
اقتصاد۲۴- در سالهای اخیر، هوش مصنوعی توانسته تحولی چشمگیر در حوزه ویرایش تصاویر و ویدئو ایجاد کند. یکی از جذابترین کاربردهای این فناوری، تبدیل عکسهای ثابت به تصاویر متحرک است. با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته یادگیری عمیق، اکنون میتوان عکسهای قدیمی، پرترهها یا حتی عکسهای خانوادگی را زنده کرد و به آنها حالتها و حرکات طبیعی داد. این ابزارها نه تنها برای سرگرمی و هنر مفید هستند، بلکه در تبلیغات، تولید محتوا و حتی تحقیقات تاریخی نیز کاربردهای گستردهای پیدا کردهاند.
ابزارهای مختلفی برای تبدیل عکسهای ثابت به تصاویر متحرک توسعه یافتهاند. برخی از محبوبترین این نرمافزارها شامل Deep Nostalgia، MyHeritage، TokkingHeads و D-ID هستند. این پلتفرمها از شبکههای عصبی برای تحلیل چهره و حرکات طبیعی بدن استفاده میکنند و میتوانند لبخند، پلک زدن، نگاه کردن به اطراف و حتی حرکت سر را شبیهسازی کنند. کاربران تنها با آپلود یک عکس، میتوانند نسخهای متحرک از تصویر خود دریافت کنند که احساس زنده بودن را منتقل میکند.
یکی از اصلیترین دلایل محبوبیت این ابزارها، استفاده آنها در هنر و سرگرمی است. هنرمندان دیجیتال میتوانند پرترههای تاریخی را به زندگی بازگردانند یا شخصیتهای کارتونی را با حرکات واقعی ترکیب کنند. علاوه بر این، کاربران عادی نیز از این فناوری برای ایجاد ویدئوهای کوتاه و جذاب در شبکههای اجتماعی استفاده میکنند. حرکات طبیعی صورت و بدن در این تصاویر متحرک، تجربهای تعاملی و جذاب برای مخاطب ایجاد میکند که با عکسهای سنتی غیرممکن بود.
بیشتر بخوانید: هوش مصنوعی جمنای چیست و چه مزیت رقابتی دارد؟
هوش مصنوعی در متحرکسازی عکسها تنها به سرگرمی محدود نمیشود. این فناوری در تحقیقات تاریخی و آموزشی نیز کاربرد دارد. برای مثال، پژوهشگران میتوانند چهره شخصیتهای تاریخی را بازسازی کنند و حرکات طبیعی آنها را شبیهسازی نمایند تا دانشآموزان و دانشجویان تجربهای ملموستر از تاریخ داشته باشند. علاوه بر این، در حوزه پزشکی و روانشناسی، متحرکسازی عکسها میتواند به تحلیل حالات چهره و رفتار انسان کمک کند و در آموزش مهارتهای اجتماعی کاربرد داشته باشد.
ابزارهای متحرکسازی عکس مبتنی بر یادگیری عمیق و شبکههای عصبی کانولوشنی هستند. این سیستمها ابتدا ویژگیهای کلیدی چهره را شناسایی میکنند، سپس با استفاده از الگوریتمهای تولیدی مانند GAN (شبکههای مولد تخاصمی) حرکات طبیعی و واقعگرایانه را ایجاد میکنند. برخی ابزارها حتی امکان کنترل دقیق حرکات مانند نگاه به چپ یا راست، لبخند زدن یا تغییر زاویه سر را فراهم میکنند. این فناوریها مدام با مجموعههای بزرگی از تصاویر و ویدئوهای واقعی آموزش داده میشوند تا حرکات تولیدشده هرچه طبیعیتر و انسانیتر به نظر برسد.