شرایط عجیب یک شرکت قطعه‌ساز برای زنان کارگر

اقتصاد۲۴- خانم گلپور رئیس کمیته بانوان کانون عالی انجمن صنفی کارگران امروز در نشست تشکل‌های کارگری با حضور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اظهار داشت: ما تشکل‌های زیادی در باب زنان کارگری نداریم، بسیاری از زنان کارگر بیمه نیستند، در حالی که مانند مردان و یا حتی بیشتر از آن‌ها کار می‌کنند.

وی گفت: برخی از زنان با حقوق پایین ماهی ۵۰۰ هزار تا یک میلیون تومان هم کار می‌کنند و مشکلات بنیادی در قرارداد کارگری زنان وجود دارد. در برخی از قرارداد‌های کارگری برای زنان کمتر از ۳۰ روز قرارداد می‌بندند یا چک سفید امضا و سفته می‌گیرند که اگر یک روز شکایتی کرد آن چک یا سفته را به اجرا می‌گذارند.

گلپور ادامه داد: متأسفانه در یک کارخانه قطعه‌سازی به نام کروز در ۹ کیلومتری تهران پنج سال است که از زنان کارگر استفاده می‌شود، اما در قرارداد نانوشته‌ای زنان کارگر حق ازدواج و یا فرزندآوری ندارند و ما هرچه فریاد زدیم، صدایمان به جایی نرسید. حتی خواستیم بسیج کارگری در آنجا راه بیندازیم که مانع شدند.

بیشتر بخوانید: معاون زنان ریاست جمهوری: درصددیم سیاست زدگی را از حوزه زنان رفع کنیم

وی افزود: همه کارگران در این شرکت خانم هستند و شرایط غیر متعارف برای کارگران در کارخانه تحمیل می‌کنند. ما از ۵ سال قبل به جدیت دنبال حقوق آن‌ها بودیم و متوجه شدیم عدم امنیت روانی برای کارگران زن در این شرکت وجود دارد.

رئیس کمیته بانوان کانون عالی انجمن صنفی کارگران گفت: مجلس گرچه تصویب کرده اگر مادری برای دوره زایمان ۹ ماه به مرخصی رفت، باید امنیت شغلی او رعایت شود، اما در بسیاری از کارگاه‌ها زن کارگر یا شغل خود را از دست می‌دهد یا پست قبلی را از دست می‌دهد و حتی در شرکت یاد شده در زمان‌هایی که دولت دو یا سه روز برای کرونا تعطیل می‌کند آن شرکت قطعه‌سازی زنان را مجبور می‌کند یا سر کار بروند و یا مرخصی بگیرند و این‌ها طی یک قرارداد نانوشته‌ای به کارگران زن تحمیل می‌شود. به خاطر این است که هرگاه تعطیلی کرونایی اعلام می‌شود باز می‌بینیم ایستگاه‌های مترو پر از زنان کارگر است که به سمت کار می‌روند.

گلپور خاطرنشان کرد: هنوز کارگروهی برای بیان درد دل کارگران زن نداریم در حالیکه چندین میلیون زن در کشور مشغول کار هستند و حتی پیشکسوتان زنان حاضرند تجربیات گرانقدر خود را به صورت رایگان در اختیار وزارت کار قرار دهند حتی در این جلسه جایی برای خبرنگاران که جزیی از جامعه کارگری هستند، پیش‌بینی نشده و خبرنگاران مجبورند در لبه پنجره و یا گوشه کنار روی پای خود نسبت به تهیه خبر اقدام کنند.