اقتصاد۲۴- اینک بار دیگر شاهد دستورالعمل جدید رفتن ایرانیان از ایران هستیم، آنهم برای کسی که قد بلندی داشت و توپ به سرش میخورد و وارد دروازۀ حریف میشد و پس از آن لابد بهصورت اتفاقی پرچم ایران به اهتزاز درمیآمد و به شکلی تصادفی سرود ملی ایران نواخته میشد و دل ایرانیان از شور و شعف پر میزد و به خیابان میآمدند و به هم تبریک میگفتند.
بارها در سفر به کشورهای همجوار و غیرهمجوار در آسیا و شمال آفریقا و حتی برخی کشورهای آمریکای لاتین شاهد بودیم که برای نشاندادن علاقهمندی خودشان به ایران انگشت خود را به علامت پیروزی بالا میگرفتند و با زبان و لهجههای محلی کشورشان به ما خوشآمد میگفتند: «علی دایی».
او هم دلبستۀ به ایران است و به قول خودش ریشه در این خاک دارد. دلیلش تنها این فراز از سخن او نیست؛ بلکه به خاطر آن است که در دو دهه برای ایران و ایرانی افتخار آفریده و سالها آقای گل جهان بود. وقتی گروهی در برابر او شعارهای ساختارشکنانۀ قومی دادند، با صراحت تمام گفت نزد ما از این سخنان نگویید.
بیشتر بخوانید: رسول خادم را به زور خانه راه ندادند!
باری اینکه کسی در پوشش کارشناس که البته خود پای این مرز و بوم ایستاده در شرایطی چنین سخن بگوید جای تعجب نیست. اما اینکه رسانۀ سراسری آن سخنان را پخش کند و به قهرمان ملی توهین شود جای تأمل دارد.
ظاهراً این رشته سر دراز دارد. آقای رسول خادم، عضو دورههای پیشین شورای شهر بود و در سلامت و صداقت او هیچکس تردیدی ندارد. همه میدانند که ورزش زورخانهای و آداب پهلوانی، بهویژه در پایتخت، در زمان ما مدیون زحمات اوست و اگر هم جمهوری آذربایجان (بخوانیم جمهوری باکو و درستتر آنکه بگوییم جمهوری بادکوبه) ادعایی در این زمینه دارد و در سازمان فرهنگی و هنری یونسکو آن را ثبت کرده، چون جای امثال دایی و خادم در عرصه خالی است.
آیا باید با ایشان هم چنان برخوردی شود؟ لابد او هم اتفاقی حریفان اینسو و آنسوی عالم را زمینگیر کرده و قهرمان ایران و قهرمان جهان شده است. جز اینکه او به ادب و آداب پهلوانی آراسته است، لابد او هم باید از ایران برود، یا قرار است آنها که رفتهاند، برگردند.
منبع: روزنامه اطلاعات