ارتباطی و آموزشی خود را تقویت کرد. پس از مدتی، شکوری مسیر خود را به حوزه مشاوره و آموزش فردی سوق داد و تمرکز خود را روی ارتقای مهارتهای زندگی قرار داد.
سبک آموزشی او تلفیقی از روانشناسی، تجربه شخصی و مهارتهای انسانی است که باعث شده مخاطبان حتا در مدت کوتاه هم بتوانند با آموزههایش ارتباط برقرار کنند. شکوری با ارائه مثالهای ملموس، داستانهای شخصی و تحلیلهای روانشناختی، توانسته جمع گستردهای از علاقهمندان به خودشناسی و رشد فردی را جذب کند و جایگاه خود را به عنوان مدرس و مشاور معتبر تثبیت کند.
نقطه عطف حرفهای مجتبی شکوری حضورش در برنامه تلویزیونی «کتاب باز» بود. او با گفتوگوهایش درباره کتاب، زندگی و مسائل انسانی توانست توجه مخاطبان گستردهای را جلب کند و به یکی از چهرههای شناختهشده در حوزه آموزش و تفکر تبدیل شود. پس از این موفقیت، شکوری به عنوان کارشناس ثابت برنامه انتخاب شد و مجموعه گفتوگوهای او با سروش صحت، ترکیبی از تحلیلهای روانشناختی، تجربههای شخصی و نگاه انسانی، تاثیر قابل توجهی بر بینندگان گذاشت.
از سال ۱۴۰۰، مجتبی شکوری پادکست «رادیو راه» را راهاندازی کرد. در این پادکست، شنوندگان با مفاهیم کلیدی زندگی از تولد تا مرگ آشنا میشوند و ذهنشان به چالش کشیده میشود. افزونبر این، او ویدیوهایی با عنوان «ویدیو راه» تولید کرده است که مسائل انسانی و فلسفی را با زبانی ساده و قابل درک بررسی میکنند و به مخاطب کمک میکنند تا دیدگاه تازهای نسبت به زندگی و روابط انسانی پیدا کند.
بیشتر بخوانید: پوریا شکیبایی کیست؟ / همه سوابق هنری از کتابباز تا تاسیان
مجتبی شکوری در ۱۳ شهریور ۱۳۹۱ با یکی از همکلاسیهای دوران دانشگاه خود ازدواج کرد. او در مصاحبههایش گفته که از همان دوران دانشجویی به همسرش علاقهمند بوده، اما مدتها این احساس را در دل خود پنهان نگه داشته بود. هنگامیکه سرانجام تصمیم گرفت علاقه خود را ابراز کند، تنها یک ماه پس از اعتراف به احساسش، پاسخ مثبت دریافت کرد و مقدمات ازدواج فراهم شد.

همسر مجتبی تحصیلکرده است و او را به عنوان همراهی آرام، صمیمی و دوستداشتنی توصیف میکند. شکوری در صحبتهایش همواره بر اهمیت رابطهای مبتنی بر دوستی و تفاهم تأکید کرده و نقش حمایتهای همسرش را در مسیر زندگی و کار خود برجسته ساخته است. به گفته او، حضور همسرش نه تنها در زندگی شخصی، بلکه در رشد حرفهای و تصمیمگیریهای مهم نیز تأثیرگذار بوده است و این همراهی باعث شده او با آرامش و انگیزه بیشتر مسیر خود را دنبال کند.
یکی از جنجالبرانگیزترین بخشهای زندگی مجتبی شکوری مربوط به رتبه کنکور اوست. او در برنامه تلویزیونی صادقانه اعتراف کرد که رتبه ۴۸ کنکورش با سهمیه به دست آمده و سالها از بیان حقیقت احساس شرمندگی داشته است. این اعتراف، هرچند با واکنشهای متفاوتی روبهرو شد، نشاندهنده صداقت و شفافیت او بود و تصویر واقعی از مسیر زندگی و تلاشهایش را به مخاطبان ارائه کرد.
به گفته شکوری، پنهان کردن حقیقت همیشه احساس درونی ناخوشایندی ایجاد میکند و تجربه او نمونهای از اهمیت پذیرفتن خطاها و مواجهه با واقعیت است. این صداقت نه تنها جایگاه او را به عنوان روانشناس و مدرس تقویت کرد، بلکه باعث شد مخاطبان بیشتری با سخنان و آموزههایش ارتباط برقرار کنند و او همچنان به عنوان یکی از چهرههای تأثیرگذار در حوزه آموزش، خودشناسی و تفکر انسانی شناخته شود.

مجتبی شکوری در برنامه «اکنون» با حضور سروش صحت، برای نخستین بار از تجربه تلخ دوران کودکی خود سخن گفت. او شرح داد که در هفت سالگی مورد تعرض جنسی قرار گرفته و این راز برای ۳۱ سال در درونش حبس شده بود. سالها این تجربه برای او منبع عذاب و سکوت بود، تا اینکه تصمیم گرفت آن را بازگو کند و مسیر رهایی و پذیرش گذشته را آغاز کند.
به گفته شکوری، تجربههای چنین تلخی میتوانند اثر عمیقی بر روان انسان داشته باشند، اما مواجهه با آنها و بیان صادقانه آن، بخشی از فرآیند خودشناسی و رشد فردی است. او افزود که این حادثه نه تنها بر شخصیت او تأثیر گذاشت، بلکه بخشی از فلسفه شخصی و رویکرد روانشناسیاش را شکل داده است و به او کمک کرده تا با نگاه انسانی و همدلانه با مسائل دیگران روبهرو شود و تجربیات خود را در آموزش و مشاوره به کار گیرد.
مجتبی شکوری تحصیلات خود را با لیسانس مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی شریف آغاز کرد، اما علاقه اصلی او همیشه به فلسفه و مباحث انسانی گرایش داشت. او در مصاحبههای متعدد گفته که انتخاب رشته مهندسی مکانیک بیشتر به دلیل شرایط و مسیر پیشفرض بوده و ناخواسته صورت گرفته است، هرچند همین انتخاب زمینه آشنایی و ازدواج او با همسرش را فراهم کرد.
پس از پایان مقطع لیسانس، شکوری مسیر تحصیلی خود را تغییر داد و به رشته علوم سیاسی روی آورد. او موفق شد فوق لیسانس و دکترای این رشته را از دانشگاه تهران دریافت کند و در طول سالها همواره تاکید کرده که علاقه واقعی او به مباحث انسانی و فلسفی است و همین علاقه مسیر حرفهای و فعالیتهای آموزشی و مشاورهای او را شکل داده است.

سبک سخنرانی مجتبی شکوری ترکیبی از آرامش، سادگی و نگاه انسانی است که مخاطب را به شنیدن و تفکر وا میدارد. او براین باور است انسان باید گذشته خود را بپذیرد و با پذیرش حقیقت و رویارویی با خطاهایش، مسیر رشد و پیشرفت را طی کند.
روش آموزشی شکوری تلفیقی از علم، تجربه شخصی و روانشناسی است و به همین دلیل توانسته توجه و اعتماد جمع گستردهای از مخاطبان را جلب کند. آموزههای او نه تنها به دانش و مهارتهای عملی محدود نمیشود، بلکه بینش عمیقتری درباره خودشناسی و زندگی ارائه میدهد و تاثیر قابل توجهی در حوزه آموزش تفکر و توانمندسازی فردی برجای گذاشته است.