وحید یامینپور از قافله عقب نمیماند و معمولا اختیار از دست میدهد و هیجانزده فرصتی هم برای حمله به مخالفان خود پیدا میکند. این بار نوبت حمله او به وزیر خارجه بود.
اقتصاد24 - «چند روزی از خبر بازداشت مرضیه هاشمی، خبرنگار شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان پرستیوی توسط آمریکا میگذرد. اگر چه به نوشته پایگاه «انپیآر»، «بریلهاول»، قاضی اصلی دادگاه منطقهای آمریکا در واشینگتن گفته که خانم هاشمی پشت درهای بسته در برابر یک هیأتمنصفه دادگاه ادای شهادت کرده است و این قاضی همچنین تأیید کرده که مجری پرستیوی به هیچ جرمی متهم نشده، اما دو بار در دادگاه منطقهای واشینگتن حاضر شده است. انتظار میرود وی بعد از تکمیل روندهای ادای شهادت آزاد شود اما واکنشها در داخل به این مسأله به گونهای متفاوت دنبال میشود. فارغ از این که این موضوع به خوراک خبری صداوسیما در چند روز اخیر تبدیل شده، واکنش برخی فعالان سیاسی و رسانهای اصولگرا جالب توجه بوده است.
وحید یامینپور در چنین ماجراهایی از قافله عقب نمیماند و معمولا در چنین مواردی اختیار از دست میدهد و هیجانزده فرصتی هم برای حمله به مخالفان خود پیدا میکند. یامینپور در توییتی به ماجرای بازداشت مرضیه هاشمی واکنش نشان داده و نوشته است: «به نشانه اعتراض به بازداشت مرضیه هاشمی باید میرفتیم سروقت سفارت آمریکا ولی خب بچهها قبلا اونجارو گرفتن. فکر میکردم به جاش چه کنیم که تناسب داشته باشه، دیدم نزدیکترین جا به سفارت آمریکا، وزارت امور خارجه خودمونه.»
تحریک تلویحی او علیه وزارت امور خارجه اگر چه با مبانی فکری او سازگار است اما به هر شکل قابل تأمل است. رشته توییتهای این فعال رسانهای اصولگرای جبهه پایداری قبلا هم کم دردسرساز نشدهاند. نمونه آن را میتوان در ماجرای جنجالآفرینی سخنان محمدجواد ظریف درباره وجود «پولشویی گسترده در ایران» دید که یامینپور در توییتی خواهان مجازات وزیر امور خارجه بر اساس ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی که از مصادیق افساد فیالارض است، شد. برخی از کاربران در انتقاد از مضامین توییتهای یامینپور او را همردیف مزاحمان خلق و ترامپیستها دانسته و این ادعا را برآمده از لمپنیسم سیاسی و اجتماعی بیان کردند. او یکی از هواداران دوآتشه سعید جلیلی، رئیس هیأت مذاکرهکننده تیم هستهای در دوران احمدینژاد است که در دوران مسئولیتش جز تحریم و قطعنامه چیزی عاید مردم ایران نکرد.
رویکرد آمریکا و رسالت وزارت خارجه
حتما میدانید که نهادهای امنیتی آمریکا بعد از حوادث ١١سپتامبر ٢٠٠١ از این ماده قانونی برای بازداشت مظنونان به بهانه ادای شهادت در برابر هیأتمنصفه دادگاه برای مدت نامعلوم و بدون متهم کردن آنها استفاده کردهاند.
وزارت خارجه ایران با بروز چنین حوادثی و موارد مشابه از هیچ اقدام به موقع و واکنشی دریغ نکرده است. چنانچه پیشتر محمدجواد ظریف، اقدام آمریکا در دستگیری مرضیه هاشمی، خبرنگار پرستیوی را سیاسی و غیر قابل قبول دانست. وزیر امور خارجه ایران در خصوص بازداشت مجری و خبرنگار شبکه پرستیوی توسط آمریکا گفته: «خانم مرضیه هاشمی به لحاظ این که همسر یک فرد ایرانی بودند، شهروند ایرانی هم محسوب میشوند از همین رو وظیفه خود میدانیم که از حقوق شهروندان خود دفاع کنیم.»
ظریف در ادامه اضافه کرده که «اقدام آمریکا در دستگیری این خانم یک اقدام سیاسی غیر قابل قبول و زیر پا گذاشتن آزادی بیان است. از همین رو آمریکاییها بدون فوت وقت این بازی سیاسی را تمام کنند.» اما چرا و به چه دلیل وحید یامینپور منطقهای که مورد حمله قرار گیرد، وزارت امور خارجه است؟ پاسخ این پرسش در همان توییتی نهفته است که این فعال رسانهای اصولگرا در آن حکم وزیر امور خارجه را افساد فیالارض تعیین کرده بود و دیگر نمیتوان مستدلتر از این دلیلی برای مخالفت سیاسی با دستگاه دیپلماسی کشور یافت که یامینپور ابراز کرده است.
حمله به روحانی
یامینپور اظهارات جنجالساز در حوادث سیاسی داشته است؛ از جمله این که او شهروندانی که به رقیب احمدینژاد رأی داده بودند را به باد ناسزا گرفته بود. در جریان سفر حسن روحانی، رئیسجمهوری به نیویورک به منظور شرکت در اجلاس سالیانه سازمان ملل متحد، این مجری پرحاشیه صداوسیما در توییتر خود درباره سفر اخیر روحانی نوشت: «هر دفعه میره خارج، دلهره دارم که نکنه برنگرده... بهش میاد که برنگرده.» این ادعای او با انتقاد کاربران روبهرو شد؛ چنان که برخی خطاب به نگارنده این توییت، آن را نشانه کاشتن بذر تفرقه عنوان کردند و برخی نیز در پاسخ داشتن کمی انصاف و تقوا را به نگارنده گوشزد کرده بودند.
طعنه تند به وزیر
وحید یامینپور چندی پیش در صفحه شخصی خود در توییتر به اظهارات عباس آخوندی درباره برجام و FATF واکنش نشان داده و نوشته بود که «این حرفهایی که آخوندی درباره برجام و FATF میزنه، به ماموریتهای وزارت مسکنوشهرسازی ربط داره یا چی؟ که این رژیم آخوندی سرنگون میشه؟» این توییت یامینپور یکی از آن توییتهایی بود که بازتاب گستردهای در فضای رسانهای شبکههای اجتماعی داشته و مصداق بارز تحریک مخالفان سیاسی دولت مستقر بوده است.»