اقتصاد ۲۴-اخیرا یکی از مقامات امنیتی جمهوری آذربایجان اظهار داشته رابطه این کشور با اسرائیل مهمتر از رابطه این کشور با ایران است.
بد نیست افرادی که چنین دیدگاهی دارند نگاهی به عاقبت کشورهای مورد حمایت آمریکا و اسرائیل در منطقه و جهان داشته باشند و بعد نگاهی به متحدین ایران داشته باشند تا متوجه شوند روی که میتوانند حساب باز کنند و روی که نمیتوانند حساب باز کنند.
بد نیست این افراد مقداری واقع بین باشند و قبل از حرف زدن چند تا مشاور خبره انتخاب کنند، حتی کشور ترکیه که نزدیکترین متحد وتحرک کننده آذربایجان بر علیه ایران به حساب میآید قطعا در صورتی که اختلافات میان ایران و آذربایجان جدی شود و کار به جنگ بکشد بعید است حاضر باشد وارد درگیری نظامی با ایران گردد چه برسد به اسرائیل.
ترکیه اخیرا طرحی را که ترامپ تلاش داشت با مکزیک اجرا کند پیاده کرده تا به ادعای خودش جلوی ورود مهاجرین افغان به این کشور را بگیرد و یک دیوار چند صد کیلومتری در مرزهای عراق و ایران ایجاد کرده.
اما همه میدانند دلیل ایجاد این دیوار برای آن است که این کشور واهمه ورود ستیزه جویان کرد و مخالفین دولت مرکزی را دارد و نه مهاجرین.
بیشتر بخوانید: بررسی اسناد فساد مالی رئیس جمهوری باکو و خانواده وی/ خانواده علیاف، ستاره درخشان اوراق پاناما و اسناد پاندورا
این یعنی کل تسلیحات موجود در ترکیه نمیتواند امنیت وبقای دولت مرکزی را تامین کند و باز هم ترکیه مجبور میباشد به ایجاد دیوار سیمانی و زندانی کردن خود پشت دیوارها پناه ببرد.
البته تجربه ثابت کرده این دیوارها هم نمیتواند امنیت کشور را تامین کند و در نهایت فقط مقداری کار را برای مخالفین دشوار میکند.
بیشتر بخوانید: این که ایران زمان پایان رزمایش «فاتحان خیبر» را اعلام نکرده، یعنی باب تمام احتمالات باز است
بماند که اصل مشکل این طرف این دیوارهای نیست بلکه آنطرف دیوارها درون خود ترکیه میباشد چرا که چیزی حدود ۲۰ تا ۲۵% شهروندان این کشور را مردمان کرد تشکیل میدهند و آنها شدیدا با برنامههای ترک سازی زوری دولت مرکزی مخالف میباشند و بسیاری از دیگر مردمان ترکیه با سیاستهای دولت مرکزی به دلایل مختلف مخالف میباشند.
اسرائیل هم در مرزهای خود با برخی کشورها مانند لبنان چنین کاری را انجام داد و حتی پا را فراتر گذاشته و سیستمهای ردیاب لیزری هم نصب کرده که حرکت سگ و گربه و شغالها و... را نیز رصد میکند.
اسرائیلیها حتی به گرازها هم پناه برده اند و وقتی در جنوب لبنان مستقر بودند تعداد زیادی گراز وحشی اطراف پایگاههای خود آزاد میکردند تا نیروهای مقاومت نتوانند به آنها نزدیک شوند و مورد حمله گزارهای وحشی قرار بگیرند.
در نهایت هم آنها از بس سگ و گربه و شغال وارد حریم لیزرهایشان میشد و صدای اخطار را در میآورد کلافه شدند و مجبور شدند تا باز هم به سیستم سنتی نظارت نگهبانان انسانی بسنده کنند.
آخرش هم دیدیم چه شد وچگونه مجبور شدند از لبنان عقب نشینی کنند و خود را پشت دیوارهای سیمانی خود محصور کنند.
قابل توجه آنهایی که خود را در آغوش اسرائیل میاندازند.
خود اسرائیلیها در تامین امنیت خود مانده اند چطور میخواهند امنیت شما را تامین کنند؟
ترکیه هم که آنقدر اوضاع اش شکننده است و با همسایههای خود وارد درگیریهای مختلف شده که در حال حصار کشیدن دور خودش است.
البته بنده بعید میدانم اختلافات فیما بین ایران و آذربایجان به جنگ تمام عیار کشیده شود، چون قطعا عاقلانی هم در آذربایجان وجود دارند تا مقامات این کشور را متوجه کنند که اینقدر در دامان اسرائیل افتادن به ضرر آنها است.
در ایران هم، هیچ برنامهای برای کشورگشایی وجود ندارد و فقط خواست ایرانیها تامین منافع اقتصادی و امنیت ملی شان است.
بیشتر بخوانید: جنگ نیابتی سوریه نباید در قفقاز تکرار شود
اگر ایرانیها به دنبال کشورگشایی و یا اشغال آذربایجان بودند قطعا رفتارشان بسیار متفاوتتر میبود.
به هر حال از زمان استقلال آذربایجان بحث اینکه این سرزمینها مربوط به ایران بوده و باید به ایران برگردد مطرح بود، ولی نظام جمهوری اسلامی در ایران به هزار و یک دلیل تصمیم گرفت تا دنبال بازپس گیری این سرزمینها نباشد و از همان ابتدا هم استقلال آذربایجان را به رسمیت شناخت و تلاش کرد که با آذربایجان نه فقط رابطه نزدیک داشته باشد بلکه حتی به دنبال رابطه برادری با آذربایجان بود.
وتا جایی که بنده از شخصیتهای سیاسی ایرانی میشنوم، حتی امیدوار بودند و بسیاری هنوز هستند که رابطه با آذربایجان از رابطه دوستی و برادری فراتر برود و تبدیل به یک اتحاد استراتژیک شود.
حال وقتی برخی که امروزه بر تصمیم گیری سیاسی آذربایجان مسلط هستند یهودیها را برادران خود میدانند و مسلمانان را برادر خود نمیدانند بحث متفاوت است، به هر حال یک جا ریشه یهودیت و صهیونیسم موجود در خون این افراد باید نمایان گردد و نباید فراموش کرد که انجمنهای صهیونیستی به عنوان سازمانهای مردم نهاد از همان لحظه اول فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و یا حتی قبل از آن در باکو و اطراف آن شدیدا فعال بودند و خوب الان هم نتایج سرمایه گذاری خود را برداشت میکنند.
البته ایران هم قطعا طرفداران زیادی در آذربایجان دارد، ولی برنامه ایران، حد اقل تا به حال، همیشه حمایت از دولت مرکزی باکو بود و نه تضعیف کردن آن.
کما اینکه همه به خوبی میدانند علیرغم همه اختلافات سیاسی که فیما بین ایران و ترکیه مخصوصا در عراق و سوریه، وجود داشت سیاست کلی ایران بر اساس حمایت از دولت مرکزی آنکارا و ثبات و امنیت در این کشور بوده و زمانی که برخی با حمایت آمریکا و اسرائیل و برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس تلاش کردند آقای اردوغان و دولت مرکزی را سرنگون کنند ایران با تمام امکانات خود در کنار دولت مرکزی ترکیه ایستاد.
بیشتر بخوانید: نظامیها در قفقاز به خط شدند
نکتهای که شاید برخی در آنکارا و باکو متوجه آن نیستند این است که هنوز ایران تصمیمی مبنی بر برداشتن حمایت خود از بالاسر دولتهای مرکزی آنها نگرفته وهنوز سیاست ایران، علیرغم همه تنشهای اخیر، حمایت از آنها است، ولی اگر ایران حمایت خود از دولتهای مرکزی این دو کشور را بردارد و دست مخالفان باز شود بدیهی است اگر ماجرایی مشابه کودتای نظامی چند سال پیش در ترکیه رخ دهد دیگر معلوم نیست نتیجه اش چه شود.
البته ظاهرا برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس باز چند تا مشاور دارند تا به آنها این مساله را گوشزد کند و هیچ وقت خود را رسما شش دانگ و تمام و کمال در اختیار اسرائیل قرار نمیدهند.
چون آنها نیز متوجه هستند که سیاست کلی ایران مبنی بر ایجاد ثبات و امنیت و عدم تغییر جغرافیای سیاسی منطقه است.
آنهایی که در آنطرف مرزها هول برشان داشته و صحبتهای کذایی میکنند تا کشور خود رادرگیر مسایل بزرگتر از خودشان کنند باید توجه داشته باشند ایران نیاز ندارد که بر علیه کشورهای همسایه خود لشکر کشی کند بلکه کافی است حمایت خود را بردارد و تصور اینکه بقای حکومتهای مرکزی برخی گرو همکاری با اسرائیل است، تصوری واهی بیش نیست، اسرائیل هیچ وقت برای هیچ کشوری ثبات وامنیت به ارمغان نیاورده.
اسپوتنیک