تئاتر بیش از هنر‌های دیگر از کرونا صدمه دید

اقتصاد۲۴- با برگزاری جشنواره تئاتر فجر مشخص شد که با رعایت پروتکل نمایش‌ها می‌توانند روی صحنه بروند و تماشاگران نیز می‌توانند در سالن‌های نمایش مخاطب نمایش‌های مورد علاقه شان باشند.

در سال گذشته شاید هنر تئاتر و خانواده نمایش بیش از دیگر آثار هنری و حتی مشاغل دیگر متضرر شدند چرا که این اعتماد وجود نداشت تا تماشاگر تئاتر وارد سالن‌های نمایش شود و حتی با رعایت فاصله و اصول بهداشتی پای نمایش‌ها بنشیند با این وصف در طول سال ۹۹ بسیاری از نمایش‌ها روی صحنه نرفتند، برخی نمایش‌ها نیمه کاره رها شدند و برخی از نمایش‌ها با اندک تماشاگر چراغ سالن‌های تئار را روشن نگه داشتند که قطعا از این قضیه متضرر شدند.

برخی از فعالان حوزه نمایش در این باره با ما همکلام شدند که نکات مد نظرشان در وضعیت کرونایی پیش رو اشاره‌ای دارد به روزگاری که خانواده تئاتر در سال ۱۳۹۹ تجربه کرده اند.

رضا گوران در خصوص اینکه تئاتر با چه فاکتور‌هایی به فعالیت قبل خود ادامه می‌دهد و دوباره به شرایط قبل برمی گردد به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: در شرایط کرونا اگر سالن‌های تئاتر و سینما با موارد خاصی همچون دراختیار گذاشتن سالن‌های رایگان، کمک هزینه، راضی کردن مخاطب برای تماشای نمایش راه اندازی شوند کافی نیست درواقع این‌ها برای تئاتر بی برنامه‌ای که وجود دارد نوعی درمان موقت است به طور کل برای اینکه تئاتر‌ها در این شرایط بد کرونا دوباره جان تازه بگیرند و به فعالیت خود ادامه دهند نیازمند حمایت دولتی هستند، درواقع دولت باید دروضعیت فعلی تا جایی که می‌تواند سعی و تلاش کند تا گروه‌های آسیب دیده‌ی تئاتر را که تا قبل از این ویروس اجرا داشتند و برای اجرای خود برنامه ریزی کرده بودند تا همچنان روی صحنه بروند و بهترین اثر خود را ارائه دهند حمایت کند چرا که اگر این روند همچنان ادامه پیدا کند روز‌های روشنی برای تئاتر دیده نمی‌شود.

مسئله دیگری که باید به آن پرداخت این است که ما باید هدف خود را از تئاتر مشخص کنیم درواقع بخش سرگرمی آن بعد از ویروس کرونا همچنان به تلاش خود ادامه می‌دهد و بخش اندیشه ساز آن که می‌تواند جریان‌های فکری و فرهنگی را سرپا نگه دارد در دوران کرونا به شدت آسیب دیده است و به نظر این مسئله نیاز به یک کارگروه از صنف کارگردانان و تهیه کنندگان دارد تا دور هم جمع شوند و گروهی را تشکیل دهند و راهکاری به دولت دهند، اما متاسفانه هنوز این اتفاق نیوفتاده است و دولت هیچ برنامه‌ای در این راستا ندارد. به نظر می‌رسد مدیرکل هنر‌های نمایشی تلاش زیادی برای احقاق حقوق گروه‌های تئاتری انجام می‌دهد و مطالبات آن‌ها را پیگیری می‌کند.

به بسیاری از عوامل فنی و دستیاران کارگردان، صحنه، لباس، گریم که در این اوضاع پس انداز درستی نداشتند آسیب جدی وارد شده است و باید تحت حمایت قرار گیرند. درواقع صنف فقط جلسه نیست، صنف به معنای حضور درست و کامل است.

شهرام گیل آبادی: تلویزیون در روزگار کرونا می‌تواند با پخش تله تئاتر کمک زیادی کند!

شهرام گیل آبادی با اشاره به اینکه تئاتر چگونه می‌تواند به فعالیتش ادامه دهد و با چه فاکتور‌هایی به دوران خوب قبل برمی گردد به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: تئاتر در حال حاضر به پروتکل حمایتی احتیاج دارد و متاسفانه شانه خالی کردن وعدم حمایت دولت از هنرمندان خصوصا هنرمندان تئاتر به جایی رسیده است که سیاست خاصی مشاهده نمی‌شود. تئاتر یک هنر زنده است و مانند هنر‌های دیگر ازجمله فیلم و موسیقی نیست و این هنر نیازمند پروتکل‌های حمایتی از جمله مجموعه‌ی قواعد، قوانین و حمایت‌های مالی و معنوی است و باید هنرمند را از این وضعیت ورشکستگی نجات دهند به نظر من ورشکستگی در فضای تئاتر نتیجه سیاست‌های غلط مسئولان کشور است. تا زمانی که موتور محرکه هنر و تئاتر دچار مشکل باشد هیچ کدام از هنر‌ها به خصوص تئاتر موفق نخواهد بود.

مصطفی کوشکی: تئاتر پله‌ای برای وارد شدن بازیگر به تلویزیون و سینما نیست؟!

مصطفی کوشکی مدیر تئاتر مستقل تهران با اشاره به اینکه اگر در وضعیت کرونا تئاتر تماشاگر نداشته باشد خانواده تئاتر و رسانه‌هایی مانند تلویزیون و سینما که از تئاتر بازیگر گرفتند متضرر می‌شوند یا خیر به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: این نگاه، اصلا نگاه درستی نیست در واقع تئاتر پایه‌ای است برای اینکه بازیگران وارد تلویزیون شوند، ولی برخی بازیگران تئاتر نیز برای تلویزیون و سینما بازی نکرده اند و وارد رسانه ملی نشده اند.

در نهایت تئاتر مدیوم خود را دارد و تلویزیون نیز مدیوم مربوط به خود را دارا است هرچند که بازیگر می‌تواند در مدیوم‌های متفاوت بازی کند، ولی الزاما تئاتر پله‌ای برای این نیست که بازیگر بخواهد از تئاتر وارد سینما و تلویزیون شود باید این مسئله برای یک بازیگر پله‌ای شود تا او گام درستی بردارد در نتیجه این تنها یک نگاه و دیدگاه نادرست است که در میان جامعه هنری وجود دارد.