اقتصاد۲۴ - چند روز گذشته، مازیار بیگلو، دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعههای خودرو، در برنامه تهران ۲۰ موضوعات مختلفی را در خصوص قیمت و هزینه تمام شده خودرو مطرح کرد. فارغ از مباحث فنی مطرح شده در این مصاحبه، یک نکته اساسی و مهمی در اظهارات دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعههای خودرو وجود دارد و آن دفاع جانانه مازیار بیگلو از شرکتهای خودروسازی است. اینکه چرا دبیر یک انجمن قطعه سازی به گونهای از عمکلرد شرکتهای خودروسازی دفاع میکند که گویی دبیر انجمن خودروسازان است و نه قطعه سازان موضوع کم اهمیتی نیست.
از آنجا که بیگلو به عنوان دبیر انجمن مربوطه پیش از این نیز تلویحا یا مستقیم بارها از عمکرد شرکتهای خودروسازی دفاع کرده است، این سوال مهم به ذهن متبادر میشود که اساسا چرا باید دبیر انجمن قطعه سازان از عملکرد شرکتهای خودروسازی دفاع کند؟ مگر شرکتهای قطعه سازی سهامدار شرکتهای خودروسازی هستند؟ آیا منافع این دو به طور مشترک است؟
مگر نه این است که قطعه سازان متعددی از نحوه رفتار خودروسازان با آنان گله و شکایت دارند. قراردادهای ترکمنچای بین قطعه سازان و برخی خودروسازان، پرداختهای معوق طولانی مدت، عدم رعایت عدالت مالی و تولیدی بین همه شرکتهای قطعه سازی و. از موضوعات مهمی است که دغدغه بسیاری از قطعه سازان است.
مگر غیر از این است که رابطه بین شرکتهای قطعه سازی و خودروسازی صرفا در خرید و فروش قطعه معنا پیدا میکند پس چه دلیلی دارد دبیر یک انجمن قطعه سازی این گونه سنگ شرکتهای خودروسازی را به سینه بزند؟ آیا شرکتهای خودروسازی انجمن مربوطه ندارند که از عملکردشان دفاع کند؟
آیا در پشت پرده، منافع خاصی بین برخی از اعضای انجمن قطعه سازی و برخی شرکتهای خودروسازی وجود دارد؟
اساسا آیا انجمن سازندگان قطعات و مجموعههای خودرو نماینده تمامی قطعه سازان است و یا تامین کننده منافع عدهای خاص؟ اگر این انجمن نماینده تمامی قطعه سازان است پس تعدد انجمنهای قطعه سازی چه معنا دارد؟
آیا شرکتهای خودروسازی با چند عضو اصلی انجمن قطعه سازان همان گونه رفتار میکنند که با بقیه اعضای خرد و متوسط انجمن قطعه سازان رفتار میکنند؟ اگر این گونه است (که فرض بر همین است) شرکتهای خودروسازی لیست نحوه، میزان و زمان پرداختیها به شرکتهای قطعه سازی را منتشر کنند.
این دفاع جانانه دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعههای خودرو از عملکرد اعضا و شرکتهای خودروسازی و ابهاماتی که در بالا به آن اشاره شد، در مجموع مستلزم یک بررسی دقیق از روابط فیمابین قطعه سازان و خودروسازان است. آیا بهتر نیست انجمن قطعه سازان به جای دفاع از عملکرد شرکتهای خودروسازی، ابهامات و اتهامات وارده توسط دستگاههای نظارتی و اطلاعاتی به برخی از اعضای خود را شفاف کند؟
عقل اینگونه حکم میکند و مردم نیز این انتظار را دارند شرکتهای قطعه سازی قطعات باکیفیت و با قیمت مناسب تولید کنند تا هزینه تمام شده تولید خودرو در شرکتهای خودروسازی کاهش یابد. اینکه عملکرد شرکتهای خودروسازی چگونه است ارتباطی به شرکتهای قطعه سازی ندارد. شرکتهای خودروسازی با موضوعات مختلفی فراتر از قطعه سازی درگیر هستند که باید خود پاسخگو افکار عمومی باشند.