چرایی عقب افتادگی ورزش ایران از عربستان و کشورهای منطقه/ ما در ورزش با حداقل‌ها مواجهیم چه رسد به میزبانی تورنمنت‌های معتبر جهانی!

اقتصاد۲۴- محمد آیتی: چندی پیش فدراسیون بین‌المللی فوتبال (FIFA) در نشستی که در پاریس فرانسه برگزار شد، عربستان سعودی را به عنوان میزبان جام‌جهانی ۲۰۳۴ انتخاب کرد و حال، عربستان، چهارمین کشور آسیایی است که پس از کره‌جنوبی و ژاپن که به صورت مشترک میزبان جام‌جهانی ۲۰۰۲ و قطر میزبان جام‌جهانی ۲۰۲۲ بودند، پذیرای بهترین تیم‌های فوتبال خواهد بود.

این کشور ثروتمند که سال‌هاست که در مهیا کردن زیرساخت‌های سخت‌افزاری در فوتبال فعال بوده و دو سالی است که لیگ جذابی با حضور برخی چهره‌های سرشناس فوتبال راه انداخته است، حالا فرصتی بهتر از همیشه برایش ایجاد شده تا بتواند نام کشور و سرمایه‌گذاری‌هایی که در این بخش داشته را بیش از پیش سر زبان‌ها بیندازد.

اما قسمت تاسف‌بار و غیر قابل تحمل موضوع این است که ایران با وجود پیشرفت‌های گسترده کشور‌هایی مثل قطر، عربستان و امارات در فوتبال آسیا، همچنان از داشتن امکانات حداقلی بی‌بهره است. بیش از شش سال از ورود تکنولوژی ویدئوچک (VAR) در فوتبال دنیا می‌گذرد، اما هنوز بحث بر سر این موضوع داغ است که امسال لیگ ایران با این ظرفیت برگزار خواهد شد یا نه؟ از طرفی، عدم‌ آمادگی ورزشگاه آزادی برای میزبانی تیم‌های استقلال و پرسپولیس در لیگ برتر به‌واسطه بازسازی این ورزشگاه قدیمی که مدت‌هاست در حال انجام است، صدای همه اهالی فوتبال را درآورده است و این پرسش را در ذهن متبادر می‌کند که تا چه زمانی قرار است، سطح کیفیت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری ما حتی با کشور‌هایی که خیلی صاحب فوتبال نیستند، این‌قدر فاصله داشته باشد؟

در همین خصوص، علی کشوری، عضو فراکسیون ورزش مجلس به اقتصاد۲۴ گفت: توزیع ناعادلانه بودجه کشور در حوزه‌های ورزشی و فرهنگی، کار ما را در این بخش‌ها با مشکل و کمبود‌های جدی روبرو کرده است.

نماینده قائمشهر افزود: تیم شهر ما، یعنی نساجی مازندران پس از تلاش فراوان و قهرمانی در جام حذفی، امکان میزبانی از تیم‌های آسیایی را نداشت و مجبور شد برای آبروداری، از ورزشگاه آزادی استفاده کند و از آن بدتر، امسال هم امکان استقرار و برقراری VAR را در ورزشگاه خود ندارد.

ما در فوتبال ایران باشگاه به معنای واقعی نداریم

وی تصریح کرد: ما در فوتبال کشورمان، حتی باشگاه به معنای واقعی نداریم و آن چیزی که شاهد آن هستیم، چند تیم هستند. شاید دو، سه مجموعه باشند که بتوان تا حدی از آن‌ها به عنوان باشگاه یاد کرد که یکی از آن‌ها باشگاه سپاهان اصفهان است.

بیشتر بخوانید: چرا نباید از لژیونرهای خود ارزآوری کنیم؟/ ورزش، صنعتی پول‌ساز که در ایران جدی گرفته نمی‌شود

کشوری اظهار داشت: وقتی مشکلات ما تا این اندازه عمق دارد، نمی‌توانیم خیلی ادعایی داشته باشیم و اگر به دنبال حل این چالش‌ها رفتیم، آن‌گاه می‌توانیم برای میزبانی مسابقات آن هم در سطح قاره آسیا، درخواست‌های میزبانی داشته باشیم. ما راجع به فوتبال صحبت کردیم و خیلی از رشته‌های ورزشی دیگر، بسیار عقب‌تر از فوتبال هستند و امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری آن‌ها، فوق‌العاده پایین است. تا نگاه به ورزش این باشد، در بر همان پاشنه خواهد چرخید.

تصمیم‌گیران در همه این سال‌ها برای آموزش، فرهنگ، ورزش و تفریحات سالم در مملکت چه کردند؟ 

عضو فراکسیون ورزش گفت: من از تصمیم‌گیران کشور می‌پرسم که در همه این سال‌ها برای آموزش، فرهنگ، ورزش و تفریحات سالم در مملکت چه کردند؟ چقدر بودجه تخصیص دادند؟ این در حالی است که هرچقدر در این بخش‌ها هزینه کنیم باز هم کم است، چون این هزینه‌ها به معنای واقعی، سرمایه‌گذاری است.

وی یادآور شد: خیلی از جوانان ما در زندگی روزمره تحت فشار هستند و واقعاً این سبک زندگی که بر آن‌ها تحمیل شده است، قابل قبول نیست. حال، چرا نباید برای ورزش و تفریح آن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم؟ چرا نباید این عزیزان از داشتن دلخوشی‌های کوچک این‌طوری بی‌بهره باشند. در حال حاضر، ما در ورزش با این‌دست کمبود‌ها روبرو هستیم چه برسد به ورزش قهرمانی و مهیا کردن زیرساخت‌ها و رقابت با کشور‌هایی که در نزدیکی ما صاحب میزبانی تورنمنت‌های معتبر جهانی می‌شوند.

کشوری در پایان خاطرنشان کرد: ورزش یک صنعت بزرگ و ارزآور است، ولی مثل خیلی از جا‌های دیگر در کشور، در مدیریت ورزش هم با سوءمدیریت روبرو هستیم. در مدیریت ورزش، باید متخصصین وارد گود شوند که در کنار دانش، دغدغه هم داشته باشند. اینکه فردی، تحصیلات دانشگاهی در حوزه مدیریت و ورزش داشته باشد، اما وقتی مسئول شد، خیلی از دغدغه‌هایی که باید هر روز با او باشد را در چهره و فکرش نبینیم، کار خاصی پیش نمی‌رود.