کارگران شهرداری کوت عبدالله و قصه ناتمام حقوق معوقه

جامعه ۲۴، «حقوق کارگر را تا قبل از خشک شدن عرق او پرداخت کنید» این حکایتی است که همه ما شنیده‌ایم. در ایران، اما به نظر می‌رسد به این سخن هیچگونه توجهی نمی‌شود و برخی از کارگران در نقاط مختلف ایران ماه‌هاست که حقوقشان را دریافت نمی‌کنند و برای دستمزدی که حق طبیعی آن‌ها در قبال کاری است که انجام می‌دهند باید دوندگی و اعتصاب کنند تا شاید کارفرما با منت، بالاخره حقوقشان را پرداخت کنند؛ از هفت تپه تا کوت عبدالله، این مشکل همچنان باقی است.

حقوق کارگران شهرداری کوت عبدالله کماکان نصف و نیمه و با پیگیری‌های فراوان و البته با تاخیر و کم و کسری پرداخت می‌شود و حتی شکایت و رفت و آمد‌های آنان به تهران نیز نتوانسته جوابگوی وضعیت این کارگران زحمت کش باشد.

چندی قبل در گزارشی با عنوان «دریافت حقوق بخش فراموش شده زندگی کارگران/ ماجرای ۴ ماه معوقات حقوق کارگران شهرداری کوت عبدالله چیست؟» به وضعیت کارگران شهرداری بخش کوت عبدالله از توابع اهواز، پرداخته شد. در آن زمان مسئولان به کارگران وعده بهبود شرایط پرداخت حقوق را داده بودند، اما حالا بعد از گذشت نزدیک به دو ماه، با رفت و آمد و اعتصاب و به گفته خودشان التماس! بالاخره توانسته‌اند فقط ۲ ماه از حقوق معوقه ۴ ماهه خود را دریافت کنند.

در ۲ ماه اخیر کارگران شهرداری بخش کوت عبدالله که از زمان انتصاب کارفرمای جدید، حتی یک ماه هم حقوقشان را کامل و طبق لیست بیمه دریافت نکرده‌اند، حتی به تهران هم آمدند تا با مسئولان مربوطه و نمایندگان دیدار داشته باشند تا شاید آن‌ها بتوانند گره‌ای از مشکلاتشان باز کنند؛ اما زهی خیال باطل، چرا که مسئولان در تهران نیز آن‌ها را با دست خالی به اهواز برگرداندند.

کارگران معترض به مجلس هم مراجعه کردند

یکی از کارگران شهرداری کوت عبدالله می‌گوید: ما ماه قبل به تهران آمدیم و به مجلس رفتیم و با نمایندگان استان دیدار کردیم، فیش حقوقی را نشان دادیم و گفتیم که ما چندماه حقوق معوقه داریم، ولی کارفرما حاضر به پرداخت حقوق ما نیست. در تیرماه، چون حقوقمان را نمی‌دادند ۲۰ روز اعتصاب کردیم و حالا حقوق آن ۲۰ روز را به ما نمی‌دهند و برایمان غیبت زده اند. هفته قبل بالاخره بعد از شکایت و پیگیری‌های مستمر، حقوق تیر و مرداد ماه را برایمان واریز کردند که البته از حقوق تیرماه فقط ۱۰ روز از آن را حساب کرده‌اند. ما بار دیگر به شهرداری رفتیم تا اعتراض کنیم، اما پاسخی دریافت نکردیم.

بیشتر بخوانید: با تجمع معدنچیان معترض کرمانی برخورد شد

وی ادامه داد: واریزی‌ها همیشه ناقص است و در حالی که لیست بیمه ما ۳۰ روزه است، واریزی‌های ما همیشه کمتر بوده است. ما نمی‌دانیم آمار ناحیه را قبول دارند یا کارفرما. ما در شکایت‌مان تاکید کردیم که پیمانکار برایمان غیبت می‌زند و حقوقمان را هر طور که دلش بخواهد پرداخت می‌کند. من اکنون ۱۵ سال است که کارمند شهرداری هستم. این پیمانکار جدید ۲ سال است که آمده و از زمانی که آمده حقوق و بیمه ما درست پرداخت و رد نمی‌شود.

چرا کارگران شهرداری باید برای حقوقشان التماس کنند؟

این کارگر شهرداری می‌گوید: بعد از این همه شکایت هنوز ۲ ماه حقوق معوقه داریم. هرچند که گفتند مابقی را پرداخت می‌کنیم، اما هنوز واریز نشده است. چرا هر ماه باید فیش حقوقی پشت نویسی کنیم تا حقوقی که حقمان است را پرداخت کنند. مسئولین استانی می‌گویند این مسائل به امور ناحیه مربوط می‌شود، وقتی به امور ناحیه مراجعه می‌کنیم، می‌گویند دست پیمانکار است و زمانی هم که به پیمانکار مراجعه می‌کنیم می‌گوید من کار کم گرفته ام و آنطور که بخواهم کار را اداره می‌کنم. مسئولین هیچ توجهی نمی‌کنند. ما چرا برای حقوقمان التماس کنیم؟ همه پشت کارفرما را گرفته‌اند، از فرماندار تا دادستان همگی پشت کارفرما هستند. صرفا مکاتبه کردن برای ما فایده ندارد، ما نتیجه می‌خواهیم.

وی ادامه داد: حقوق ما را پرداخت نمی‌کنند، اما برخی از کارمندان پیمانکار در ماه ۴ بار حقوق می‌گیرند. هر حقوق ۲۵ میلیون است. برای ما، اما به زور ۳ الی ۴ میلیون آن هم با التماس واریز می‌کند. همین کارفرما برای خانم و فرزندانش حقوق واریز می‌کند. فیش‌های حقوقی این افراد به نحوی به دست ما رسیده است و در اهواز به همه مسئولان نشان دادیم و به فرماندار و دادستان و اعضای شورای جدید گفتیم این افراد حقوق نجومی می‌گیرند، چرا رسیدگی نمی‌کنید. همه این افراد به صورت فامیلی منتصب شدند و حقوق‌ها را بین خودشان تقسیم می‌کنند. البته برج ۱۰ قرارداد این کارفرما تمام می‌شود، دیگر نمی‌دانم بار دیگر با او تمدید می‌کنند یا خیر. قبلا با کارگران هفت تپه مقایسه می‌شدیم، اما خداروشکر حالا وضع آن‌ها خوب شده، قراردادی شده‌اند و حقوقشان به موقع پرداخت می‌شود. ما حتی عیدی سال قبل را اخیرا دریافت کرده‌ایم.

این کارگر شهرداری کوت عبداالله می‌گوید: کارفرما از بیمه، از تعطیل کاری و ... کم می‌کند تا حقوق ما را کمتر دهد. ما حدود ۵۰۰ کارگر هستیم.۳۷۰ کارگر بخش رفت و روب هستیم و نزدیک ۱۲۰ نفر هم بخش حمل زباله هستند. ما در دوسال گذشته حتی یک ماه هم با شرایط مناسب حقوقمان را دریافت نکرده‌ایم که حدقل بدانیم حقوق یک ماه ما چقدر است. وقتی به استاندار مشکلمان را گفتیم، گفت انشالا مشکلتان حل می‎شود، بودجه از تهران به ما کم می‌رسد و برای همین نمی‌توانیم جوابگو باشیم. وقتی به تهران آمدیم گفتند این بی‌عرضگی مسئولین شما را می‌رساند که وضعیت حقوقتان به این شکل است، اگر در اینجا چنین مشکلی ایجاد شود، با کارفرما و مسئولین مربوطه برخورد می‌کنیم.

در شرایط اقتصادی ناگوار فعلی که مردم توان تامین حداقل‌های زندگی و معیشتی خود را نداشته و درمانده و ناامید شاهد افزایش روز افزون قیمت اقلام خوراکی، پوشاک، درمان، مسکن و ... هستند عدم پرداخت حقوق پرسنل همراه با قلدری و عدم پاسخگویی رفتاری بی‌شرمانه است، رفتاری که باید ریشه آن را در زد و بند‌های پشت پرده میان کارفرما و عده‌ای از مدیران ارشد و میانی هر سازمان (در اینجا شهرداری) جستجو کرد.

جالب آنکه این کارگران حتی صدای خود را به مسئولان مربوطه در پایتخت هم رسانده‌اند، اما نه تنها کمکی به آن‌ها نشده که به گفتن جملاتی تکراری و بدیهی برای مثال ابراز همدردی بسنده شده است.

صدای اعتراض کارگران از اقصی نقاط کشور بار‌ها و بار‌ها شنیده شده است، اعتراضی که تنها علت آن درخواست به موقع مزد در قبال کار به موقع است، اما از نگاه کارفرمایان و افراد بر مدار قدرت گویی این خواسته کارگران نا به جا و طمعکارانه است، «شکم سیر چه خبر از حال گرسنه دارد» این جمله شرح حال روابط این روز‌های کارگرا و کارفرماست.