اقتصاد ۲۴-میدل ایست آی نوشت: قیمت گاز طبیعی افزایش یافته است و حدود ۲۰ شرکت انرژی بریتانیا تنها در سال جاری ورشکست شده اند و بریتانیا فقط برای چند روز ظرفیت ذخیره سازی دارد. هیو مایلز، بنیانگذار عرب دایجست به میدل ایست آی گفت: بریتانیا به سراغ ایرانیها یا روسها که بزرگترین ذخایر گاز اثبات شده جهان را در اختیار دارند، نمیرود، بلکه به سمت قطر که در سومین جایگاه ایستاده است، خواهد رفت.
به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در اوایل نوامبر، فایننشال تایمز گزارش داد که بریتانیا در حال مذاکره با دوحه است تا به تأمین گاز طبیعی مایع از قطر بپردازد. بنا بر گزارش ها، چهار تانکر گاز طبیعی مایع قطر برای کمک به بریتانیا از آسیا به سمت این کشور تغییر مسیر دادند.
زمانی که بحران انرژی چند هفته پیش آغاز شد، تصور میشد که قطر با نفتکشهای بیشتری وارد عمل شود. با این حال، دولت بریتانیا این موضوع را که به دنبال قراردادهایی با قطر در زمینهی گاز مایع طبیعی است، رد کرده است.
بیشتر بخوانید: توضیح نخستوزیر انگلیس درباره انتقالپول نقد به ایران
سخنگوی دولت در ۱۵ نوامبر در ایمیلی به میدل ایست آی گفت: دولت بریتانیا هیچ محمولهی اضافیای از دولت قطر درخواست نکرده یا از دوحه نخواسته است که ارسال چنین محمولهای را تضمین کند. تامین گاز ما به لطف طیف متنوعی از منابع در داخل و خارج امن باقی میماند. ما ظرفیت تحویل بیشتری نسبت به تقاضای کشور داریم.
به گفته تحلیلگران، علیرغم واکنش دولت بریتانیا، انعقاد یک قرارداد بلندمدت در زمینهی گاز طبیعی با قطر نه تنها محتمل است، بلکه اجتناب ناپذیر است. اگر انگلیس اکنون این کار را انجام ندهد، دیر یا زود انجام خواهد داد. مقامات مجبورند این کار را بکنند.
دولت بریتانیا نمیخواهد این تصور را ایجاد کند که با یک بحران مواجه است، اما اگر نگاهی به آمار بیاندازید، متوجه میشوید که ذخیرهسازی کم است و نیاز به واردات از قطر وجود دارد.
در عین حال، قطریها بیش از حد مایل به انجام معامله با انگلیسیها هستند. در این صورت، وابستگی بریتانیا به واردات افزایش خواهد یافت، به همین دلیل است که قطر مناسب خواهد بود، زیرا لندن نمیخواهد به روسیه متکی باشد.
مایلز گفت: قطر از کمک به بریتانیا کاملاً هیجانزده خواهد بود، زیرا آنها مزایای خوبی دریافت میکنند و از طریق ارتباط با دولت و مردم بریتانیا موفق به کسب امتیازات مختلف میشوند.
بیشتر بخوانید: دولت سیزدهم چه برنامهای برای منابع نفت و گاز مشترک دارد؟
ارتباط با بریتانیا برای قطر مانند یک بیمه نامه عمر است، این یک سیاست است و دوحه فقط به پول درآوردن از طریق صادرات گاز به انگلیس فکر نمیکند. قطر برای مدت طولانی یکی از تامین کنندگان کلیدی گاز مایع طبیعی بریتانیا بوده است و در سال ۲۰۱۱، ۹۸ درصد واردات بریتانیا را تشکیل میداد.
بریتانیا سپس تصمیم گرفت تامین کنندگان گاز طبیعی خود را متنوع کند، تا از اتکای بیش از حد خود به یک کشور در خلیج فارس بکاهد.
در سال ۲۰۱۹، واردات گاز مایع طبیعی قطر توسط بریتانیا دوباره شروع به افزایش کرد و از ۱۵ درصد به ۳۹ درصد رسید. تا سال ۲۰۲۰، گاز قطر ۴۸ درصد از واردات بریتانیا را به خود اختصاص داد.
ناصر تمیمی، کارشناس ارشد موسسه مطالعات سیاسی بین المللی ایتالیا گفت: واردات گاز مایع طبیعی بریتانیا از قطر، امسال مانند سال ۲۰۲۰ خواهد بود، حدود هفت میلیون تن، شاید کمی بیشتر یا کمتر. اما اگر به آمارها نگاهی بیندازید میبینید که قطر نزدیک به نیمی از واردات گاز طبیعی بریتانیا را شامل شده است و واردکنندهی شماره یک این کشور به شمار میرود.
بیشتر بخوانید: بلومبرگ: سرنوشت انتقال روزانه ۱۵ میلیون بشکه نفت در دستان ایران
بر اساس گزارش مرکز تحقیقات انرژی بریتانیا، وابستگی بریتانیا به گاز طبیعی در حال افزایش است، زیرا تولید داخلی در سال ۲۰۰۰ به اوج خود رسیده است. سال گذشته، گاز ۳۰ درصد از کل تقاضای انرژی را تشکیل میداد و دیگهای گاز ۸۶ درصد خانههای بریتانیا را گرم میکردند.
تمیمی گفت: وابستگی بریتانیا به واردات افزایش خواهد یافت، به همین دلیل است که قطر مناسب خواهد بود، زیرا انگلیس نمیخواهد به روسیه متکی باشد و نروژ نیز به صورت محدود میتواند عرضه کنندهی گاز بریتانیا باشد. به همین دلیل است که قطر آخرین راه حل بریتانیا برای تأمین گاز طبیعی مایع است.
اشتیاق دوحه برای افزایش صادرات گاز به بریتانیا با برنامههای قطر برای گسترش بازارهای گاز طبیعی خود در خارج از آسیا مرتبط است. این در حالی است که در حال حاضر، ۷۰ درصد گاز قطر به خریداران آسیایی فروخته میشود. لازم به ذکر است که قطر قصد دارد تولید گاز طبیعی مایع خود را از ۷۷ میلیون تن در سال به ۱۱۰ میلیون تن تا سال ۲۰۲۵ افزایش دهد و تا سال ۲۰۲۷ به بیشتر از ۱۲۶ تن در سال برساند.
جاستین دارگین، کارشناس انرژی در دانشگاه آکسفورد گفت: قطر میخواهد به صادرات به اروپا بپردازد؛ بنابراین توافق بریتانیا و قطر میتواند بهشت موعود برای دوحه باشد، زیرا بریتانیا به گاز نیاز دارد و قطر به عنوان آخرین راهحل مطرح است.
صنعت گاز طبیعی یکی از تولیدکنندگان اصلی متان است که یک گاز گلخانهای قدرتمند است. در اجلاس آب و هوای COP۲۶ که اخیراً به میزبانی بریتانیا به پایان رسید، کشورها متعهد شدند که تا سال ۲۰۳۰ انتشار گاز متان را ۳۰ درصد کاهش دهند. مشخص نیست که هر گونه برنامه برای افزایش واردات بریتانیا چگونه با این تعهد همخوانی دارد.
اگر بریتانیا به دنبال قراردادی با قطر به عنوان تامین کننده اصلی گاز طبیعی اش باشد، دوحه ممکن است در این ارتباط انعطاف پذیری بیشتری نسبت به بریتانیا باشد. به طور معمول، قیمت قراردادهای بلندمدت قطر بین ۱۰ تا ۱۵ درصد قیمت نفت است. اما این احتمال وجود دارد که قطر در مقابل لندن انعطاف پذیر باشد، زیرا برخلاف آسیا، بریتانیا فقط یک مشتری نیست بلکه ملاحظات دیگری وجود دارد. تمیمی گفت: دوحه ممکن است قیمت قراردادش با انگلیس به میزان ۹ یا ۱۰ درصد قیمت نفت باشد.
اما اگر بازار مثل الان کساد باشد، قطر باید محمولهها را به سمت بریتانیا هدایت کند. تمیمی گفت: برای قطریها، فروش گاز به بریتانیا یک امتیاز است، بنابراین ممکن است قطر نیاز به تمدید قرارداد از پنج به ۱۰ سال یا از ده به ۱۵ سال را داشته باشد.
بیشتر بخوانید: تحرکات نظامی روسیه در مرز اوکراین
هر معاملهای که توسط دوحه منعقد شود، مانند قرارداد با سایر کشورها، به شدت از آن محافظت میشود. قراردادها علنی نمیشوند. تمیمی گفت که آنها مانند اسرار هستهای هستند. به طور کلی، تجارت انرژی اغلب به عنوان نوعی ابزار برای ایجاد روابط گستردهتر از جمله سرمایه گذاری اقتصادی و همکاری نظامی عمل میکند.
توافقی بیش از تغییر مسیر کشتیهای پر از گاز طبیعی قطر از مقاصد آسیایی به سوی بریتانیا برای گرم نگه داشتن خانهها در این کشور وجود دارد. دارگین گفت: این بریتانیا نیست که مشتاق معامله با قطر است، بلکه قطر ترجیح میدهد روابطش را با لندن عمیقتر کند.
قطر از روابط گسترده و تاریخی خود با بریتانیا برای تحکیم روابطش با لندن استفاده کرده است و در سالهای اخیر ۵۰ میلیارد دلار در اقتصاد بریتانیا سرمایه گذاری داشته است. در اوایل این ماه، بنیاد قطر و رولز رویس وارد یک مشارکت استراتژیک برای سرمایه گذاری میلیاردها دلاری در بخش مشاغل فناوری آب و هوا شدند. در زمینه فروش تسلیحات نیز قطر در یک دهه گذشته قراردادهایی به ارزش ۵۷ میلیارد دلار با بریتانیا امضا کرده است.