تاریخ سوریه در بیش از ۱۰۰ سال گذشته در یک نگاه

اقتصاد۲۴-تاریخ سوریه در بیش از ۱۰۰ سال گذشته و همه آنچه باید درمورد سوریه بدانید به شرح زیر است: 

۱. دوران عثمانی (تا ۱۹۱۸)

۱۸۳۰-۱۹۱۸: سوریه تحت کنترل امپراتوری عثمانی قرار داشت. سوریه به‌عنوان بخشی از سرزمین‌های عربی امپراتوری عثمانی، شاهد فشار‌های اقتصادی و سیاسی بود.

دهه ۱۹۰۰: دوران استعماری و تقسیم سوریه

۱۹۱۶: در پی پایان جنگ جهانی اول، توافق سایکس-پیکو میان بریتانیا و فرانسه به تقسیم خاورمیانه انجامید. طبق این توافق، سوریه تحت قیمومیت فرانسه قرار گرفت.

۱۹۲۰: جمهوری سوریه به‌طور موقت تشکیل شد، اما در نتیجه حمله فرانسه به دمشق، سوریه به‌طور رسمی به مستعمره فرانسه تبدیل شد.

۱۹۴۱: در دوران جنگ جهانی دوم، نیرو‌های فرانسه و بریتانیا در سوریه درگیر شدند. در نهایت در سال ۱۹۴۶، سوریه استقلال خود را از فرانسه کسب کرد.

دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰: ناآرامی‌ها و تغییرات سیاسی

۱۹۴۹: نخستین کودتا در تاریخ سوریه رخ داد. سرهنگ حسنی الزهراوی دولت را به دست گرفت.

۱۹۵۸: سوریه با مصر در فدراسیون جمهوری عربی متحد شد که پس از سه سال به دلیل اختلافات داخلی از هم پاشید.

۱۹۶۳: حزب بعث در سوریه به قدرت رسید و در پی آن انقلاب‌هایی به وقوع پیوست.

۱۹۶۷: منطقه جولان در سال ۱۹۶۷ در جریان جنگ شش روزه (جنگ اعراب و اسرائیل) از دست سوریه افتاد. در این جنگ، اسرائیل توانست به سرعت اراضی زیادی را از کشور‌های عربی تصرف کند، از جمله جولان که در شمال غربی سوریه واقع شده است.

اسرائیل پس از این جنگ، جولان را تحت کنترل خود قرار داد و در سال ۱۹۸۱، این منطقه را به طور رسمی به خاک خود ضمیمه کرد. این اقدام اسرائیل هرگز توسط جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته نشد و همچنان مورد مناقشه است.

دهه ۱۹۷۰: دوران حافظ اسد

۱۹۷۰: حافظ اسد پس از کودتای سفید (بدون خونریزی) به قدرت رسید. او حزب بعث را تقویت کرد و سیستم حکومتی اقتدار گرایانه‌ای را برقرار ساخت.

۱۹۷۳: جنگ یوم کیپور (جنگ اکتبر) میان اسرائیل و کشور‌های عربی آغاز شد که در آن سوریه نقش فعالی داشت.

۱۹۸۲: کشتار حما در دوران ریاست‌جمهوری حافظ اسد رخ داد که در آن نیرو‌های دولتی علیه شورشیان اخوان المسلمین در شهر حما حمله کردند.

دهه ۲۰۰۰: آغاز بحران‌های داخلی

۲۰۰۰: پس از مرگ حافظ اسد، پسرش بشار اسد به‌عنوان رئیس‌جمهور سوریه به قدرت رسید. او تلاش کرد اصلاحات اقتصادی انجام دهد، اما حکومت خود را با فعالیت‌های امنیتی ادامه داد.

۲۰۰۴: درگیری‌هایی در منطقه کردنشین سوریه در شمال شرق کشور میان کرد‌ها و دولت سوریه رخ داد.

بیشتر بخوانید:عکس/ حومه دمشق بعد از بمباران ارتش اسرائیل

۲۰۱۱: آغاز بحران سوریه

۲۰۱۱: به‌دنبال اعتراضات مردمی در سوریه در راستای "بهار عربی"، شورش‌ها و اعتراضات در سراسر کشور آغاز شد. مردم خواستار دموکراسی و اصلاحات سیاسی بودند، اما دولت بشار اسد پاسخ مثبت نداد. پس از آن، گروه‌های رادیکال و تروریستی نیز از فضا سواستفاده کردند و وارد بحران شدند

۲۰۱۲-۲۰۱۳: جنگ داخلی به‌طور جدی آغاز شد و کشور به دو بخش عمده تقسیم شد: مناطق تحت کنترل دولت سوریه و مناطق تحت کنترل شورشیان.

۲۰۱۴: ظهور داعش

۲۰۱۴: گروه تروریستی داعش در سوریه ظهور کرد و بسیاری از مناطق شرق سوریه و بخش‌هایی از شمال این کشور را تصرف کرد. این گروه خود را به‌عنوان یک دولت اسلامی معرفی کرد و تهدید‌های جدی برای دولت بشار اسد و کشور‌های منطقه ایجاد کرد.

۲۰۱۵: مداخله روسیه

۲۰۱۵: روسیه به‌طور رسمی وارد جنگ داخلی سوریه شد و حملات هوایی به اهداف شورشیان و داعش آغاز کرد. این مداخله به‌طور مؤثری به نفع بشار اسد عمل کرد و به بازپس‌گیری بخش‌هایی از خاک سوریه کمک کرد.

۲۰۱۶-۲۰۱۹: مذاکرات و توافقات

۲۰۱۶: توافق آتش‌بس در مناطق مختلف سوریه شروع شد. مذاکرات مختلفی میان طرفین درگیر و قدرت‌های بین‌المللی برگزار شد. در این دوره، توافقات آستانه میان روسیه، ترکیه و ایران به‌منظور ایجاد مناطق کاهش تنش در برخی از بخش‌های سوریه انجام شد.

۲۰۱۷: جنگ در مناطق مختلف سوریه ادامه داشت و دولت بشار اسد توانست کنترل بسیاری از مناطق را بازپس‌گیرد.

۲۰۱۸-۲۰۱۹: توافق ادلب (آستانه)

۲۰۱۹: توافق ادلب و آتش‌بس میان روسیه و ترکیه در خصوص استان ادلب به امضا رسید. این توافق به ایجاد منطقه کاهش تنش و برقراری آتش‌بس بین گروه‌های شورشی و دولت سوریه منجر شد.

توافق ادلب شامل موارد زیر بود:

ایجاد منطقه‌ای عاری از تنش در شمال غرب سوریه (ادلب).

برگزاری گشت‌های مشترک نظامی ترکیه و روسیه.

ایجاد یک کریدور امن برای کمک‌های بشردوستانه.

۲۰۲۰-۲۰۲۴: ادامه جنگ و تلاش‌های بازسازی

۲۰۲۰: روند جنگ و درگیری‌ها ادامه پیدا کرد، ولی در برخی مناطق مانند شمال شرقی سوریه، جنگ بر سر منابع و نفوذ میان نیرو‌های مختلف (نیرو‌های دموکراتیک سوریه (ائتلاف کردها)، نیرو‌های دولتی سوریه، و گروه‌های نزدیک به ایران و ترکیه) ادامه یافت.