اقتصاد ۲۴ - آموزش و پرورش از جمله عریض و طویلترین وزارتخانههایی است که تقریبا همه مردم در برهههایی با آن به صورت مستقیم در حیطه تعلیم و تربیت فرزندان سر و کار داشته و یا دارند و به همین دلیل است که در کشورهای پیشرفته، نظام تعلیم و تربیت همگام با پیشرفتهترین روشها و ابزارهای لازم و با حضور افراد متخصص اداره میشود.
نظام تعلیم و تربیت و سیستم آموزش و پرورش در کشور ما، همواره با بحرانهایی روبهرو بوده که یکی از مهمترین آنها، مشکلات اقتصادی و معیشتی شاغلان در این سیستم بزرگ است و علیرغم وجود مشکلات عدیده وزارت آموزش و پرورش، آیا رئیس جمهوری با پیشنهاد فردی که نه تجربه کار در آموزش و پرورش و نه تجربه علمی لازم و کافی را برای قرار گرفتن در راس یک وزارتخانه حساس دارد، میخواهد بر بحرانها بیفزاید و وزارت آموزش و پرورش را با بیش از ۱۶ میلیون جمعیت به بنبست برساند؟
در نظام تعلیم و تربیت و وزارت آموزش و پرورش با کمبودهای بسیاری در زمینه فضای آموزشی، محتوای دروس و کمبود معلم روبهرو هستیم، این در حالی است که به گفته بسیاری از کارشناسان، فردی (مسعود فیاضی) برای تصدی وزارت آموزش و پرورش معرفی شده و قرار است بر مسند ریاست این وزارتخانه بنشیند که در حد معاون وزیر و یا مدیر آموزش و پرورش یک شهرستان هم نبوده و قطعا انتخاب چنین فردی اشتباه است.
بیشتر بخوانید: طرح رتبهبندی معلمان شفافیت بیشتر میخواهد
محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران، در مورد معرفی مسعود فیاضی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش و دلایل بیکفایتی او، گفت: آنچه که قطعی است این بوده که نظر اکثریت فرهنگیان و فضای غالب به نفع فیاضی نیست و توجه به رزومه و سوابق غیرمرتبط ایشان و عدم شفافیت سوابق او در آموزش و پرورش، باعث شده که فرهنگیان موافق در رأس قرار گرفتن ایشان در وزارت آموزش و پرورش نباشند.
وی ادامه داد: این مسئله را باید در نظر بگیریم که نه آقای فیاضی و نه آقای باغگلی و نه حتی وزرای آموزش و پرورش در دولتهای قبلی، مانند بطحایی، حاجی میرزایی، حاجی بابایی و احمدی و ...، هیچ کدام نتوانستند کارنامه خوبی را از خود در وزات آموزش و پرورش به جای بگذارند و عملا تحولی در سیستم آموزش و پرورش کشور ایجاد نکردند. در این شرایط خاص نیز، همچنان وزارت آموزش و پرورش و آموزش عمومی کشور، مسئله اساسی دولت فعلی نیست.
حبیبی افزود: نگاه همه دولتها، حداقل در سه دهه گذشته، نسبت به آموزش و پرورش، مبتنی بر بنگاهی مصرفی بوده است و هر فردی که وزیر آموزش و پرورش هم بشود، تا زمانی که چنین نگاهی تسهیل نشود، تحولی در آموزش و پرورش اتفاق نمیافتد، چرا که با توجه به مشکلات عدیدهای که در آموزش و پرورش چه به لحاظ ساختاری و یا بودجهای وجود دارد و اعتراضات گسترده معلمان نسبت به وضعیت معیشت که واقعا هم به حق است و در حال حاضر قریب به اکثریت معلمان زیر خط فقر رسمی زندگی میکنند، آقای فیاضی هم وزیر شود، کاری از پیش نخواهد برد.
این کارشناس حوزه آموزش خاطرنشان کرد: نکتهای که وجود دارد این است که اگر دولتهایی که سرکار میآمدند توجهی به خواست معلمان داشتند، شاید وزیری که انتخاب میشد میتوانست این کشتی را به سلامت به مقصد برساند، اما هیچ کدام از دولتها این مسیر را در پیش نگرفتند و انتخاب وزرایی که معرفی شدهاند، نه مبتنی بر شایسته سالاری، بلکه بر اساس زد و بندهای سیاسی و جناحی و باندبازی بوده و آقای فیاضی هم محصول همین جریان است و مشخصا صلاحیت تصدی وزارت آموزش و پرورش را ندارد و با احتمال زیاد در این تصدی موفقیتی به همراه نخواهد داشت.
وی تأکید کرد: کانون صنفی معلمان، هیچ گاه به صورت مصداقی وارد موضوع انتخاب وزیر نشده است و هیچگاه پیش از انتخاب وزیر، در موضع تایید و یا عدم تایید شخص معرفی شده قرار نگرفته و همواره از این موضوع پرهیز کرده است، اما هر فردی هم که وزیر شود، مطالبات ما سر جای خود باقی است و در این مسیر از همه کنشها و روشهایی که کمک میکند معلمان به مطالبات به حق خود درست یابند، استفاده خواهیم کرد.
در کشور ما افراد تحصیلکرده و با سوابق موثق در حوزه تعلیم و تربیت کم نیستند. حال با وجود این افراد، چرا باید فردی که نه سابقه مدیریت، نه تجربه کار در آموزش و پرورش و نه اطلاعات کافی درباره این حوزه دارد انتخاب شود؟
مسعود فیاضی، در حوزه علمیه درس خوانده و لیسانس عمران دارد و به لحاظ وضعیت تحصیلی و سوابق علمی در جایگاهی نیست که بخواهد به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شود و نمایندگان مجلس باید به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند و در جلسه رأی اعتماد که فردا برگزار میشود باید مسیر درستی را برگزینند. این مسئله جدای از در نظر گرفتن نسبت فامیلی این شخص با شهردار فعلی تهران است که خود مورد سؤال جدی است!
از دیگر سو، وزیر آموزش و پرورش باید ویژگیها، قابلیتها و تواناییهای چندگانهای داشته و در راس همه آنها، باید مدیری با اندیشههای بزرگ باشد. برخی بر این نظر هستند که مسعود فیاضی با توجه به پیشینه و تخصصی که ندارد و حتی مدیر یک دبستان کوچک هم نبوده، یقینا از داشتن اندیشههای بزرگ تهی است و توانایی حل مشکلات این سیستم را ندارد. پیشتر نیز روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی در این باره نوشته بود: «با قطع نظر از ایرادهایی از قبیل برادر داماد فلان شخص بودن، رشته تحصیلی نامرتبط داشتن و بسته فکر کردن که به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش وارد میکنند، نکته بسیار مهمی در مورد این پیشنهاد وجود دارد که غفلت از آن میتواند خسران بزرگی متوجه کشور کند، آن است که در وزارت آموزش و پرورش، شرط مدیر مدرسه شدن، داشتن پنج سال سابقه تدریس و سه سال معاونت است. بدین ترتیب، کسی که تمام مراحل حضور در آموزش و پرورش را طی نکرده باشد چگونه میتواند وزیر شود؟»