6 هزار میلیارد تومانی که در مطبهای بیکارتخوان پنهان شده است
با مبلغ فرار مالیاتی پزشکان چه اقداماتی میتوان انجام داد؟
با فرار مالیاتی پزشکان می توان سالانه حدود 7500 تخت بیمارستانی، 20 هزار کلاس درس آموزشی و حدود 20 کیلومتر خط مترو ساخت.
اقتصاد24- مبلغ فرار مالیاتی پزشکان به قدری بالا گزارش شده که مدتهاست زیر ذره بین مردم و رسانهها قرار گرفته است. شاید برای هر کس پیش آمده که به مطب پزشکی مراجعه کند و با پاسخ «دستگاه کارتخوان نداریم» منشی روبرو شود. این در حالی است که این روزها حتی وانت بارهای هندوانه فروش هم دستگاه کارتخوان دارند. اما طی چند روز گذشته نکته عجیب پیش آمده در موضوع مالیات پزشکان ، درخواستی بود که سازمان نظام پزشکی برای به تعویق انداختن مهلت الزام استفاده از کارتخوان برای پزشکان بود. دلیل تعویق اما بسیار جالب بود برگزاری دوره آموزشی برای استفاده از کارتخوان! مسئلهای که البته به سوژه طنز کاربران شبکههای اجتماعی نیز تبدیل شد. حتی یکی از میوه فروشان در ویدئویی دو دقیقه ای نحوه کار با دستگاه کارتخوان را به پزشکان آموزش داد.
اما سوال اصلی این است که چرا در شرایطی که در اقتصاد با مشکلات عدیده از جمله محدودیت و کاهش فروش نفت روبرو هستیم و دولت با کسری بودجه روبرو است، جامعه پزشکی در برابر پرداخت مالیات مقاومت میکند؟ اینکه کارزارهای مختلفی از سوی برخی پزشکان برای نه به کارتخوان و یا نه به کارتخوان های خاص (یا همان صندوق های فروشگاهی) مطرح می شود از اساس، منطقی به نظر نمی رسد.
در واقع این ممانعت از پرداخت مالیات که البته در برگیرنده همه جامعه پزشکی نیست به لحاظ ماهوی با قانون گریزیهای مجرمانه دیگر که به جز مجازات های قانونی، پیش چشم افکار عمومی ناپسند و مذموم است؛ فرقی ندارد. در این بین برخی از پزشکان گاه برای فرار مالیاتی همان راهی را می روند که پولشویان برای فرار از قانون انجام می دهند. درآمدهای خود را به حساب منشی یا افراد دیگر واریز میکنند تا ردی از میزان درآمد خود نداشته باشند. هر چند باید در نظر داشت که این اقدامات شامل همه جامعه پزشکی نمیشود. با این حال به نظر میرسد برای یک بار هم که شده بهتر است تکلیف فرار مالیاتی پزشکان روشن شود.
فرار مالیاتی پزشکان چقدر است و با آن چه کارهایی می توان کرد؟
اعداد و ارقامی که در این خصوص گفته شده تفاوت هایی با هم دارند اما آنطور که بررسی بودجههای سنواتی از جمله بودجه ۹۸ نشان میدهد، دستکم یک اختلاف ۶ هزار میلیارد تومانی بین مالیاتی که باید از پزشکان گرفته شود و مالیاتی که پرداخت میکنند وجود دارد. این مساله در ارقام اعلامشده از سوی مقامات مختلف دیده میشود.
با این حال اگر در نظر بگیریم که مبلغ فرار مالیاتی پزشکان همین عدد باشد باید گفت که می توان با این مبلغ کارهای مفیدی برای اقتصاد و معیشت مردم انجام داد.
برای مثال اگر طبق گفته های مسئولان برای ساخت هر کلاس درس حدود 150 میلیون تومان پول لازم باشد که البته این مبلغ بسیار بالا اعلام شده است و اگر این 6 هزار میلیارد تومان را فقط به ساخت مدرسه و کلاس درس برای مناطق محروم اختصاص دهیم حدود 40 هزار کلاس درس آموزشی می توانیم بسازیم یعنی تقریبا در مناطق محروم دیگر مشکل تشکیل کلاس در کپر و ... نخواهیم داشت.
مترو ، تخت بیمارستانی و ...
حالا فرض کنیم که فرار مالیاتی پزشکان صرف ساخت تخت بیمارستانی شود که باز هم طبق گفته برخی مسئولات ساخت هر تخت بیمارستانی حدود 800 میلیون تومان آب می خورد. با این 6 هزار میلیارد تومان میتوان سالانه حدود 7500 تخت بیمارستانی به مجموع تخت های بیمارستانی اضافه کرد.
شاید جالب باشد بدانید اگر بخواهیم با مالیات پزشکان خط مترو راه اندازی کنیم باز هم به گفته مسئولان برای هر کیلومتر خط مترو حدود 300 میلیارد تومان اعتبار لازم است که با این مالیات میتوان هر ساله حدود 20 کیلومتر به خطوط متروی شهری تهران یا هر شهر دیگر اضافه کرد.
شاید خیلی از زوج های جوان را در اطراف خود دیده اید که برای گرفتن وام ازدواج دچار مشکل می شوند و یا با تاخیر این مبلغ را دریافت می کنند اما بد نیست بدانید اگر جلوی فرار مالیاتی پزشکان گرفته شود با این مبلغ می توان به ۴۵۰ هزار زوج جوان وام ازدواج پرداخت کرد و یا یارانه ۱۲ میلیون ایرانی را به مدت یکسال پرداخت کند. جالب است بدانیم مبلغ فرار مالیاتی پزشکان معادل حقوق (یک میلیون و 568 هزار تومانی) یک ماه چهار هزار کارگر در کشور است.
داروغه های نظارتی را قوی تر کنیم
به نظر می رسد، اقتصاد ایران سال هاست از بی انضباطی نظارتی و مالی رنج می برد، حالا که شرایط اقتصادی توفیق اجباری برای اجرای بیشتر قانون را نصیبمان کرده نباید برای هیچ کس استثنایی قائل شد. اگرچه برای این منظور باید اصلاحاتی در نظام مدیریتی کشور نیز صورت بگیرد. برای مثال رئیس سابق سازمان امور مالیاتی که خود روزی در مقابل پزشکان باید از آنها مالیات می گرفت و البته در این راه نیز ناموفق بود حالا به عنوان معاون وزیر بهداشت در کنار پزشکان قرار گرفته است. هر چند این دست از جابهجایی ها در نظام مدیریتی ما عجیب نیست اما باید همه ارکان مدیریتی، نظارتی و حاکمیتی در بستن منفذهای تخلف به کمک هم بیایند حتی اگر جایگاهشان تغییر کند. به نظر می رسد با توجه به شرایط کشور نیاز است تا داروغه های نظارتی برای دریافت مالیات و البته نه برای فشار مضاعف بر اقشار آسیب پذیر جدی تر وارد عمل شوند.