اولین بیانیه بشار اسد پس از سقوط

اقتصاد ۲۴ - با گسترش تروریسم در سراسر سوریه و در نهایت رسیدن آن به دمشق در شامگاه شنبه ۷ دسامبر ۲۰۲۴، سوالاتی درباره سرنوشت و وضعیت رئیس‌جمهور مطرح شد. این موضوع در میان سیلابی از اطلاعات نادرست و روایت‌هایی که از حقیقت دور بودند به وجود آمد که هدف آن بازتعریف تروریسم بین‌المللی به عنوان یک انقلاب آزادی‌خواهانه برای سوریه بود.

در چنین مقطع حساسی از تاریخ کشور، جایی که حقیقت باید در اولویت باشد، ضروری است که به این تحریف‌ها پرداخته شود. متأسفانه، شرایط حاکم در آن زمان، از جمله قطع کامل ارتباطات به دلایل امنیتی، انتشار این بیانیه را به تأخیر انداخت.

این موضوع به هیچ وجه جایگزین شرح دقیقی از وقایعی که رخ داد، نخواهد بود که در زمان مناسب ارائه خواهد شد.

اولاً، خروج من از سوریه نه برنامه‌ریزی شده بود و نه در ساعات پایانی نبرد‌ها رخ داد، آن گونه که برخی ادعا کرده‌اند. برعکس، من در دمشق باقی ماندم و وظایف خود را تا ساعات اولیه روز یکشنبه ۸ دسامبر ۲۰۲۴ انجام دادم. با نفوذ نیرو‌های تروریستی به دمشق، به لاذقیه منتقل شدم تا با هماهنگی با هم‌پیمانان روسی خود بر عملیات‌های نظامی نظارت کنم. با ورود به پایگاه هوایی حمیمیم در آن صبح، مشخص شد که نیرو‌های ما به طور کامل از تمام خطوط نبرد عقب‌نشینی کرده‌اند.

با ادامه وخامت اوضاع در منطقه، پایگاه نظامی روسی تحت حملات شدید پهپادی قرار گرفت. با توجه به عدم وجود راهی برای خروج، مسکو درخواست کرد که فرماندهی پایگاه ترتیب یک تخلیه فوری به روسیه را در شامگاه یکشنبه ۸ دسامبر فراهم کند. این موضوع یک روز پس از فروپاشی آخرین مواضع نظامی و فلج شدن تمامی نهاد‌های دولتی در دمشق رخ داد.

در هیچ یک از این رویدادها، من به فکر کناره‌گیری یا جستجوی پناهگاه نبودم و هیچ پیشنهادی از سوی هیچ فرد یا حزبی مطرح نشد. تنها گزینه ادامه مبارزه با تهاجم تروریستی بود.

من تأکید می‌کنم که فردی که از همان روز اول جنگ از نجات کشورش به نفع منافع شخصی خود امتناع ورزید و مردم خود را در ازای پیشنهادات و وسوسه‌های متعدد به خطر نینداخت، همان فردی است که در خطرناک‌ترین و شدیدترین میدان‌های نبرد در کنار افسران و سربازان جبهه ایستاد.

او همان فردی است که در تاریک‌ترین سال‌های جنگ، کشور را ترک نکرد و در کنار خانواده و مردم خود به مقابله با تروریسم و تهدیدات مکرر تروریستی پرداخت.

من هرگز به دنبال منافع شخصی نبوده‌ام و همیشه خود را نگهبان یک پروژه ملی می‌دانسته‌ام که مورد حمایت و باور مردم سوریه قرار دارد. وقتی دولت به دست تروریسم می‌افتد و توانایی ارائه کمک معنادار از بین می‌رود، هرگونه هدفی بی‌معنا می‌شود و این به هیچ وجه از تعلق عمیق من به سوریه و مردمش کم نمی‌کند. تعلقی پر از امید که سوریه دوباره آزاد و مستقل خواهد شد.