ورود بانک ها به بورس بهترین فرصت برای شبکه بانکی است/ در بازار سرمایه رقابت سالمتر میشود
کارشناس مسائل بانکی با بیان اینکه ورود بانک ها به بازار سرمایه فرصتی مناسب است گفت: بازار بورس و فرابورس بهترین ابزار و فرصت برای بانک ها است. همچنین در این بازارها رقابت سالمتر است.
اقتصاد24 - اخیرا وزیر امور اقتصادی و دارایی بحث ورود بانک ها به بورس را مطرح است. فرهاد دژپسند با ابراز امیدواری نسبت به آینده بازار بورس به بانک ها توصیه کرد که برای رهایی از بنگاهداری، به بازار بورس وارد شوند. اما آیا ورود حجم بزرگی از نقدینگی بانک ها به بازار سرمایه نمی تواند باعث ایجاد تنش در بازار بورس شود؟ یا بالعکس تخلیه حجم نقدینگی ایجاد شده توسط بانک ها در بازارهایی مثل مسکن، طلا و ارز به سمت بازار بورس می تواند به آرامش این بازارها کمک کند.
در همین رابطه جواد نقوی کارشناس مسائل بانکی به خبرنگار اقتصاد24 گفت: در تبادلات بین بانکی با کشورهای دیگر، مجموعه بانک های کشور ما را قبول ندارند و دلیل عمده آن این است که بانک های ما یا بانک های ورشکسته و یا در حال ورشکستگی هستند.
وی افزود: زمانی که بانک مرکزی تعهدات پولی و بانکی سپرده گذاران بانک های عامل را ضمانت می کند، فشار بسیاری بر بانک ها وارد می شود. وقتی بانک ها با کاهش نقدینگی مواجه می شوند، نقدینگی زیر مجموعه بانک هایی می شود که به بنگاهداری مشغول اند، دلیل آن این است که بانک ها سود سپرده گذاران را پرداخت می کنند و بخشی از آن باید وارد چرخه تولید شود. مجموعه نهادهای مولد که عمده آنها واحدهای تولیدی یا صنعتی هستند در شرایط فعلی، یا وابستگی مواد اولیه به خارج از کشور دارند یا به ابزارهایی نیاز دارند که باید از خارج کشور تامین شود. در شرایط اقتصاد مقاومتی و به ویژه تحریم های آمریکا طبیعتا باید سیاست هایی را در دستور کار قرار دهیم.
نقوی در ادامه بیان کرد: بازار سرمایه شاخص هایی را برای ارزیابی این بازار در نظر گرفته است. در بسیاری از بانک ها قیمت پایه سهام آنها در مجموعه بازار بورس، از پایه سهام پایین تر است مانند بانک صادرات و تجارت. این بانک ها زیر پایه سهام هستند و دلیل آن این است که عمده بانک ها یا ورشکسته اند و یا در حال ورشکستگی هستند و در این شرایط بانک ها ناچار به استقراض از بانک مرکزی می شوند و بانک مرکزی هم بهای تمام شده پول را افزایش می دهد و پولی که از بانک مرکزی استقراض می کنند را با نرخ بالای 30 درصد محاسبه می کنند، لذا بانک ها ترجیح می دهند باز هم نرخ دستوری بانک مرکزی را به نوعی دور بزنند و در قالب سر فصل هزینه های دیگری انجام دهند و آن را به سپرده گذار پرداخت نکنند.
وی بیان کرد: موارد ذکر شده یکی از دلایلی است که بانک ها را مجاب می کند که در حوزه کفایت سرمایه، افزایش سرمایه بدهند یا در تجمیع و ادغام نهادهای مالی با هم قرار گیرند که تابعی از کمیته بال است.
این کارشناس مسائل بانکی عنوان کرد: عمده کشورها کمیته بال سوئیس را پذیرفته اند با وجود اینکه الزام آور نیست ولی دستاورد آن جامع است. بانک های مرکزی کشورهای دیگر از آن اقتباس کردند. بانک مرکزی ایران هم از کمیته بال قرض گرفته است و دستور العمل های جدیدی را تدوین کرده و به بانک های عامل خودش می دهد.
نقوی اظهار کرد: بازار بورس و فرابورس به لحاظ فیلترهایی که در آن وجود دارد بانک ها را مجبور می کند برای کفایت سرمایه شان، راستی آزمایی انجام دهند. راستی آزمایی به بانک ها کمک می کند زیرا باعث افزایش حوزه رقابت می شود. اگر بانک کفایت سرمایه را به اندازه لازم نداشته باشد بورس می تواند کمک حال آن باشد.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که بهای تمام شده پول افزایش می یابد و بانک نمی تواند مانند گذشته در چرخه تولید حرکت کند، هزینه ای که برای حفظ منابع خود باید داشته باشد را از بانک مرکزی استقراض می کند. همچنین بانک مرکزی هم برای حفظ نرخ بهره و از طرف دیگر حفظ تعادل در بازار و تورم، دست به خلق نقدینگی می زند و این اشتباهی است که در مقطع زمانی کوتاه، جوابگو است ولی در درازمدت مضر است و ارزش پول ملی را پایینتر می آورد.