اقتصاد۲۴، مریم بهنام راد- در سالهای اخیر بازار مسکن با شوکهای قیمتی و افزایش هزینه ساخت و ساز روبرو بوده است؛ کارشناسان یکی از عوامل این اتفاق را عدم تناسب میان عرضه و تقاضا میدانند و معتقدند که با وجود عرضه به میزان کافی، تقاضایی وجود ندارد و این بهعلت قیمت بالای خانههای عرضه شده است که متقاضیان توان خرید آن را ندارند.
به دنبال این نوسان قیمتها و به دلیل هزینه بالای تولید خانه، ساخت خانههای کوچک متراژ مطرح و از سوی انبوه سازان درحال اجراست تا علاوه بر تأمین زمین مورد نیاز ساخت و ساز، با قدرت خرید متقاضیان مسکن همخوانی داشته باشد، اما باز هم زور مردم به خرید خانه نمیرسد.
از این رو طرح ساخت خانههای ۲۵ متری مطرح شد و اظهار نظر موافقان و مخالفان این طرح جنجالی را به پا کرده است. برخیها معتقدند با نام کوچک سازی از بی پولی مردم سوء استفاده میشود و تنها برای منافع مالی عده ای، موضوع ساخت خانههایی به دور از حد و اندازه شأن مردم مطرح شده است.
اگرچه وزارت راه و شهرسازی مساله ساخت خانههای ۲۵ متری را تکذیب کرده است اما متولیان دولتی در بخش مسکن بارها تأکید کردهاند که یک خانه ۲۵ متری برای حداقلهای زندگی کافی است! اما فضایی ۲۵ متری چقدر میتواند رفاه یک خانواده را تامین کند و در کیفیت زندگی آنها تاثیر داشته باشد؟
بیشتر بخوانید: جزئیات ساخت مسکن ۲۵ متری با قیمت یک میلیارد تومان علی رغم مخالفت دولت
همچنین برخی دیگر مخالف ساخت این خانهها هستند و میگویند ساخت خانه با متراژ پایین تنها موجب افزایش جمعیت کلانشهرها خواهد شد و ممکن است از نظر ساخت، صرفه اقتصادی نداشته باشند.
در همین رابطه حسن محتشم، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی انبوه سازان مسکن و ساختمان تهران در گفتگو با اقتصاد ۲۴ گفت: خانههای ۲۵ متری در کشورهای کاملا صنعتی شاید مورد استفاده قرار گیرد، آن هم به تعداد کم و برای افراد متاهل و ... که دولت مقدمات آن را فراهم میکند؛ اما در کشور ما که توسعه یافته نیست و زمین هم داریم و فرهنگ ایران نسبت به فرهنگ غرب متفاوت است، چطور یک زوج جوان در خانه ۲۵ متری با رفت و آمدهای فرهنگی و خانوادگی که دارد، میتواند زندگی کند؟ اگر قرار باشد متراژ خانه از یک سوئیت ۴۰ متری کمتر باشد، زوجین فقط میتوانند محل خواب داشته باشند و برای اوقات فراغت خود در خانه ۲۵ متری نمیتوانند کاری کنند، چون فضا کم است و نمیتوانند رفت و آمدی داشته باشند بنابراین آرامشی نخواهند داشت.
محتشم ادامه داد: به نظر میرسد ساخت این خانهها در حد طرح است. گفتند کوچک سازی، اما نه در حد سرایداری؛ سرایداریهای ما هم در ۲۵ متری به سختی زندگی میکنند . به نظر نمیرسد که طرح ساخت این نوع مسکن، طرح قابل قبولی باشد. خوشبختانه شهرداری پذیرفته است که به این مسکن ها پروانه ندهد و این مسئله، اتفاق خوبی است اما اینکه تعاونیها به چه علت میخواهند این کار را انجام دهند هنوز مشخص نیست!
عضو هیئت مدیره انجمن صنفی انبوه سازان مسکن و ساختمان تهران تأکید کرد: قاعدتا شهرداری با کمک وزارت راه و شهرسازی باید حداقل سوئیتهایی در متراژهای ۴۰ و ۵۰ متری بسازد و به این واحدها وام بانکی هم اختصاص دهند؛ اما در عین حال بتوان امکان آن را برای خریدار ایجاد کرد که نیمی از واحد را بفروشد که این مسئله در کشورهای توسعه یافته هم این رایج است؛ اما زمانی که مسکن در این حد کوچک ساخته شود دیگر نمیتواند محل سکونت باشد.
محتشم در پاسخ به این سوال که آیا این طرح در ایران عملیاتی خواهد شد یا خیر؟ گفت: ساخت مسکن ۲۵ متری اصلا با شرایط فرهنگی ما سازگار نیست و به نظر نمیرسد که مورد استفاده درست قرار بگیرد. در خانه ۲۵ متری فضایی برای رفت و آمد نمیماند. در کشورهای صنعتی مردم بیشتر اوقات خود را در خانه از خارج سپری میکنند و شرایط کار به گونهای فراهم است که میتوانند تفریحاتی در بیرون داشته باشند.
وی تصریح کرد: در ایران چون سرانه درآمد پایین است کسی قادر به خرید خانه نیست و در عین حال مسکن ۲۵ متری هم راه حل نیست. راه حل این است که دولت اقتصاد کلان کشور را درست کنند و درآمد سرانه ایرانیان بالاتر برود و مردم در حداقل رفاه بتوانند صاحب مسکن شوند.
این فعال صنعت ساختمان در پایان با تأکید بر اینکه دولت به هیچ وجه نباید پروانه ساخت مسکن ۲۵ متری را صادر کند، گفت: دولت نگذارد عدهای برای رسیدن به مقاصد مالی، به فرهنگ، آداب و همچنین به شأن مردم بی احترامی کنند.
ومملکت کامل به دست افغانها افتاده.