جامعه ۲۴ - «برای یک تزریق مجبوریم تا قلعه حسنخان یا کرج برویم» این اولین موضوعی است که اهالی وردآورد در بازدید میدانی یک عضو شورای شهر تهران نسبت به آن گلایه داشته و معترضند. نبود درمانگاه در یکی از محلات تهران با حدود ۱۱ هزار جمعیت که حتی از یک روستا نیز امکانات کمتری دارد! تنها خانه بهداشت محله جز تزریق واکسن به اطفال، خدمات درمانی دیگری ارائه نمیدهد. داروخانه شبانهروزی محله در حال ورشکست شدن است، زیرا آنهایی که نیاز شبانه به درمان و دارو پیدا میکنند، نیازشان را از داروخانههای کرج و قلعهحسنخان برآورده میکنند.
تبعیض در امکانات؛ دومین کلید واژه اهالی وردآورد برای مشکلاتشان است، تبعیضی که در اثر افزایش جمعیت و شهرکسازی به وجود آمده، اما متناسب با آن امکانات لازم تعبیه نشده است. برای اهالی دسترسی نداشتن به مراکز خرید بیشتر از همه چیز آزاردهنده است. کمتر سوپر مارکتی در محله وجود دارد و تنها یک میدان میوه و ترهبار شهرداری آن هم با فاصله زیاد، تامین کننده مایحتاج روزانه ساکنان است. پیشنهاد اهالی برای جبران این کمبود تبدیل شدن گاراژی تحت تملک شهرداری تهران به مرکز خرید است. گاراژی با مساحتی بیش از ۴ هزار متر و حضور ۶۸ مغازه.
به گفته مغازهداران، شهرداری تهران آنها را متصرفانی میداند که باید گاراژ را ترک کنند یا اگر میمانند به شهرداری اجاره بها بپردازند. اما مغازهدار میگویند سرقفلی مغازهها از سالها پیش متعلق به آنها بوده و حق تصرف آنها باید لحاظ شود. همین اختلاف سبب شده که شهرداری با وجود درخواست کسبه برای تبدیل گاراژ به پاساژ تجاری و دادن چند واحد مغازه در ازای سرقفلی آنها، پای میز مذاکره نیاید و تنها راهحل رفع مشکلات گاراژ را ترک ساکنان فعلی آن بداند. شهرداری منطقه اعلام کرده که باید بررسیهای حقوقی درباره نحوه مالکیت مغازهداران صورت گیرد و بعد از آن درباره گاراژ تصمیمگیری خواهد شد.
اما ترافیک خیابان امام حسین و انقلاب به سمت گلزار شهدای محله، سومین معضلی است که مطرح میشود. مغازهداران کالا و اجناسشان را مقابل مغازه میگذارند و امکان تردد عابر پیاده در پیادهرو با وجود ترافیک شدید خیابان به ویژه بعدازظهر و روزهای پنجشنبه در نبود نظارت پلیس راهنمایی و رانندگی را سلب میکنند. چارهای جز عقبنشینی و تعریض خیابان نیست؛ راهحلی که اهالی ارائه داده و شهرداری میگوید مسیر فوق در طرح اصلاح است.
سرانه فضای سبز محله به لطف باغهای شخصی و پارکهای متعدد بالا است، اما رسیدگی به فضای سبز محل اوضاع وخیمی دارد و خشک شدن درختان موضوعی است که کاملا به چشم میآمد. همزمان زمینهای چمنی که با ورود پیمانکار به آن با پرداخت هزینه شده، صدای اهالی را در جریان طرح مشکلاتشان بالاتر میبرد. به ویژه زمینی که اهالی معتقدند تحت تملک آنها بوده، اما برای زمین فوتبال به شهرداری دادهاند و حالا شهرداری به جای آنکه زمین را به صورت رایگان برای ورزش در اختیار ساکنان قرار دهد، به پیمانکار سپرده است. پیمانکاری که بعد از دورهای درآمدزایی، زمین را به صورت مخروبه رها کرده و میرود. بررسی حقوقی مالکیت اولیه زمین، موضوع مورد تاکید دوباره شهرداری منطقه برای حل این اختلاف ریشهدار است.
بیشتر بخوانید:روزانه ۵۰۰ تن زباله از جویهای تهران جمع میشود
همزمان که تعدادی از اهالی نسبت به امنیت محله رضایت داشتند، اما مابقی امنیت را کم توصیف نکرده، اما خوب هم نمیدانستند. علت آن را هم نقل مکان کلانتری به محدوده چیتگر عنوان میکردند، کلانتری که زمین ۱۵ هزار متری آن را اهالی برای تامین امنیتشان به نیروی انتظامی هبه کرده بودند، اما حالا جابهجا شده و حتی یک کانکس نیروی انتظامی برای گشت در سطح محله وجود ندارد.
در کنار این مشکل، تردد اهالی به بیرون از محله نیز با مشکل جدی روبرو است. ایستگاه تاکسی که نیست، تنها اتوبوسی که به محله میآید به دلیل کمبود مسافر بین محلات مختلف تردد کرده و با تاخیری دو ساعته به مقصد میرسد. مسیر یک طرفه به سمت شهر قدس مهیا است، اما وسیلهای برای برگشت وجود ندارد. اهالی میگویند حتی اگر امکان استقرار اتوبوس به دلیل صرفه مالی وجود ندارد، تعبیه ون نیز مشکل آنها را حل خواهد کرد.
استقرار مخازن زباله سر کوچهها نیز عمر طولانی ندارد و به سرعت سرقت میشود، اما جای مخزن که باقی مانده، محل تجمع زبالهها سر کوچهها شده است. آسفالتریزی در خیابانها هم به ندرت اتفاق میافتد، آن هم اگر دیگر امکان تردد نباشد! تصویر شهدا اگر رسیدگیای صورت نگیرد کمکم در حال پاک شدن از روی تابلوهای کوچهها و معابر است.
استقرار اداره مالیات منطقه غرب تهران در محله، برای وردآوردیها فقط ترافیک، اشغال شدن گوشه و کنار خیابانها برای پارک خودروهای مراجعان را به همراه داشته و خودشان اگر کار مالیاتی داشته باشند باید به کرج بروند. رایزنیشان برای انتقال کارهای مالیاتی وردآورد از کرج به نتیجه نرسیده است. بانک صادرات محله و اداره مخابرات نیز شرایط مشابه دارند.
اگر مشکل بانکی یا مخابراتی برای اهالی وردآورد ایجاد شود باید مسیر جاده مخصوص کرج را بارها حتی برای پرداخت یک قبض رفته و برگردند، آن هم در شرایطی که اهالی میگویند زمین اداره مخابرات محله را خودشان هبه کردهاند، اما حالا بخش اداری آن منتقل شده و مخابرات بنا دارد در زمین بخشیده شده از سوی اهالی به شهر، تعاونی کارکنان راهاندازی کند!
مدرسه به تعداد دانشآموزان ساکن در محله وجود ندارد و اغلب مهمان نقاط دیگر برای تحصیل هستند. تعطیلی مدرسهای به نام «نرجس خاتون» به دلیل فرسودگی و رها شدن آن بدون بهسازی و بازسازی، از دیگر گلایههای اهالی است و راهاندازی آن، خواستهشان برای حل معضل تحصیلی دوره اول و دوم ابتدایی و تشکیل نشدن کلاسهای ۴۰ نفره است.
گلایه دیگر اهالی از سطح مجاز ساخت و ساز در یکی از خیابانهای محله است. «حدود ۴۰ سال است که خودم ساکن محل هستم و پدر و پدربزرگم نیز در این محل زندگی کردهاند، اما نمیتوانیم بیشتر از سه طبقه بسازیم، اما خیابان کناری تا هفت طبقه هم میسازد، برخی هم با زد و بند لابی با شهرداری.» این اظهارات فردی است که با دیدن ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران خود را از درون مغازهاش به طرف دیگر خیابان میرساند. همزمان قرار نگرفتن تعداد زیادی از املاک فرسوده در پهنههای فرسوده مورد تایید قانون سبب شده که برخی املاک به صورت تجمیعی نوسازی کنند و برخی دیگر در سایه نبود حمایت قانونی، شرایط و امکان نوسازی را نداشته باشند.
تعبیه فضایی برای فروش محصولات زنان سرپرست خانوار از دیگر خواستههای زنانی است که در یکی از پارکهای وردآورد، میزهای کوچک محصولات خود را کنار هم گذاشته و چشم به راه خریدار برای تامین مایحتاج زندگیشان هستند. در نظر گرفتن غرفههای کوچک برای امنیت آنها و اجازه شهرداری برای استقرار دائمیشان تنها خواستهای است که مرتبا در میان میگذارند. نبود امکانات برای تفریح بانوان یکی دیگر از خواستههای آنها است که دیوارکشی در اطراف پارکی تحت عنوان «گلزار»، اولین و در دسترسترین راهکار برای حل بخش کوچکی از شرایط ناخوشایند امکانات شهری برای زنان وردآورد است که از سوی اهالی پیشنهاد میشود.
اما تبدیل شدن بخشی از باغ معروف به «فرمانفرمائیان» به رستوران و مخالفت گسترده اهالی برای ایجاد آن سبب شده که سازه رستوران که در دوره شهردار اسبق منطقه ۲۱ به پیمانکار جهت احداث و بهرهبرداری واگذار شده، نیمهکاره باقی بماند!
تعریض بخشی از خیابان ولیعصر شمالی، بازگرداندن دوربرگردان برای آنکه اهالی تا چهاراه ایران خودرو برای دور زدن نروند و اختصاص محیطی به مسجد کوچک موسی بن جعفر که پذیرای تعداد بیشتری از اهالی باشد خواستههای خرد اهالی برای آرامش بیشتر است، آن هم در شرایطی که به گفته خودشان توسعه برای محلات دیگر است و تبعیض در وردآورد آزار دهنده شده است.