بنای معروف به نیایشگاه آناهیتا در محلۀ گچ‌کن در مرکز شهر کنگاور و بر سر راه امروزی همدان–کرمانشاه واقع شده‌است. این بنا بر روی تپه‌ای طبیعی با حداکثر ارتفاع ۳۲ متر نسبت به زمین‌های اطراف ساخته شده‌است. معبد آناهیتا که از نظر اهمیت تاریخی و معماری دست کمی از تخت جمشید ندارد؛ اما متاسفانه هیچ‌گاه آن‌قدر که باید به این معبد توجه نشده است. تصویر زیر مربوط ثبت این بنا در دوران قاجار است.
قانون منع حجاب در دوره پهلوی اول، پیش از آنکه تحت تأثیر اقدامات آتاتورک قرار گیرد، در اندیشه‌ها و افکار روشنفکرانی، چون آخوندزاده و تیمور تاش نیز ریشه داشت.
این عکس‌های دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها می‌گذرد، می‌توان بار‌ها و بار‌ها تماشا کرد و هر بار چیز‌های تازه‌ای در آنها دید؛ از جزییات لباس‌ها و چهره‌ها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
تصاویری که در اینجا ملاحظه می‌کنید مربوط به سفری است که ناصرالدین شاه قاجار به احتمال زیاد در سال ۱۲۸۷ قمری (۱۲۴۹ شمسی) به شمال ایران داشته و در طی آن از شهر‌های رشت و انزلی بازدید کرده است.
سال ۱۲۵۱ شمسی بود که ناصرالدین‌شاه پس از برگشت از سفر فرنگ به مشیرالدوله صدراعظم و علی‌قلی میرزا اعتضادالسلطنه دستور داد شفاخانه دولتی در دارالخلافه برای استفاده همگان راه‌اندازی کنند. این بیمارستان که بعد‌ها به مریضخانه دولتی مشهور شد در شمال غربی تهران که بعد‌ها خیابان سردار سپه نام گرفت (خیابان امام خمینی امروزی) ساخته شد و اکنون به بیمارستان سینا معروف است.
عمارت سلطنت‌آباد از کاخ‌های ییلاقی ناصرالدین شاه بود که ساخت آن در حدود سال ۱۲۶۵ شمسی به پایان رسید. در میان عکس‌هایی که شاه در این کاخ از همسران و اهالی حرمسرای خود گرفته است، تعداد قابل توجهی از آنها در یک نقطه خاص یعنی پله مرمر ثبت شده‌اند. ظاهراً این پلکان مکان محبوب شاه برای عکاسی از همسرانش بوده است.
این عکس‌های دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها می‌گذرد، می‌توان بار‌ها و بار‌ها تماشا کرد و هر بار چیز‌های تازه‌ای در آنها دید؛ از جزییات لباس‌ها و چهره‌ها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
در دوره فتحعلی‌شاه قاجار، در محل ساختمان‌های وزارت فرهنگ و سازمان برنامه و بودجه، باغی بزرگ بود که از آن تنها ساختمان و حوضی باقی‌مانده است که این ساختمان در سال ۱۳۰۹ تبدیل به موزه هنرهای ملی ایران شد و حوض وسط تالار از میان برداشته شد.در دوره فتحعلی‌شاه قاجار، در محل ساختمان‌های وزارت فرهنگ و سازمان برنامه و بودجه، باغی بزرگ بود که از آن تنها ساختمان و حوضی باقی‌مانده است که این ساختمان در سال ۱۳۰۹ تبدیل به موزه هنرهای ملی ایران شد و حوض وسط تالار از میان برداشته شد.
این عکس‌های دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها می‌گذرد، می‌توان بار‌ها و بار‌ها تماشا کرد و هر بار چیز‌های تازه‌ای در آنها دید؛ از جزییات لباس‌ها و چهره‌ها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
تصویری از یک زن و مردی که در حال حجامت است؛ این عکس از مجموعه آلفرد هینک عکاس و شرق شناس که در سال ۱۲۹۹ هجری شمسی به ایران سفر کرده انتخاب شده است. مکان دقیق این عکس نامعلوم است.
این عکس‌های دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها می‌گذرد، می‌توان بار‌ها و بار‌ها تماشا کرد و هر بار چیز‌های تازه‌ای در آنها دید در ادامه تصویری جالب از قلیان‌کِشی روی دوش نوکر‌ها در دوره قاجار را می بینید
در دوران قاجار اغلب اوقات القاب و مناصب حکومتی از پدر به پسر منتقل می‌شد. یعنی اگر کسی به مقام مهمی می‌رسید و لقبی از شاه دریافت می‌کرد، این لقب و مقام بعد از خودش برای فرزندانش مثل یک دارایی و ارثیه باقی می‌ماند. در نتیجه چندان اهمیتی نداشت که صاحب این ارثیه کودک باشد یا بزرگسال؛ به هر حال او صاحب لقب و مقام می‌شد.