اسکله های رورو و اهمیت آن در اقتصاد بنادر

اسکله های رورو برای پهلوگیری کشتی هایی به همین نام طراحی می‌شوند و دارای رمپ هایی برای عبور وسایل نقلیه هستند که می توانند زمان و هزینه بسیاری از مبادلات تجاری را در بنادر کاهش دهند.

اقتصاد24 - اسکله های رورو در تسريع در حمل و نقل و ارزان تر شدن آن در درياي خزر تاثير بسزايي دارند و این سهولت در حمل و نقل و ارزان بودن آن می تواند موجبات افزایش تجارت در منطقه شود و سرعت ترانزیت بین المللی کشور را افزایش دهد.

روز شنبه هفته جاری تفاهم نامه ساخت اسکله رورو در بند کاسپین با همکاری قرارگاه خاتم به امضا رسید. اين پروژه ها علاوه بر فراهم سازي ظرفيت اشتغال و توليد در منطقه آزاد انزلي، باعث تشويق فعالان اقتصادي نيز خواهد بود.

بر اساس توافقنامه مذکور عملیات ساخت اسکله رو رو و پسکرانه مربوطه به آن، در مجتمع بندری کاسپین منطقه آزاد انزلی با هزینه نزدیک به 680 میلیارد ریال در طی کمتر از دوسال ساخته می شود.

بر این اساس اسکله کشتی های رو رو در ضلع غربی مجتمع بندری کاسپین و در جوار اسکله شماره یک به منظور پهلوگیری این گونه کشتی ساخته می شود، اسکله ای که قابلیت خدمات دهی به تمامی کشتی های رو رو در حال تردد در دریای خزر را دارا است و با عنایت به اتصال این بندر به مسیر ریلی کشور، بر قدرت و سرعت ترانزیت بین المللی کشور با توجه به امکان تردد مستقیم کامیون به داخل چنین کشتی هایی، افزوده می شود.

اسکله های رورو به طول حدود 90 متر، با عرض رمپ 26 متر است که دارای 7.6 هکتار پسکرانه است که اجرای این پروژه به صورت ترکیبی از شمع، عرشه و دلفین خواهد بود. اسکله های شمع و عرشه اسکله هایی هستند که تماماً با نمایی باز اجرا می شود و آب می تواند از زیر این سازه عبور کند، بنابراین می تواند در محل هایی که در معرض جریان شدید آب قرار دارند مانند اسکله های کنار رودخانه ای مورد استفاده قرار گیرد.

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد انزلی در جلسه انعقاد تفاهم نامه ساخت اسکله رورو اذعان داشت که ساخت اسکله رورو می تواند مزیتی برای تجار باشد و برای کشور نیز مزیت رقابتی ایجاد کند.

وی در ادامه افزود: آنچه امروز کشور بدان نیاز دارد ایجاد درآمد ارزی است و یکی از راه های ایجاد درآمدهای ارزی استفاده از ظرفیت های ترانزیتی کشور است و پروژه ساخت اسکله رورو می تواند کشور را در رسیدن به مسیر توسعه و ارزآوری نزدیک تر کند.

اهمیت اسکله های رورو

اسکله های رورو (Ro-Ro) نوعی از اسکله هستند که برای پهلوگیری کشتی های رورو طراحی شده اند و دارای رمپی برای عبور وسایل نقلیه هستند.

اسکله های رو-رو از لحاظ سازه ای به پنج گروه تقسیم می شوند که شامل اسکله های وزنی (Gravity walls)، اسکله های سپری (ورقه ای (Sheet walls)، اسکله های شمع و عرشه (Suspended deck structures) که به آنها اسکله های باز(Open) نیز اطلاق می شود، اسکله های شناور (Afloat pontoons) و اسکله های عرشه متحرک (Linkspans) هستند.

کشتی های روررو

کشتی های رورو Roll out/Rollin که نام دیگر آنها بارج است شناورهایی دارای رمپ اند که برای حمل وسایل نقلیه نظیر اتومبیل و کامیون( بعنوان بارکشی) فراهم شده اند. اولین کشتی های باری مخصوص حمل و نقل تعداد زیادی از اتومبیل ها در اوایل دهه 1960 به بهره برداری رسید. در دهه 1970 نیز بازار صادرات و واردات خودرو بطور چشمگیری افزایش یافت و تعداد و نوع RORO ها نیز بیشتر شد.

در سال 1970 ژاپن اولین حامل مخصوص اتومبیل ژاپن را ساخت و پس از آن در سال 1973 بزرگترین شرکت حامل خودرو (PCC) در آن زمان چنین کشتی ای را با ظرفیت 4200 اتومبیل ساخت.

خدمات حمل و نقل دریایی در طول جنگ جهانی اول مورد استفاده گسترده قرار گرفت. از 10 فوریه سال 1918 ، حجم بالایی از نورد ریلی ، توپخانه و لوازم جبهه از "بندر مخفی" ریچبورو ، در نزدیکی ساندویچ در سواحل جنوبی فرانسه به انگلستان ارسال شد.

استفاده از کشتی های قطاربر نسبت به حمل و نقل معمولی در جنگ جهانی اول مزایای بسیاری داشت. جابجایی توپخانه های بزرگ و سنگین و مخازن بسیار آسان تر بود که این نوع جنگ مدرن با استفاده از کشتی های قطار برخلاف بارگیری و بارگیری مکرر نیاز داشت.

تجزیه و تحلیل انجام شده در آن زمان نشان می‌ داد كه برای انتقال 1000 تن مواد جنگی از نقطه ساخت به جبهه با وسایل معمولی ، نیاز به 1500 كارگر داشت ، در حالی كه هنگام استفاده از کشتی های قطاربر ، این تعداد به حدود 100 كارگر كاهش می یابد. این از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود ، زیرا تا سال 1918 ، شرکت های راه آهن بریتانیا که در حال جنگ با کمبود نیروی کار مواجه بودند.

این کشتی ها دارای طبقات مختلف و متحرک هستند تا از فضای آن حداکثر استفاده به عمل آید و وسایل نقلیه می توانند به طور مستقیم به این کشتی ها وارد و یا از آن خارج شوند. کالاهایى که کشتى‌هاى رو – رو حمل مى‌کنند شامل محمولاتى است که مستقلاً مى‌توانند بارگیرى و تخلیه شوند مانند کانتینرهاى مستقر بر روى تریلر، خودروهاى سبک و سنگین نظیر اتومبیل سواری، وانت، کامیون، اتوبوس و محمولاتى که با استفاده از تجهیزات ویژه جابجا مى‌شوند مانند کانتینر، کالاهاى سنگین وزن و کالاهاى پالت شده و مسافرانى که معمولاً با اتومبیل خود سفر مى‌کنند. به این ترتیب این نوع کشتى‌ها مى‌توانند نقش پل ارتباطى میان کشورها را ایفاء کنند.

در حال حاضر، ۴ دسته مشخص از کشتی های RO-RO وجود دارد ؛ روروهای چند منظوره، مجهز به جرثقیل، کشتی های حمل مسافر و کالا که به آنها RO-MAX هم گفته می شود. روروهایی که مختص حمل خودرو هستند و در صنعت خودروسازی برای واردات و صادرات مورد استفاده قرار می گیرند که به آنها PURE CAR CARRIERS هم می گویند. شکوفایی صنعت خودروسازی در ژاپن و کره جنوبی باعث شد تا ساخت این کشتی ها رونق بیشتری بگیرد.