امروز در ایران، پرستاران کمترین حقوق را نسبت به کارکنان دولت میگیرند و حقوق ثابت پرستاران، حتی از حقوق معلمان هم کمتر است با وجودآنکه در تمام کشورها، پرستاری به عنوان یک شغل سخت، استرسآور و پر خطر شناخته میشود.
مشکلات پایانناپذیر کادر درمان، بهویژه در بخش دولتی باعث شده برخی از پزشکان و پرستاران، خدمت در بخش خصوصی را به ماندن در بیمارستانهای دولتی ترجیح دهند.
با آن که کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است، وزارت بهداشت حاضر نیست حدود ۲۰ هزار پرستارِ طرحی را که طرح خود را گذراندهاند و در دوره کرونا نیز سنگ تمام گذاشتند، به کار گیرد.
گروهی از پرستاران بیمارستانهای شهدای تجریش تهران، بیمارستان طالقانی چالوس، بیمارستان طالقانی آبادان و پرستاران چندین مرکز درمانی یزد، با استعفای دستهجمعیشان در ماههای گذشته، خبرساز شدهاند. اتفاقی که در یکسال گذشته بارها در ابعاد مختلف، در مراکز درمانی رخ داد و عمق بحران را در بیمارستانها و شبکه بهداشت و درمان نشان داد.
بنا بر اعلام معاونت درمان وزارت بهداشت، ۱۶هزار تخت به ظرفیت بیمارستانی کشور اضافه شده، در حالی که فقط ۸هزار پرستار به منظور ارائه خدمات در نظام سلامت جذب شدهاند.
مدتهاست مساله مهاجرت پرستاران به یکی از معضلات بخش درمان تبدیل شده، اما حالا مساله دیگری که زنگ خطر بزرگتری را برای حوزه بهداشت و درمان به صدا درآورده استعفای پرستاران است.
در حالی که برخی مسئولان بهداشت و درمان چالوس استعفای دست جمعی ۲۰ پرستار بیمارستان آیت الله طالقانی چالوس را تکذیب کردند، فرماندار چالوس گفت که خبر استعفای پرستاران را تکذیب نمیکند.
زنگ خطر مهاجرت چند سالی است در ایران به صدا درآمده و موج مهاجرت پرستاران و پزشکان از ایران به وضعیت هشدار رسیده تا جایی که در کشور با کمبود کادر درمان مواجه شدیم.
یک پزشک متخصص میگوید: «در کشور ما متأسفانه بعد از ادغام آموزش پزشکی و سیستم بهداشت و درمان با یکدیگر و جدایی از وزارت علوم، بیمارستانها تبدیل به محیط آموزشی شدند.
متخصص طب اورژانس بیمارستان بهارلو میگوید: حجم بالای کار، مسئولیتهای فراوان، عدم دریافت حقوق مکفی و نداشتن امنیت شغلی مجموعه عواملی است که یک رزیدنت را از ادامه فعالیت بازمیدارد و او را دلسرد میکند. خودکشی رزیدنتها امروزه بیشتر جنبه «بحران» پیدا کرده است.
شریفی مقدم میگوید: به تازگی شنیدهایم که هیأت تخلفاتِ برخی از دانشگاهها، برای پرستارانی که در اعتراضات صنفی شرکت کردهاند، پرونده ساختهاند و احکامی مثل ۶ ماه انفصال خدمت صادر کردهاند! این چه حکمی است؟
رئیس شورایعالی سازمان نظام پزشکی گفت: در برخی از رشتهها ورودی رزیدنت نداریم و دست سیستم آموزشی و درمانی از این افراد خالی خواهد ماند؛ در واقع با خالی شدن ظرفیت و کاهش کیفیت رزیدنتها روبهرو هستیم.
مدیر عامل سازمان بیمه سلامت ایران گفت: تا دو هفته آینده بر اساس منابعی که سازمان برنامه و بودجه در اختیار وزارت بهداشت و سازمان بیمه سلامت قرار میدهد، معوقات پرستاران کشور پرداخت میشود.
معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری گفت: پرستاران بهازای هر ساعت اضافهکاری، بهطور متوسط مبلغی معادل ۱۵هزار تا ۳۵هزار تومان دریافت میکنند!
آنها از فشار کاری خود میگویند، از اینکه کمبود نیرو گاهی امکان رسیدگی دقیق به بیمار را از آنها میگیرد و همین به یک خطر جانی برای مراجعان تبدیل شده. از نبود نیروی کافی برای دادن داروهای معمول به بیماران تا روایتهایی از آسیبهای جدی به بیماران به دلیل نبود زمان کافی برای رسیدگی.
نظام سلامت در ایران دستکم به ۱۰۰هزار پرستار جدید نیاز دارد و این در حالی است که ۲۵۰هزار پرستاری که اینک مشغول کار یا بازنشستهاند سالهای سختی به ویژه در روزهای کرونایی سپری کردهاند.