سفیر اسبق ایران در آلمان در تحلیل خود از صدور قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام می‌گوید: ما باید این را بفهمیم که دنیای سیاست، دنیای قدرت است و از این رو به اجبار هم که شده باید با این قدرت‌ها رابطه داشته باشیم. مجبور هستیم که با غرب کار کنیم و گفت‌و‌گو انجام دهیم. وقتی نمی‌خواهید با یک قدرت جهانی گفت‌و‌گو کنید، بسیاری از فرصت‌ها را از دست می‌دهید.
مسعود پزشکیان با حضور در اجلاس بریکس تلاش کرد تا با رویکرد توجه به اتحاد‌های اقتصادی شرقی، مسیر ایران را برای رفع تحریم‌ها هموار کند. دستاورد‌های او چه بود و آیا ایران می‌تواند با بریکس، تحریم‌ها را دور بزند؟ گزارش خبرآنلاین را بخوانید
مساله واضحی که شاید هنوز برخی مقامات و دولتمردان ایرانی قصد پذیرش آن را ندارند این است که ما با قطع خودخواسته سیستم و نظام بانکداری با جهان، در یک تحریم ابدی و خودخواسته فرو رفته‌ایم، تحریمی که به نظر می‌رسد در این میان سود آن فقط برای گروهی است که امیدوار است با دور زدن تحریم‌ها به کاسبی خود ادامه بدهد. برای درک اهمیت تحریم‌های مربوط به شبکه بانکی نیز کافی است به یاد بیاوریم که دستکم ۶ میلیارد دلار ایران در بانک‌های قطری باقی مانده‌اند و همچنان دسترسی به آن وجود ندارد.
رضا رشیدپور، مجری سابق صداوسیما به تحریم آسمان ایران از سوی اتحادیه اروپا و ممنوعیت جدید پروازی برای ایران‌ایر واکنش متفاوتی نشان داد. رشیدپور در حساب کاربری خود در شبکه ایکس (توئیتر) نوشت: تحریم ایران ایر به زبان ساده یعنی هیچ هم‌وطنی نمی‌تواند از مبدأ تهران بدون توقف به مقصد فرا منطقه‌ای سفر کند. ظاهرا گزندی به قشر مرفه است. اما در حقیقت افزایش چند ده برابری خروج ارز از کشور خواهد بود که دامنه‌ی آسیب آن تا فقیرترین قشر هم می‌رسد. بر ترکیه، امارات و قطر مبارک.
در شرایطی که تقریبا در میان شهرهای سه استان شمالی کشور، بندرانزلی و منطقه آزاد انزلی را باید مهم‌ترین و اصلی‌ترین شاهراه ارتباطی کشور دانست و در شرایطی که روزانه صد‌ها تن کالا در این بندر جا به جا می‌شود، طرح مساله تحریم این منطقه آزاد تجاری می‌تواند ضربه‌ای جدی بر پیکره نه فقط اقتصاد در شمال کشور که کل ایران باشد و از یاد نباید برد که برنده اصلی تحریم منطقه آزاد انزلی، بنادر باکو خواهد بود و این قدرت گرفتن بنادر باکو در نهایت حوزه نفوذ ترکیه و اسرائیل را در دریای خزر افزایش می‌دهد.
تحریم‌های تازه علیه ایران که شرکت هواپیمایی ایران ایر را هم شامل شده از سوی آمریکا و سه کشور اروپایی از جمله بریتانیا در واکنش به ادعای ارسال موشک‌های بالستیک ایران به روسیه صورت گرفته است.
در دهه گذشته، تحریم‌های اقتصادی شدید و گسترده یکی از اصلی‌ترین عوامل بروز و تشدید مشکلات اقتصادی در ایران بوده است. تحریم‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مانع دسترسی ایران به بازار‌های جهانی و منابع ارزی شوند.
اگر تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی که در سال ۲۰۱۲ میلادی توسط امریکا و اتحادیه بر ایران تحمیل شد، وجود نداشت، طبقه متوسط ایران سالانه ۱۱ درصد رشد می‌کرد.
امروز (پنجشنبه) وزارت خزانه‌داری آمریکا چند فرد و نهاد را با ادعای ایفای «نقش اصلی در تسهیل و تامین مالی فروش مخفیانه پهپاد‌های ایرانی برای وزارت ایران»، تحت تحریم قرار داد.
جو بایدن پس از حمله موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل، تحت فشار فزاینده‌ای برای لغو معافیت ۱۰ میلیارد دلاری ایران قرار گرفته است. این فشار‌ها بیشتر از سوی نمایندگان جمهوری‌خواه کنگره وارد شده است. ایالات متحده برای نخستین‌بار در سال ۲۰۱۸ تحریم‌های ۱۰ میلیارد دلاری را لغو کرد و به ایران این امکان را داد تا به پول مسدود شده خود دسترسی داشته باشد.
وزارت خزانه داری آمریکا در اولین روز سال ۱۴۰۳ هجری شمسی برابر با ۲۰ مارس ۲۰۲۴ تحریم‌های جدیدی علیه جمهوری اسلامی ایران به بهانه برنامه موشکی بالستیک، هسته‌ای و دفاعی تهران وضع کرد.
در مقام نتیجه‌گیری، یوسف مولایی به این نکته اشاره دارد که وقتی شکایت ایران در دادگاه‌های آمریکا به نتیجه نمی‌رسد و مجامع بین‌المللی هم مرجع ذیصلاحی نیستند که بتوانند آمریکا را وادار به تمکین از رای خود کنند و با اذعان به اینکه واکنش متقابل و یا تحریم‌های ایران هم نمی‌توانند منشا اثر باشد، لذا این استاد دانشگاه، راه حل نهایی را تنش زدایی دیپلماتیک می‌داند که از منظر وی، می‌تواند یک قدرت نرم را در اختیار ایران قرار بدهد.
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید: «ایران در این سال‌ها با انواع قرارداد‌ها با چین و روسیه و کشور‌های آفریقایی تلاش کرده وانمود کند نیازی به FATF ندارد، اما حقیقت این است که اجرای این قرارداد‌ها به رفع تحریم و رفع مشکلات ناشی از عدم عضویت در FATF منوط است و بدون آن مشکل حل نخواهد شد.»
جمهور دیگر پایه مشروعیت نیست، و پایه بقا به گروه‌های ذی نفع تبدیل شده است که اتصالشان به سیستم از مسیر توزیع رانت‌ها است... ما دچار نوع «۱» و «۲» بیخردی با هم هستیم. نوع «یک» بیخردی قدرت حکومت بیشتر از جامعه است و خودش را به جامعه تحمیل می‌کند؛ و نوع ۲ بیخردی که در خودش ظرفیت شناختی کافی ندارد؛ تصمیم‌های بد می‌گیرد، و بد هم اجرا می‌کندکه به شدت به بوروکراسی و جامعه صدمه می‌زند