اقتصاد۲۴- «ویروس کرونا به ایران رسید»؛ شاید انتظار داشتیم این خبر را قدری دیرتر بخوانیم و گمان نمیکردیم این ویروس به این سرعت به ایران بیاید و جان تعدادی از هموطنانمان را بگیرد.
شاید اگر منشا ویروس کرونا یکی از کشورهای کوچکتر با جمعیتی کمتر و حجم مراودات و مبادلات کوچکتر بود، تصور نمیرفت که این ویروس به این سرعت سراسر جهان را به خود درگیر کند، اما چین با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر و اقتصادی بزرگ که باعث دادوستدش با اکثر کشورهای جهان شده است، عاملی شد برای گسترش هرچه بیشتر این بیماری در جهان.
برابر آخرین اظهارات علمی و پزشکی مطرح شده، تاکنون درمانی برای ویروس کرونا یافت نشده است، اما این مسئله باعث نشده تا شرکتهای بزرگ بیمه در دنیا به فکر این رخداد قریب الوقوع نباشند.
در صنعت بیمه در دنیا معمولا برای بروز چنین رخدادهایی راه حلهایی وجود دارد و مردمان کشورهای مترقی تحت پوششهای حفاظتی و مراقبتی برابر چنین بیماریهایی هستند، اما این مسئله در صنعت بیمه ایران چگونه است؟
در ایران برخی بیماریها در قالب بیمههای عمر و زندگی تحت پوشش قرار دارند، اما هیچگاه برای بیماریهایی که به صورت قریبالوقوع ظاهر میشوند راه حلی پیش بینی نشده است.
اگرچه ویروس کرونا در حال حاضر درمانی ندارد، اما تحت پوشش قرار گرفتن این بیماری میتواند اطمینان خاطر ولو کوچک به قربانی آن و خانوادهاش دهد که میتوانند از پس هزینههای آن و یا احتمالا مرگ قربانی برآیند.
در حال حاضر تنها یک شرکت بیمه آن هم در قالب «بیمه مسافرتی» اقدام به پوشش بیماری کرونا کرده است، این به معنای آن است که اگر فردی در حالتی غیر از مسافرت به این ویروس مبتلا شود، هزینههای درمان آن قابل پرداخت نیست.
در سوی دیگر بیمههای تکمیلی درمان هستند که میتوانند بیماری کرونا را تحت پوشش قرار دهند، اما مگر چند درصد مردم دارای این بیمه نامه هستند؟
نظر به فراگیر شدن بیماری کرونا در کشور و نیز با توجه به احتمال بروز رخدادهایی از این دست در آینده، صنعت بیمه در ایران باید خود را منعطفتر از صنعتی که امروز در کشور مشاهده میشود نشان دهد تا بتواند پاسخگوی نیازهای مردم و جامعه در اینگونه مواقع باشد.