افزایش درآمد از محل مالیات هم در اقتصاد گرفتار رکود و نااطمینانی دشوارتر از همیشه است و فروش اوراق و انتقال بدهی دولت به آینده هم ظرفیتی است که در سالهای گذشته به حد اشباع استفاده شده است
دولت در بنبست بودجهای گرفتار شده؛ تحریم و رکود تورمی درآمدها را محدود کرده و نگرانی از واکنشهای اجتماعی مانع حذف هزینههای فسادزای سیاستهای حمایتی مانند ارز ترجیحی است.
شاید یکی از بهترین گزینههایی که دولت میتواند در شرایط جنگی به آن فکر کند، واردات دولتی کالاهای اساسی باشد. دولت نه ارز ترجیحی بدهد که بخواهد رانت ایجاد شود، و نه در این شرایط ارز را آزاد کند.
یک اقتصاددان میگوید: بخش زیادی از افزایش تورم خوراکیها، یعنی ۸۰، ۹۰ درصد آن به تحریمها و مقداری هم به بیکفایتی مدیران داخلی، غیرشفاف بودن و فساد، برمیگردد.
شهرداری تهران از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۳ بیش از ۲ هزار و ۶۰۸ میلیارد تومان برای ساخت، تجهیز و توسعه مساجد، حسینیهها و حوزههای علمیه هزینه کرده است. این رقم معادل حدود نیم درصد از کل بودجه شهرداری تهران در این بازه زمانی است. اگرچه این سهم در نگاه اول اندک به نظر میرسد، اما در شرایطی که شهر تهران با چالشهای جدی در حوزه حملونقل عمومی، آلودگی هوا، کمبود فضای آموزشی و بحران مسکن مواجه است، تخصیص چنین رقمی به ساخت مساجد، نیازمند بررسی دقیقتر از منظر هزینه فرصت است.
جمع بودجه این دسته از نهادها، بر اساس برآوردها، به حدود ۸۴ هزار و ۱۵۰ میلیارد تومان میرسد؛ رقمی معادل شش برابر بودجه دانشگاه تهران (با بودجه ۶۵۰۰ میلیارد تومان) و بیش از ۱۰ برابر بودجه سازمان حفاظت محیط زیست (با بودجه ۸۰۰۰ میلیارد تومان) و این ارقام چنان باری سنگین، بر پیکر بودجه کشور سنگینی میکند!