اعتبار عناوین، در مسلخ تعارفات و ملاحظات!

در این سالها افرادی بدلیل ورودی بی‌حساب و کتاب به دانشگاه برای خود عناوین مهندس و دکتر قائل می‌شوند و نام بردن از آنها بدون عنوان، کسر شان برای خود تلقی می‌کنند بخصوص که از این عناوین برای کسب رتبه اداری و تشکیلاتی و ارتقا جایگاه سازمانی نیز بهره می‌برند.

اقتصاد24_ علیرضا آخوندی فعال فرهنگی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام چنین نوشت: یکی از پدیده‌هایی که در جامعه ما از دیرباز تاکنون وجود داشته و در سالهای اخیر بشدت افزایش پیدا کرده، اطلاق عناوین متعدد و متنوع به افراد است. با گذشت زمان چه بسا برای گیرنده عنوان جدای از اینکه خود مشوق آن نباشد در موارد بسیار ایجاد باور کرده و به قولی فرد را بسمتی سوق می‌دهد که می‌پذیرد "من آنم که رستم بود پهلوان" و رفته رفته این حس به او دست می‌دهد که اگر کسی وی را بدون عنوان خطاب کند حتما" به ساحت اقدس نامبرده توهین نموده است.
البته منظور آن نیست که نسبت به افراد بی احترامی صورت گیرد بلکه ضمن رعایت حرمت افراد تنها خود فرد مورد خطاب قرار گیرد. گفته می‌شود در گذشته‌های دور ایرانیان برای خطاب قرار دادن جنس مذکر از لفظ مهربان و برای جنس مونث از لفظ مهربانو استفاده می‌کردند حتی کلمات آقا و خانم (علی‌الظاهر کلماتی است مغولی و وارداتی) نیز رایج نبوده است.

بسیاری فکر می‌کنند همین که به حج و یا عتبات مشرف شدند حتما دیگر باید با پیشوند حاجی و یا کربلایی شناخته شده و نام برده شوند همین را تعمیم دهید به اینکه خیلی در این سالها بدلیل ورودی بی‌حساب و کتاب به دانشگاه برای خود عناوین مهندس و دکتر قائل می‌شوند و نام بردن از آنها بدون عنوان نوعی کم ارزش نمودن شان و کسر شان برای خود تلقی می‌کنند بخصوص که از این عناوین برای کسب رتبه اداری و تشکیلاتی و ارتقا جایگاه سازمانی نیز بهره می‌برند؛ لذا عدم استفاده از عنوان را برای خود نوعی توهین می‌دانند. مدت‌ها بود می‌خواستم در این خصوص مطلبی بنویسم که بنا بدلایلی به تعویق می افتاد تا اینکه امروز کلیپی از استاد فرزانه آقای دکتر فاضلی بدستم رسید و مرا واداشت تا بنگارم. از آنجائیکه خیلی از این افراد باعث شده تا اعتماد عمومی به جایگاه مذهبی، دانشگاهی و در کل اجتماعی کاهش یافته و بخصوص کسانی به خود این اجازه را دهند که با تمسخر از یکسو به آن رتبه‌های معنوی و علمی با استفاده از کلمات سخیف اراده به توهین نمایند و از سوی دیگر و در عالم واقع آن جایگاه خدشه‌دار شده و بخصوص خروجی آن بالاخص در دانشگاه‌ها افراد بیسوادی باشد که کاری جز کپی کردن مقالات و پایان نامه‌های دیگران برای خود و سنگین کردن وزن اینگونه دزدی‌های علمی بنام خود نباشند تا مرتبه استادی را برای خویش ارتقا دهند و از آنسو دانشجویانی که به میدان انقلاب برای خرید مقاله و پایان نامه مراجعه می کنند رو به افزایش می نهد و سیل بنیان کن مدرک داران بیسواد راه به سوی اشغال مناصبی می برند که ذره ای از آن آگاهی ندارند و این مدیران آسیب‌های جبران ناپذیری به اقتصاد کشور و اعتماد عمومی زده و می‌زنند.

هستند افرادی که در جایگاه استادی و سازمانی در دانشگاه که اگر به آثارشان مراجعه شود دیده خواهد شد که با استثمار دانشجویان و یا سرقت ادبی؛ زحمات و تلاش دیگران را به نام خود ثبت کرده و به چاپ می‌رسانند و در هیچ جای کتاب از مرجع اصلی نامی نبرده‌اند و در مراسمی رسمی از اثر خود (اگر بتوان به آن اطلاق اثر کرد!!!) در مقابل بزرگان و دیدگان رسانه‌ای و عمومی رونمایی می‌کنند و خواسته یا ناخواسته در تحمیق جامعه اثر جبران ناپذیری می‌گذارند. فارغ از این صاحبان القاب گوناگون چه افرادی که با داشتن انواع عناوین دانشگاهی و سازمانی و... و صرفا" با اشغال مناصب مدیریتی در ایجاد بحران‌های مختلف در کشور نقش داشته‌اند و نمونه آخرش سیل اخیر که خسارات جانی و مالی انبوهی ایجاد کرده و نمی‌توان نقش ویژه صاحبان عناوین پرطمطراق و بیسواد را در آن نادیده گرفت.اضافه کنید به این مدرک داران؛حجم عظیم برادران، خواهران، حاجی‌‌هایی که با استفاده از شرایط انقلابی و اجتماعی در این سالها باعث ایجاد ضربات مهلک به جامعه و اعتماد عمومی بوده‌اند. چه اختلاس‌ها، ارتشاها، ایجاد لانه‌های فسادی که زیر همین عناوین شکل نگرفته است. لطفا" تا دیر نشده بیدار شویم و دیگر جز نام افراد کلامی به پیشوند آنها نیافزائیم تا حداقل ما سهمی در این فاجعه نداشته باشیم و شاید کمکی به بیدار شدن این خفتگان جاهل نموده و کمکی رو به رشد به کشور نمائیم.
بیائیم از امروز افراد را با نام خودشان خطاب قرار دهیم و از گفتن کلماتی همچون برادر، خواهر، حاجی. کربلائی، دکتر و مهندس بشدت بپرهیزیم.

منبع: دفاع پرس