اقتصاد۲۴-در شرایطی که همه کشور با توجه به پیشبینیهای سازمان هواشناسی منتظر پاییز و زمستانی با بارشهای بیش از نرمال بودند، پیشبینیهای این سازمان کاملا برعکس رخ داد و پاییز و زمستانی با بارشهای کمتر از نرمال تا امروز داشتیم.
در چنین شرایطی، میزان ورودی آب به سدهای کشور در ۹۹ روز ابتدایی سال آبی جاری (شروع مهر تا ۹ دی ۱۴۰۲) نسبت به مدت مشابه در سال کمبارش قبل، افزایش یا کاهشی نداشت و تقریبا برابری میکند؛ با این حال، در همین مدت شاهد افزایش ۲۰ درصدی خروجی آب از سدها بهمنظور تأمین آب شرب، کشاورزی، صنعت و نیازهای زیستمحیطی بودیم.
در ۹۹ روز ابتدایی سال آبی جاری، ۶ میلیارد و ۵۲۰ میلیون مترمکعب خروجی آب از سدهای کشور داشتیم، درحالی که این رقم در مدت مشابه سال قبل، ۵ میلیارد و ۴۵۰ میلیون مترمکعب بود.
بیشتر بخوانید:بحران آبی بیخ گوش کشور؛ ذخیره روی نقطه خطر صفر
در همین مدت، میزان ورودی آب به سدهای کشور ۴ میلیارد و ۸۹۰ میلیون مترمکعب بود. مقایسه این رقم با میزان خروجی آب از سدها، نشاندهنده نقش موثر داشتن مخازن بزرگ در ذخیرهسازی آب و تخصیص مدیریت شده آب به محلهای مصرف در سالهای کمبارش است.
در زنجیره کارون که سدهای مخزنی کارون ۴، کارون ۳، شهید عباسپور، مسجد سلیمان و گتوند واقع شده، درحال حاضر مجموع ذخایر سدها ۷ میلیارد و ۶۱۸ میلیون مترمکعب است که حدود نیمی از این ذخایر، در مخزن بزرگ سد گتوند ذخیره شده است.
در واقع با وجود سد گتوند، رهاسازی از سدهای بالادست به منظور تأمین آب و تولید انرژی برقآبی با اطمینان صورت گرفته چرا که هر چه آب از سدهای بالادست رهاسازی شده، در مخزن بزرگ سد گتوند مهار و مدیریت شده و هیچ آبی از دسترس خارج نشده است.
در سدهای تهران، ۸۵ درصد مجموع ظرفیت مخازن سدها خالی است و تنها ۲۷۷ میلیون مترمکعب ذخیره آب در تهران وجود دارد که تقریبا مشابه شرایط سال آبی گذشته است، با این تفاوت که وضعیت سدهای شرق تهران از سال قبل وخیمتر و وضعیت سدهای غرب تهران از زمان مشابه سال قبل، کمی بهتر است
درحال حاضر، میزان ذخایر آبی سدهای ایران بالغ بر ۲۰ میلیارد و ۷۰ میلیون مترمکعب است که نسبت به ذخایر سدها در زمان مشابه سال قبل ۱۸ میلیارد و ۵۴۰ میلیون مترمکعب، رشدی ۸ درصدی دارد. با وجود ذخایر ۲۰.۰۷ میلیارد مترمکعبی، هماکنون ۶۰ درصد ظرفیت سدهای کشور خالی و ۴۰ درصد این ظرفیت پُر است.
باید از سال 1380 به فکر آب کشور بودید.
باید سدها رو استاندارد و اصولی در دهه ی 70 یا اوایل 80 خورشیدی لایروبی میکردید.
باید کارون رو لایروبی میکردید.
باید امثال سد گتوند رو نمی ساختید.
باید از قبل به فکر دریاچه ارومیه بودید.
باید با جنگل زدایی و جنگل سوزی جدی تر برخورد میکردید.
وقتی جنگلی آتش میگیرد نباید رهایش کنید تا خودش خاموش شود.
از خیلی سال ها پیش باید «حق آبه» سهم سیستان رو از افغانستان پی گیری جدی میکردید.
نباید دستور خشک شدن عمدی هورالعظیم را میدادید.
طبق عکس هوایی هورالعظیم عراق سرسبز و هورالعظیم ایران برهوت.
نباید زاینده رود رو به سمت کرمان منحرف میکردید.
و الان 15 ساله از زاینده رود اصفهان خاک بلند میشه.
باید از متخصصان خارجی و داخلی (به دوراز هر گرایش فکری) جهت بهبود منابع آبی استفاده می کردید.
ولی نخواستید انجام بدید.
دیگه دیر شده.
سیستم نمی خواد برای آبادانی کشور هزینه کنه.