مدیر تسهیل تولید سازمان منطقه آزاد چابهار مطرح کرد؛
یک الگوی موفق برای شکست تحریمهای آمریکا
مجتبی اسدی گفت: منافع مشترک دهلی و تهران باعث شد فشار آمریکایی ها نتواند هندی ها را وادار به قطع رابطه همکاری اقتصادی با ایران کند. از آنجاکه هندی ها در چابهار منافع داشتند این محدودیت را از چابهار برداشتند و الان ما با روپیه می توانیم با آنها مبادله انجام دهیم.
اقتصاد24 - آمریکا سعی دارد حلقه تحریم ها را روز به روز تنگ تر کند اما گویی به موانع سختی خورده است. از جمله این موانع ایستادگی هندی ها بر پروژه تکمیل توسعه بندر چابهار است.
مجتبی اسدی درباره تأثیر تحریم ها بر توسعه بندر چابهار گفت: محدوده تحریم ها در چابهار به لحاظ حضور هندی ها شاید خیلی مثل داخل کشور گسترده نیست ولی بالاخره محدودیت وجود دارد. قبلا لنج های باری به مقصد مناطق آزاد چابهار از مبدا امارات بدون مشکل می آمدند اما الان اماراتی ها این سرویس را به ما نمی دهند و تجار ما از امارات به مبداهای دیگری همچون هند و عمان سوییچ کردند.
وی با اشاره به قرار گرفتن سرمایه گذاری داخل ایران در فهرست تحریمی آمریکا افزود: هم پول ایران در هند و هم منافع هندی ها در چابهار است. این منافع مشترک باعث شد فشار آمریکایی ها نتواند هندی ها را وادار به قطع رابطه همکاری اقتصادی با ایران کند. از آنجاکه هندی ها در چابهار منافع داشتند این محدودیت را از چابهار برداشتند و الان ما با روپیه می توانیم با آنها مبادله انجام دهیم.
مدیر تسهیل تولید و فناوریهای پیشرفته سازمان منطقه آزاد چابهار درباره الگو قرارگرفتن چابهار برای خنثی کردن تحریم های آمریکا اظهار کرد: اتفاقی که در چابهار افتاد بخشی از آن معلول کارهای ما روی کره خاکی است اما بخشی دیگر برآمده از استعدادهای خدادادی و جغرافیایی این منطقه است. استعدادهای جغرافیایی چابهار را در هیچ کجای ایران نمی توان پیدا کرد.
وی منطقه چابهار را محل اتصال سه قاره خواند و یادآور شد: این امتیاز را نمی تواند معلول و نتیجه رایزنی های انسانی محسوب کرد. به عبارت دیگر مدل اقتصادی چابهار از سه مولفه سیاست دولت، استعدادهای منطقه ای و خواست مردم منطقه به وجود آمد.
اسدی درباره میزان کمک چابهار به اقتصاد کشور در شرایط تحریم توضیح داد: تقریبا حدود سه سال است که توضیحات این مسئله را برای سیستم دولتی تشریح می کنیم اما آن توجه ویژه ای که باید برای امروز آن زمان اعمال می شد، اتفاق نیفتاد.
وی ادامه داد: زمان جنگ تحمیلی، بندری که در موضوع واردات کالاهای اساسی و تأمین نیازمندی های جنگ به داد کشور رسید، چهابهار بود. الان هم که در وضعیت جنگ اقتصادی هستیم باز هم چابهار می تواند به داد کشور برسد.
مدیر تسهیل تولید و فناوریهای پیشرفته سازمان منطقه آزاد چابهار اظهار کرد: به عنوان مثال ما سالانه 3.5 میلیون تن برنج مصرف می کنیم و حدود 2 میلیون تن نیز واردات داریم. اگر برنج قهوه ای وارد و فرآوری کنیم ما به التفاوت رقم آن 400 دلار در تن است چون یک تن برنج آماده 1200 دلار و یک تن برنج قهوه ای 800 دلار قیمت دارد. هم اکنون چابهار ظرفیت فرآوری یک میلیون تن برنج را در خود ایجاد کرده بنابراین به نفع کشور است که برنج قهوه ای وارد و سپس آن را فرآوری کنیم. همین کار را درباره تأمین سایر اقلام اساسی نیز می توان انجام داد.
اسدی افزود: در حوزه پتروشیمی، فولاد و صادرات مواد معدنی و مواد اولیه تولیدات کارخانجات ظرفیت های خوبی در چابهار است و از این ظرفیت ها می توان برای کمک به کشور استفاده کرد.