«شبی که ماه کامل شد» ساخته «نرگس آبیار» است که پیش از این فیلم هایی چون «نفس» و «شیار ۱۴۳» را نیز ساخته است.
اقتصاد24 - كمتر فیلمی در سینمای ایران را به یاد دارم که پس از تماشای آن، روزها آثار و تاثرش همراهت باشد! «شبی که ماه کامل شد» دارای این ویژگی منحصر بفرد در سینمای کشورمان شده است.
این فیلم ساخته «نرگس آبیار» است که پیش از این فیلم هایی چون «نفس» و «شیار ۱۴۳» را نیز ساخته است. «شبی که ماه کامل شد» اما شاید بهترین اثر او در سالهای اخیر و حتی از بهترین های سینمای ایران باشد. اثری برگرفته از یک داستان واقعی که همین موضوع، به جذابیت هرچه بیشتر این فیلم دامن زده است.یک انتخاب موضوع بسیار جسورانه و پرداخت خوب در فیلمی شریف و البته پرکشش . کارگردان بذر داستان بی طرفانه و همدلانه خود را از یکی از مهمترین اتفاقات معاصر بسیار تردستانه به ذهن تماشاگر می پاشاند.
نرگس آبيار در «شبي كه ماه كامل شد» ، دست مخاطبش را مي گيرد و می برد به درون يك ماجراي پرتنش در خصوص جنايات عبدالمالك ريگي ، طوري كه مخاطب فراموش مي كند كه دارد فيلم مي بيند و در آخر، شجاعانه دست به انتحار مي زند!
«شبی که ماه کامل شد» ، یک پروداکشن عظیم در ایران و پاکستان است، درباره برادر عبدالمالک ریگی و همسر ایرانیاش با بازی متفاوت ؛ کارگردانی فوق العاده، فیلمنامه ای بی نقص، موسیقی همسان با فیلم، تصویر برداری زیبا، بازی درخشان ، محتوایی عالی، ساختاری غافلگیرکننده ، سینمای بدون لکنت با ضرباهنگ درست و در همه ابعاد موفق . یک فیلم خوب که کارگردانی کم نقصش را به رخ میکشد.
هنر «آبیار» در این فیلم آن است که هشيارانه سعي دارد از غلطيدن به وادي برانگيختن احساسات يا بيانيه سياسي-عقيدتي دادن،پرهيز كند؛با وجود پتانسيل بالاي قصه اش براي اين مهم. آبیار اما با نهایت دقت و ملاحظه بر روی گسل های قومی-قبیلهای، قدم زده تا این احساسات برانگیخته نشود. گو آنکه تلاش او تحسین برانگیز است از قوم بلوچ تقدیری مطلوب صورت گرفته، اما می توان مشکلات احتمالی اکران فیلم در استان سیستان و بلوچستان را از حالا پیش بینی کرد.
نرگس آبیار در جشنواره سی و هفتم فیلمی مردانه ساخته است «شبی که ماه کامل شد»، اصلا نگاه زنانه ندارد و نشان می دهد که فیلمسازی قائل به جنسیت نیست و آبیار این را در سینمای ایران ثابت کرد، باید برای این فیلم برای نرگس آبیار یک هورای بلند کشید!
گرچه اما گروهی دیگر معتقدند، داستان فیلم جدید آبیار، شبه فمینیستی است، اما می توان این ادعا را به واسطه دلسوزی ناخواسته و قابل فهم کارگردان برای کاراکتر نقش اول زن خود توجیه کرد.
بازی حیرت انگیز هوتن شکیبا که بازیگر مشهور سریال های طنز است، در یک اثر کاملاْ جدی و استراتژیک، جای تبریک دارد، هم به آبیار و هم خود شکیبا. جز او، الناز شاکردوست نیز برای نخستین بار بازی های کلیشه ای و عام پسند خود را کنار گذاشته و شوکی عمیق با بازی روان و هنرمندانه اش به نمایش گذاشته است.
نکته ی شگفت انگیز دیگر، بازی فرشته صدرعرفایی است در نقش یک زن بلوچ که اگر نگارنده در تیتراژ پایانی فیلم، نام او را نمی دید، بی شک باور نمی کرد آن بازی حیرت انگیز زن بلوچ، حاصل بازی فوق العاده صدرعرفایی و البته گریم زیبای تیم «شبی که ماه کامل شد» باشد.
می توان ادعا کرد، اثر جدید آبیار، یک فیلمِ همهچیز تمام است که هم عاشقانه است، هم استراتژیک با صحنه هایی که شاید خشن ترین پلان های سینمای ایران باشد. هم کارگردانیِ خیرهکننده دارد، هم سناریوی پرکشش، هم بازیهای درخشان. و بی شک، بهترین فیلم خانم نرگس آبیار تا امروزاست. از آبیار، این زن استثنایی سینمای ایران در آینده بیشتر خواهیم شنید.