اقتصاد۲۴ - زمستان فصل پرواز مگسها نیست، اما آمدن کرونا به ایران خیلیها را به مگس پرانی انداخته است؛ دست اندرکاران بازار خدمات آموزشی یکی از همانهایی هستند که حالا کار و بارشان در زیر سایه کرونا کساد شده است.
مدارس، مراکز دانشگاهی و موسسات آموزشی هفته پیشرو را در تعطیلی کامل سپری کردند؛ به تبع این وضعیت بیشتر آنهایی که درآمدشان با برگزاری دورههای آموزشی مرتبط بود کاری برای انجام دادن نداشتند؛ خصوصی یا عمومی تدریس فرقی نمیکند، موضوع منبع درآمد اشخاصی است که حالا نزدیک به قطع شدن است.
بیشتر بخوانید: کرونا هتلداران را آچمز کرد
اساس محتوای گزارش پیشرو، گفتگوی کوتاهی است که خبرنگار اقتصاد ۲۴ با سه نفر از مدرسان حاضر در بازار خدمات آموزشی داشته است؛ مدرسانی حرفهای که حالا تدریس به بخشی از هویت اجتماعی- اقتصادی آنها تبدیل شده است.
«قدرت الله حسنی» سالهاست که در کنار عضویت در هیات علمی دانشگاه به عنوان مدرس دورههای آموزش زبان انگلیسی (IETS) در بازار خدمات آموزشی حضور دارد؛ با اینکه از تابستان امسال کلاسهای IETS خود را به صورت آنلاین و مجازی برگزار میکند، اما بازهم فعالیتهای او با آمدن کرونا کساد شده است.
وی میگوید اسفند ماه هر سال با ریزش تقاضا روبرو هستم؛ تقریبا ۳۰ تا ۴۰ درصد شاگردها به صورت موقت ریزش میکنند، اما اسفندماه امسال نزدیک به ۱۰۰ درصد کلاسها کنسل شده اند؛ دلیل اصلی ویروس کروناست؛ خیلی از شاگردانم یا در امور پزشکی فعالیت دارند و یا اینکه ترجیحشان بر توقف زبان آموزی است.
حسنی ادامه میدهد: حتی محض نمونه کسی برای پرسیدن شرایط کلاس تماس نمیگیرد؛ درآمد دورههای IETS آنقدر بود که برای تبدیل کلاسهای حضوری به آنلاین وقت و انرژی بگذارم؛ تقریبا از همه جای ایران و حتی کانادا و اروپا شاگردانی داشتم که کلاسهایشان در ۲۴ ساعت شبانه روز برگزار میشد، اما حالا خبری نیست و دستکم تا فرونشستن ویروس کرونا بعید است اتفاق تازهای بیفتد.
«پورنگ ظریف کریمی» از مدرس دوره IETS نیز بیش از یک دهه است که در بازار خدمات آموزشی فعالیت دارد؛ در کلاسهای خصوصی او که همچنان به شکل حضوری و غیر آنلاین برگزار میشود زبان آموزانی ایرانی و غیر ایرانی بسیاری حضور داشته اند؛ آمدن کرونا به ایران بر اوضاع و احوالش چنان تاثیرگذار بوده است که حالا بیشتر وقتش خالی است؛ او میگوید: کرونا باعث شده تا شاگرد و معلم کمتر تمایلی به ملاقات حضوری داشته باشند.
وی ادامه میدهد: ترجیح شاگردانم همیشه بر حضوری بودن کلاسها بوده است، برای همین تدریس آنلاین ندارم؛ حالا هم که خطر ابتلا به کرونا وجود دارد ترجیح دو طرف بر برگزار نکردن موقت کلاس است؛ البته با آمدن کرونا آموزش اسفند ماه IETS هم به اوایل اردیبهشت ماه موکول شد و همین دلیلی شد تا کمتر از ۵ درصد کلاسهایم برقرار بماند.
کریمی در توضیح روابط این روزهای مدرسان و شاگردان میگوید: کافی است یکی از طرفین بگوید که احساس کسلی دارد یا اینکه صدای طرف مقابل گرفته به نظر برسد دیگر نیازی به عطسه و سرفه نیست، ترجیح دو طرف بر لغو کلاس است؛ اتفاقی که به عمومی یا خصوصی بودن دوره آموزشی هیچ ربطی ندارد.
«ارسلان شورابی» مدرس دیجیتال مارکتینگ هم در زمره کسانی است که حال و وضع این روزهای بازار خدمات آموزشی را خوب ارزیابی نمیکند؛ تعطیلی دانشگاهها و مراکز آموزشی باعث شده است تا فضایی برای تشکیل کلاسهای حضوری نباشد.
او میگوید: حتی اگر مشکل فضا هم نباشد ترجیح بیشتر مردم بر پرهیز از حضور در اجتماعات غیر ضروری است، دوره آموزشی هم از جمله همین اجتماعات است.
اگرچه از نظر شورابی برگزاری آنلاین و مجازی کلاسها کاری شدنی و راحت است، اما مشکل اصلی تمایلی است که مهارت آموزان برای حضور در کلاسهای سنتی دارند، داشتن تجربه قبلی از حضور در چنین محیطی در کنار امکان تبادل نظر راحت تر و مشارکت بهتر در محیط کلاس از جمله مزایای محیط سنتی آموزشی است.
وی ادامه میدهد: غیر از این از چند روز گذشته تمام جلسات برون سازمانی سازمانهای فعال در بازار دیجیتال مارکتینگ به حالت تعلیق درآمده و به موازات آن بیشتر فعالیتهای درون سازمانی این موسسات جنبه دورکاری پیدا کرده است.
شورابی در جمع بندی این وضعیت میگوید: در حوزه دیجیتال مارکتینگ، بخش عمده فعالیتهای آموزشی از طریق طراحی دورههای سفارشی انجام میشود؛ دورههایی که مشتری اصلی آنها سازمانها هستند و تا امکان برگزاری جلسات با مدیران این سازمانها نباشد، هیچ راهی برای تعریف یک دوره آموزشی جدید وجود ندارد؛ درست است که بازار دیجیتال مارکتینگ بر فعالیت مجازی و آنلاین استوار است اما هنوز مذاکرات حضوری و دیدارهای چهره به چهره نقش غیر قابل انکاری دارند.
در فهرست قربانیان ویروس کرونا فقط بیماران مبتلا حضور ندارند، این فهرست بلندتر از این حرفهاست؛ کرونا ویروسی است که از چند جهت بر مناسبات اقتصادی تاثیر نامطلوب دارد؛ هم دلیل افزایش نامتعارف هزینههای پیش بینی زندگی است؛ هم سلامتی آنهایی که کارشان توقف بردار نیست را تهدید میکند و هم برای آنها کسب و کارشان از رونق افتاده تهدیدی اقتصادی به حساب میآید.