اقتصاد ۲۴-کارکنان این پتروشیمی خواهان همسانسازی حقوقشان با همکاران خود در دیگر پتروشیمیهای مستقر در پارسجنوبی هستند چرا که به گفته آنها سنگر یکی، ولی مزایا متفاوت است. بهعنوان مثال این شرکت در روز عید قربان بهجای اهدای کارت هدیه و یا کمک مالی به کارکنان این مجموعه به آنها بستنی داده است! گفته میشود پرسنل بهرهبرداری بستنیها را پس داده و در حال حاضر در اعتصاب غذا به سر میبرند.
براساس گزارشها از عسلویه، شرکتهای دیگری در پارس جنوبی با همان نوع محصول و تولیدی شرکت کاویان، حقوق و مزایای به مراتب بهتری به کارکنان خود پرداخت میکنند. در پتروشیمی کاویان، اما حقوق کم و مزایا نیز کمتر است.
یکی از پرسنل این شرکت در یادداشتی به کانال تلگرامی نفت و گاز نیوز گفته: «شرکت پتروشیمی کاویان ٣ هفته پیش اورهال الفین ٢ رو استارت زده و نفرات که مرخصی بودند را بازگشت به کار کردند و گفتند که اگر نیایند سر کار، اخراج میشوند! و نفراتی هم که نوبت مرخصی آنها بوده را یک هفته نگهداشتند تا اورهال تمام شد. چون از طرفی هرچی به نیروی اورهالی زنگ میزدند که بیاید سرکار با حقوق کمتر از ٨٠٠ هزار تومان در روز نمیآمدند، شرکت هم حاضر نبود حقوق اورهالی پرداخت کند و میخواست از همان کارکنان خودش استفاده کند. حالا شرکت به افرادی که اضافه کار ایستادهاند، میگویند ما پول کارکرد اضافه را پرداخت نمیکنیم و باید نفرات به جای ٢ روز کار یک روز مرخصی بگیرند این در حالی است که همه این افراد یک هفته مشغول اضافه کاری بودند، اما حالا میگویند خبری از پول نیست!»
شرکت پتروشیمی کاویان در منطقه پارس جنوبی، شهرستان عسلویه واقع شده است. این شرکت وظیفه تأمین خوراک مورد نیاز سایر شرکتهای زیرمجموعه شرکت پتروشیمی باختر را بر عهده دارد که از طریق تزریق به خط لوله اتیلن غرب کشور خوراکرسانی به این مجتمعها انجام میشود. سالانه دو میلیون تن اتیلن در دو واحد الفین این شرکت تولید میشود. این شرکت بزرگترین واحد الفینی جهان است.
در سالهای ۸۸ تا ۹۰ هلدینگ پتروشیمی باختر به بخش خصوصی واگذار شد. جایی که خانواده نجفی توانستند هلدینگ ۷ هزار میلیاردی دولتی فقط با ۱۳۰ میلیارد تومان بخرند. مورد عجیب در موضوع پتروشیمی باختر این است که قبل از شروع واگذاری و به نتیجه رسیدن آن پای یکی از اصلیترین مهرههایش در پرونده دیگری باز است. «حسن نجفی» متهم ردیف دوم پرونده «اکبر طبری» معاون رییس سابق قوه قضاییه است که متواری است و اطلاعاتی از او در دست نیست. همان کسی که زمینهای کشاورزی لواسان را تغییر کاربری داد و شهرک «باستیهیلز» را در آن ساخت. به گفته طبری او از ۳۰ سال قبل با حسن نجفی دوست بوده است. نجفی، اما فراری است و امروز برادارن او یعنی مهدی و محسن و «محمودرضا ربانی» اداره پتروشیمی را بر عهده دارند. البته در این واگذاری زنجیرهای از افراد دخیل بودهاند که شامل برخی مدیران دولتی شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز میشود.
اعتراضات کارگری، اما به شرکت پتروشیمی کاویان ختم نمیشود. حدود یکماهی از اعتصاب فراگیر کارگران پیمانی صنعت نفت میگذرد. یکی از اصلیترین خواستههای کارگران صنعت نفت ایران، ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت است. آنها میگویند پیمانکاران که بهنوعی نماینده کارفرمایان محسوب میشوند، باتوجه به شرایط سخت محیط کار (در جنوب کشور) از کارگران بهرهکشی میکنند. همچنین این کارگران به مبلغ دریافتی بابت دستمزد، عدم پرداخت حق بیمه، پرداخت سنوات، پاداش آخرکار، محل استراحت مناسب و ... اعتراض دارند. یکی دیگر از خواستههای اصلی این کارگران اجرای «قانون کار» در مناطق آزاد تجاری است، زیرا مسوولان این مناطق خود را مکلف به اجرای قانون کار نمیدانند و امورات کارگران داخل منطقه را با قانون خود پیش میبرند. از سوی دیگر بهدلیل اینکه پالایشگاههای نفت در مناطق آزاد تجاری قرار دارند عدم رعایت موارد قانون کار به یکی از بحث برانگیزترین مطالبات جامعه کارگری تبدیل شده است. وزارت نفت نیز به صراحت در قبال خواستههای کارگران پیمانی از خود سلب مسئولیت کرده است.
فراز