اقتصاد۲۴: ما اغلب اسم موشکهای کروز تاماهاوک را در اخبار میشنویم، زیرا آنها سلاح منتخب ایالات متحده برای انواع عملیاتهای حمله سریع بشمار میروند. وقتی میشنوید که صدها موشک کروز به سمت اهداف شلیک میشوند، تقریباً همه آنها موشکهای کروز تاماهاوک هستند که از ناوشکن پرتاب میشوند. آیا تا به حال از خود پرسیدهاید که چرا موشکهای کروز اینقدر زیاد شده اند؟
در این مقاله ما موشکهای کروز را بررسی میکنیم تا بفهمیم که آنها چیستند، چگونه عمل میکنند و چرا برای سناریوهای خاص ایدهآل هستند.
موشک کروز اساساً یک هواپیمای کوچک و بدون خلبان است. موشکهای کروز دارای طول بال ۲.۶۱ مترهستند، آنها با موتورهای توربوفن نیرو میگیرند و بسته به نوع خود میتوانند ۸۰۵ تا ۱۶۱۰ کیلومتر پرواز کنند.وظیفه یک موشک کروز این است که یک بمب ۱۰۰۰ پوندی (۴۵۰ کیلوگرمی) با قابلیت انفجار قوی را به یک هدف یا مکان دقیق برساند.
موشک کروز با انفجار بمب نابود میشود. از آنجایی که هر موشک کروز بین ۵۰۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰۰ دلار قیمت دارد، بنابراین حدس بزنید که تحویل و اصابت یک بسته ۱۰۰۰ پوندی (بمب) چقدرهزینه بر و گران خواهد بود. انواع مختلف و گوناگونی از موشکهای کروزوجود دارد که میتوانند از زیردریایی ها، ناوشکنها یا هواپیماها پرتاب شوند.
بیشتر بخوانید: مشخصات سوخو ۵۷؛ جنگندهای چندمنظوره و رادارگریز
موشک کروز ۲۰ فوت (۶.۲۵ متر) طول و ۲۱ اینچ (۰.۵۲ متر) قطر دارد. در هنگام پرتاب، آنها شامل یک تقویت کننده موشک جامد ۵۵۰ پوندی (۲۵۰ کیلوگرمی) و وزن ۳۲۰۰ پوند (۱۴۵۰ کیلوگرم) هستند. بوستر پس از سوختن سوخت خود از بین میرود. بال ها، بالههای دم و ورودی هوا باز میشوند و موتور توربوفن کار را به دست میگیرد.
این موتور تنها ۱۴۵ پوند (۶۵ کیلوگرم) وزن دارد و ۶۰۰ پوند سوخت RJ۴ رانش را تولید میکند. بار سوخت در هنگام پرتاب ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ پوند (حدود ۴۵۰ کیلوگرم) سوخت یا تقریباً ۱۵۰ گالن (۶۰۰ لیتر) است. سرعت کروز این موشک ۵۵۰ مایل در ساعت (۸۸۰ کیلومتر در ساعت) است.
ویژگی بارز موشکهای کروز دقت باورنکردنی آنها است. یک جمله رایج در مورد موشک کروز این است: "این موشک میتواند ۱۰۰۰ مایل پرواز کند و به هدفی به اندازه گاراژ یک ماشین برخورد کند. " موشکهای کروز همچنین در فرار از رصد و شناسایی توسط دشمن بسیار موفق عمل میکنند، زیرا آنها در ارتفاع بسیار پایین به سمت زمین پرواز میکنند که خارج از دید اکثر سیستمهای راداری است.
چهار سیستم مختلف به هدایت موشک کروز به سمت هدف کمک میکند:
IGS - سیستم هدایت اینرسی
Tercom - تطبیق کانتور زمین
GPS - سیستم موقعیت یاب جهانی
DSMAC - تطبیق حد فاصله بر روی زمین
IGS یک سیستم مبتنی بر شتاب استاندارد است که تقریباً میتواند مکان قرارگیری موشک را بر اساس شتابهایی که در حرکت موشک تشخیص میدهد، ردیابی کند.
Tercom از یک پایگاه داده ۳ بعدی روی زمینی که موشک بر فراز آن پرواز خواهد کرد استفاده میکند. سیستم Tercom با استفاده از سیستم رادار خود، زمینی را که بر فراز آن پرواز میکند، «می بیند» و آن را با نقشه سه بعدی ذخیره شده در حافظه مطابقت میدهد. سیستم Tercom مسئول توانایی موشک کروز برای "رسیدن به زمین" در طول پرواز است.
سیستم جیپیاس از شبکه ماهوارههای جیپیاس ارتش و یک گیرنده جیپیاس داخلی برای تشخیص موقعیت خود با دقت بسیار بالایی استفاده میکند.
هنگامی که موشک به هدف نزدیک شد، برای انتخاب نقطه برخورد به «سیستم هدایت پایانه» تغییر مکان میدهد. نقطه اصابت یا ضربه را میتوان از قبل توسط سیستم GPS یا Tercom برنامه ریزی کرد. سیستم DSMAC از یک دوربین و یک همبسته تصویر برای یافتن هدف استفاده میکند و به ویژه اگر هدف در حال حرکت باشد مفید است. یک موشک کروز همچنین میتواند به سنسورهای تصویربرداری حرارتی یا روشنایی، همانطور که در بمبهای هوشمند استفاده میشود مجهز شود.
موشکهای کروز از ترکیبی از GPS، هدایت اینرسی و تطبیق حد فاصله بر روی زمین (TERCOM) برای ناوبری استفاده میکنند. آنها بر اساس مختصات هدف برنامه ریزی میشوند و از سیستمهای داخل هواپیما برای تنظیم مسیر پرواز خود در صورت نیاز استفاده میکنند. این ویژگی به آنها اجازه میدهد تا برای جلوگیری از شناسایی رادار و حرکت در اطراف موانع، در ارتفاع پایین پرواز کنند.
پیشرفتها در فناوری موشکهای کروز شامل سیستمهای پیشران بهبود یافته برای برد طولانیتر، سیستمهای ناوبری پیشرفته برای دقت بهتر و ادغام ویژگیهای پنهانکاری برای فرار از تشخیص رادارها است. همچنین پیشرفتهایی در فناوری کلاهک صورت گرفته است که امکان هدف گیری دقیقتر با حداقل آسیب جانبی را فراهم میکند. این پیشرفتها باعث شده است که موشکهای کروز به موشکهایی همهکارهتر و مؤثرتر در جنگهای مدرن تبدیل شوند.