ناو کیهانی مرکوری در ساعت ۱۲ و ۴۵ دقیقه روز ۲۴ مه ۱۹۶۲ با استفاده از موشک اطلس-دی از سکوی پرتاب شماره ۱۴ کیپ کاناورال راهی مدار زمین شد.
اقتصاد24- این پرواز قرار بود در آوریل ۱۹۶۲ توسط دونالد اسلیتن انجام میشد. ظاهراً همه چیز به خوبی پیش میرفت اما ناگهان در یکی از معاینهها، پزشکان متوجه مشکل کوچکی شدند و تشخیص دادند بعضی اوقات پس از فشار جدی بدنی، ضربان قلباسلیتن دچار اختلال میشود. پس از بررسی جوانب، پزشکان متخصص قلب توصیه کردنداسلیتن پرواز نکند و ناسا برای جلوگیری از هر خطر، سرانجام تصمیم گرفت او را تا به دست آوردن اطمینان صد در صد از پرواز منع کند.
به این ترتیب اسکات کارپنتر که در جریان تمرینات به عنوان جانشین اسلیتن آموزش میدید شانس آن را یافت که به جای او سفر انجام را دهد. ادامه داد.
پنج دقیقه بعد از پرتاب، ناو کیهانی در مداری با اوج و حضیض ۱۵۴-۲۶۰ کیلومتر اطراف زمین شروع به گردش کرد. در زمان پرواز، کارپنتر دستورالعملهای انضباطی را رعایت نکرد. در زمان ارتباط رادیویی، شوخی و حرفهای بیمورد او، مسئولان را در مرکز هدایت پرواز ناراحت کرد. استفاده مکرر از دستگاه هدایت که ناشی از جهت یابی اشتباه او بود، باعث پایین آمدن ذخیره سوخت ناو شد بطوری که بزودی، نیمی از سوخت باک اصلی هدایت خودکار و ۳/۱ باک هدایت دستی را مصرف کرد سرگرم شدن او با موارد پیش بینی نشده، منجر به ایجاد اختلال در سامانه هدایت خودکار ترمز گردید و ترمز به موقع کارش را انجام نداد. پس از انتظاری دو ثانیهای،کارپنتر دستگاه را به طور دستی به کار انداخت.
در نتیجه دستگاه موتوری ترمز با تأخیر ۸/۳ ثانیه شروع به کار کرد و سفینه بعد از پروازی ۴ ساعت و ۵۶ دقیقهای و ۳ دور گردش مداری در ۴۸/۱۹ درجه شمالی و ۰۸/۶۴ درجه غربی، اقیانوس اطلس فرود آمد. بازیگوشی کارپنتر و تأخیر دو ثانیهای در ورود به جو باعث گردید محل فرود ناو با منطقه پیش بینی شده بیش از ۴۰۰ کیلومتر فاصله پیدا کند. دریای و هوای طوفانی اجازه نداد محل فرود مشخص شود و همه گروه نجات را مضطرب کرد.
سرانجام ۳۹ دقیقه پس از فرود، خلبان یک هواپیمای تجسس او را دید و ۲۰ دقیقه بعد دو بالگرد با گروه نجات آمدند تا کمکش کنند ولی کیهان نورد را ندید. زمانی که نخستین گروه بالاخره ناو مرکوری را یافتند کارپنتر دیگر رمقی نداشت ۲ ساعت و ۵۹ دقیقه پس از فرود در آب، در بالگرد نشست و ۴ ساعت و ۱۱ دقیقه بعد بر عرشه کشتی هواپیمابر اینترپید فرود آمد.
کریستوفر کرافت سرپرست پروازهای سرنشیندار ناسا از نحوه کار او در مدار بسیار خشمگین بود و در مرکز هدایت پرواز داد کشید تا موقعی که من اینجا کار میکنم اجازه نخواهم داد این لعنتی دیگر پرواز کند. کارپنتر دیگر پروازی به فضا نداشت.