اقتصاد۲۴- در جلسه امروز چهارشنبه (۹ فروردین) هیئت دولت که به ریاست آیتالله سید ابراهیم رئیسی برگزار شد، ضمن بررسی آخرین وضعیت قیمت کالاهای اساسی، ستاد تنظیم بازار و وزارتخانهها درباره نحوه نظارت و کنترل قیمتها گزارش دادند.
رئیس جمهور در این جلسه از وزرای اقتصادی کابینه، کیفیت روشها و راهکارهای نظارت بر کنترل قیمتها را جویا شد و آقایان فاطمیامین وزیر صنعت، معدن و تجارت، خاندوزی وزیر اقتصاد و ساداتینژاد وزیر جهادکشاورزی از نحوه نظارت و کنترل قیمتها با بهرهگیری از سامانه جامع تجارت و سامانه ۱۲۴، کنترل و نظارت فروشگاهی و همچنین نظارت و بازرسیهای میدانی گزارشهایی ارائه کردند.
رئیسی در ادامه با اشاره به احتمال گرانفروشی و تخلف برخی واحدهای صنفی در ابتدای سال، بر تشدید نظارت و بازرسی در کنترل قیمتها تاکید کرد.
بیشتر بخوانید: آموزش و پرورش عذرخواهی کرد!
در جلسه امروز همچنین گزارشی آخرین وضعیت اقدامات و بررسیهای صورت گرفته برای اجرای قانون رتبهبندی معلمان ارائه شد و رئیس جمهور، وزیر آموزش و پرورش را مکلف کرد، با دقت و سرعت بیشتر اجرای این قانون را تا تحقق کامل حقوق و مطالبات قانونی فرهنگیان پیگیری کند.
وی همچنین به معاون اول رئیس جمهور ماموریت داد با تشکیل کارگروهی متشکل از وزارت اقتصادی و دارایی، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی، ضمن رصد تصمیمات دستگاههای اجرایی از هرگونه تصمیمی که منجر به افزایش تورم شود، جلوگیری به عمل آورند.
آیا بارتبه بندی معلمین گره خورده است؟
بس است از این همه دروغ ودغل.
هرچند از ابتدای کار با استناد به همان مثل معروف «سالی که نکوست از بهارش پیداست» میشد پایان بازی رتبهبندی را تا حد زیادی حدس زد. به گفته معترضان به اجرای این طرح، بسیاری از معلمان با وجود نزدیکشدن به آستانه بازنشستگی و داشتن مدارج علمی سطح دکتری و ارشد در رتبههای ۳ و حتی پایینتر قرار گرفتهاند و بالعکس کسانی با سابقه بسیار اندک بر رتبههای صدر نشسته و صعود ناگهانی کردهاند. این صفحه اختصاص به یادداشت معلمان و فعالان صنفی معلمان درباره نقاط ضعف اجرای طرح رتبهبندی دارد
هیاهو برای هیچ
علی بهشتینیا، دبیر ادبیات: بیش از ۱۰ سال از آغاز ماجرای رتبهبندی معلمان میگذرد؛ طرحی با واژگان پرطمطراق و بزرگ، اما نحیف و لاغر. اگر انتظار ۱۰ ساله معلمان، برای رتبهبندی را با شیوه اجرای آن مقایسه کنیم به جرئت میتوان گفت معلمان در انتظاری بیهوده و برای هیچ بر آستان دری ایستادند که کوبه ندارد. قرار بود برایند این طرح افزایش کیفی فرایند تعلیم و تربیت، اعتلای کرامت و منزلت اجتماعی و معیشت معلمان و تقویت انگیزه و رضایتمندی شغلی آنها باشد، اما این روزها کمتر معلمی را میتوان یافت که از رتبهبندی راضی بوده و نقدی بر اجرای این طرح نداشته باشد.
از همان ابتدا ناگفته پیدا بود که این طرح پاسخگوی انتظار معلمان و نظام تعلیم و تربیت کشور نیست. پاسخ منفی به این انتظار به دلیل اجرای کجدارومریز آن نیست؛ اگر رتبهبندی در بهترین شکل آن هم اجرا میشد و معلمان، بالاترین رتبه را کسب میکردند باز هم این طرح نمیتوانست تأثیری در ترمیم حقوق معلمان و افزایش سطح کیفی آموزش داشته باشد. فاصله کیهانی حقوق و دستمزد معلمان و سایر کارکنان دولت، رقم ناچیز بودجه اختصاص دادهشده به طرح، پیچیدگی و ابهام آن و تأخیر ۱۰ ساله اجرای رتبهبندی و بودجه و اعتباری که در این تأخیر از دست رفت، همه و همه نشان از ناکارآمدی قانون رتبهبندی معلمان داشت.
اگر از چیستی، ضرورت و اساس این طرح عبور کنیم، با فرض پذیرش وضع موجود رتبهبندی معلمان را از چند زاویه میتوان واکاوی و بررسی کرد. نخست آنکه نگارندگان طرح، همان مسیر پرابهام سند تحول را طی کردند؛ به عبارتی دیگر قانون رتبهبندی معلمان، چون سند تحول پر است از واژگانی که با هیچ متر و اندازهای نمیتوان آنها را اندازهگیری کرد. برای نمونه در بخش شایستگیهای عمومی چگونه میتوان صفات و ویژگیهای شخصیتی فرد، ازجمله باورها، نگرشها، اعتقادات و رفتار مبتنی بر نظام ارزشی، فرهنگی و اخلاقی جامعه اسلامی را اندازهگیری کرد؟ طراحان این قانون باید مشخص کنند ارزیابی معلمان از کدام نمونههای ارزیابی رایج علمی و پذیرفتهشده تبعیت میکند؟ بخشهای دیگر این قانون نیز از این ابهام مستثنا نبوده و سایر بخشها نیز قابل نقد و بررسی است.
موضوع دیگر ارزیابی مستندات بارگذاریشده توسط همکاران است. ارزیابی یک امر علمی است و باید ارزیابان با حساسیتهای خاص علمی به ارزیابی بپردازند؛ از آنجایی که قانون رتبهبندی شامل چهار بخش اصلی (شایستگیهای عمومی، شایستگیهای خصوصی، حرفهای و تجربه) و ۲۰ عنوان فرعی است؛ با توجه به حجم بالای مستندات بارگذاریشده به نظر نمیرسد در این خصوص بررسی دقیق مستندات در زمان محدود خالی از اشکال بوده باشد.
نکته پایانی اینکه پس از سالها ارزیابی معلمان به ناگاه شیوهای متفاوت برای ارزیابی رونمایی شد که جمعآوری مستندات و مدارک برای آن بسیار دشوار بود؛ پس از این نیز چالش جدید جمعآوری مدارک و مستندات برای سالهای آتی مسئلهای به مسائل پیشین معلمان اضافه خواهد کرد. در نهایت میتوان گفت بازی مار و پله رتبهبندی خانه پایانی ندارد و معلمان با هر عدد تاس در این بازی سرگردان خواهند ماند.
نسرین محمدباقری، دبیر ریاضی: بنا بود با اجرای طرح رتبهبندی و با هدف ارتقای کیفیت تعلیم و تربیت و اعتلای کرامت و منزلت اجتماعی معلمان، شاهد تحولات اساسی در نظام آموزش و پرورش باشیم. طرحی که ۱۱ سال با وعده و وعیدهای فراوان مسئولان حوزه آموزش و پرورش، با بهبود نظام پرداختی، میبایست به تقویت انگیزه و هویت حرفهای و رضایت شغلی معلمان بینجامد.
معلمی که با جان و دل و بدون هیچ چشمداشتی کار اصلی خود را تدریس خوب و تربیت نسل آگاه میدید، بنا بر قانون رتبهبندی باید برای سنجش شایستگیهای عمومی، حرفهای، تخصصی و تجارب خود مدارکی ارائه میداد که تعهد، مهارتها و توانمندی و حقانیت خود را به اثبات برساند. در راستای این ارزیابی و سنجش، در تابستان ۱۴۰۱ از معلمان خواسته شد با ورود در سامانه رتبهبندی نسبت به بارگذاری مدارک خود اقدام کنند. اینجا بود که ما معلمها فهمیدیم از نگاه مسئولان مربوطه یک عمر به غلط معلمی کردهایم و بهتر بود به جای استرسی که در امر یاددهی و به پایان رساندن کتابهای حجیم داشتیم فقط به فکر حرکات نمایشی مختلف و جمعآوری مستندات بیسروتهی میبودیم که اینجا به کارمان بیاید.
هرچند متوجه شدیم که مسئولین ما آنقدر دقیق هستند که همه اعمال ما را مدنظر دارند؛ حتی اگر قدمی در راه خیر و گامی جهادی برداشتهایم امتیاز دارد. البته باید حواسمان را جمع میکردیم و در این امور علاوه بر رضای خداوند به فکر مهر و امضا و گرفتن تأییدیه هم میبودیم. ما نمیدانستیم سلامتیمان آنقدر مهم است که اگر به جای راههای تدریس موفق، به فکر شرکت در مسابقات ورزشی میبودیم، در این فرمها امتیاز بیشتری کسب میکردیم.
با تمام این تفاسیر و ایرادات بسیاری که به گزینههای سنجش حیطههای صلاحیتی معلمان بود، اکثریت معلمان چند روزی به این امر اختصاص دادند و مدارک موجود را در سامانه ثبت کردند. پس از بارگذاری، طبق آییننامه این مدارک باید از سوی ارزیابان حرفهای که بر اساس الگوی ارزیابی حرفهای آموزش دیده و گواهینامه ارزیابی دریافت کرده بودند، مورد بررسی قرار میگرفت و بالاخره ارزیابیها تمام شد و چند روز پیش از رتبهبندی معلمان رونمایی شد و اینجا بود که فریاد اعتراض معلمان بلند شد. معلمانی که سالها با حقوق پایین صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته بودند و با ناملایمات و بیمهریها کنار آمده بودند، اما عزت و احترامشان نزد خانواده و شاگردان و اطرافیان حفظ شده بود، یکباره با دیدن نتیجه رتبهبندی آه از نهادشان برخاست و طعم تلخ تحقیر و توهین بر روح و جانشان نشست.
جناب وزیر که گردشگری خواندهاید و تخصص معلمی ندارید، به جای ارجنهادن به معلمانی که سالهای جوانی و عمر خود را عاشقانه و خالصانه در راه تعلیم و تربیت فرزندان میهن خود صرف کردهاند، به آنها میگویید سابقه و مدرک تحصیلی شما ملاک نیست و آنها را دعوت به خواندن آییننامه میکنید؟ دستمریزاد از این همه قدرشناسی!
سالهای تدریس معلمان برای شما اصلا ارزشی ندارد. این را در کارنامه رتبهبندی خود دیدیم. سابقه که میتوانست یکی از اصلیترین شاخصههای سنجش باشد، در محاسبه امتیازات نقشی نداشت بلکه پس از جمع امتیازات در کنار آن حداقل سابقهای که فرد برای کسب هر رتبه باید بیاورد، درج شده است.
آقای معاون به جای تجلیل از هزار معلمی که رتبه پنج کسب کردهاند و آنها را الگوی سایر معلمها میدانید، فکری به حال زخمی که بر روح و روان جامعه بزرگ معلمی زدهاید بکنید. این زخمها التیامپذیر نیست.
امروز فرمودهاید که ممکن است خطا رخ داده باشد و معلمان حق اعتراض دارند. اعتراض برای بارگذاری مجدد مدارک مدنظر ما نیست، بلکه ما خواستار تجدیدنظر در ملاکها و شیوه ارزیابی هستیم. در کدام شیوه ارزیابی، مجموع امتیازها به کنار گذاشته میشود و تنها گزینهای که کمترین امتیاز را کسب کرده ملاک ارزیابی قرار داده میشود؟ شجاع باشید و بگویید بودجه برای پرداخت معوقات نداشتیم و از سر اجبار به این شیوه تن دادیم. آیا صلاح میدانید ما همین شیوه ارزیابی شما را الگوی خود قرار دهیم و در تصحیح برگههای امتحانی دانشآموزان اگر دانشآموزی سؤالی را حل نکرد، با نادیدهانگاشتن باقی سؤالات، نمره صفر برایش ثبت کنیم؟
آقای وزیر، شما فرزندی دارید که معرف حضور همگان است. همان آقازادهای که در دوران کرونا از خانه ماندن خسته میشود و دلش میخواهد مدرسهها باز شود و در جریان مسمومیت دانشآموزان، همکلاسیهایش از بوی دستشویی حالشان بد میشود و قضیه مسمومیت رنگ و بوی شوخی به خود میگیرد. همان آقازاده عزیز، اگر معلمش به این روش به او نمره بدهد چه واکنشی خواهید داشت؟
آقای وزیر ما معلمها اگر جیبمان خالی است، عزت نفس داریم، محتاج چندرغاز افزایش حقوق خود نیستیم که شأن ما زیر سؤال برود. ارزش ریالی رتبهبندی پیشکش خودتان، تا دیر نشده به فکر عذرخواهی از معلمان باشید.