این کشتی در دوره ناصرالدین شاه و در حدود بیش از ۱۰۰ سال پیش، از آلمان به بندر بوشهر آورده شد. او به منظور توسعه نیروی دریایی، موفق به خرید این کشتی۶۵۰تنی مجهز به۴توپ کروپ از آلمان شد!
ناصرالدین شاه قاجار علاقه ویژهای به غلامعلی خان عزیزالسلطان، معروف به ملیجک، داشت. عزیزالسلطان برادرزاده یکی از زنان محبوب شاه، آمنه اقدس بود و از این طریق وارد دربار شد. او به سرعت مورد توجه شاه قرار گرفت و به دلیل این نزدیکی، امتیازات و ثروت زیادی به دست آورد که باعث حسادت و نارضایتی اطرافیان شد.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
امینالسلطان، با نام اصلی میرزا علیاصغر خان اتابک، یکی از صدراعظمهای دوران قاجار بود که در زمان سه پادشاه، ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه، این مقام را بر عهده داشت. او همچنین به اتابک اعظم نیز ملقب بود و نزدیک به ربع قرن در مناصب مختلف دولتی از جمله وزیری، وزیراعظمی و صدراعظمی خدمت کرد.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
مراسم آش همایونی یا آشپزان ییلاقی مراسمی است که در زمان قاجار، به ویژه در دوره ناصرالدین شاه، در ییلاق سرخه حصار برگزار میشد. این مراسم که عمدتاً در پایان تابستان برگزار میشد، شامل پختن آش نذری بود و داستانهای مختلفی درباره دلیل برگزاری آن نقل شده است.
در اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار، دروازه شهر ری (که به دروازه شاه عبدالعظیم یا دروازه اصفهان نیز معروف بود) در جنوب شرقی حصار ناصری تهران واقع شده بود. این دروازه در ابتدای جاده منتهی به شهر ری، قم و اصفهان قرار داشت و به عنوان یکی از پرترددترین دروازههای جنوبی تهران شناخته میشد. دروازه شهر ری در دوره ناصرالدین شاه، به دلیل توسعه شهر و نیاز به مسیرهای ارتباطی جدید، از دروازه قدیمیتر در حصار صفوی به مکان جدیدی در جنوب شرقی حصار ناصری منتقل شد.
پل قدیم دزفول مهمترین اثر تاریخی دزفول است. این پل که دو منطقه شرقی و غربی دزفول را به هم وصل میسازد، در حقیقت یکی از راههای رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بینالنهرین بوده، که به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر امپراتوری بیزانس در نبرد ادسا ساخته شده است. این پل بر روی پایههای پلی به جا مانده از دوره ساسانی بنا شده و در دورههای عضدالدوله دیلمی، صفوی و قاجار بازسازی شده است.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
عکسی که در زیر ملاحظه میکنید، آنطور که در آرشیو مربوطه ذکر شده، یک زن غربی ساکن ایران را در پوششی ایرانی و در حال استعمال قلیان نشان میدهد. این عکس احتمالا در آتلیۀ عکاسی آنتوان سوروگین (عکاس مشهور دوران قاجار) گرفته شده است.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
موزه نگارخانه در طبقه همکف کاخ اصلی گلستان و دقیقا زیر تالار سلام (تالار تاجگذاری یا موزه) قرار دارد و به نوعی حوضخانه این تالار محسوب میشود. نگارخانه شامل دو بخش شمالی و جنوبی است و بخش جنوبی که قبلا انبار بوده اکنون به نمایش نقاشیهای دوره اوایل قاجار اختصاص دارد
در اینجا تصویری از دوران کودکی کامران میرزا نایب السلطنه را ملاحظه میکنید که در سن ۶ سالگی از طرف شاه به عنوان حاکم تهران منصوب شد. البته تا قبل از رسیدن به بلوغ و بزرگسالی، پاشاخان امین الملک به عنوان مباشر کامران میرزا، اداره امور را در دست داشت.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
در ادامه تصویری از دو زن ایرانی عهد قاجار را مشاهده میکنید که در کنار کرسی نشستهاند؛ یکی از آنها قلیان میکشد و بر روی کرسی نیز ظروف تنقلات به چشم میخورند.
شاید هیچ شهری در ایران در دو قرن اخیر به اندازۀ تهران تغییر نکرده باشد؛ این شهر زمانی که در سال ۱۱۶۵ به عنوان پایتخت حکومت قاجار تعیین شد، تنها حدود ۲۰ هزار نفر جمعیت داشت و حالا جمعیت آن از ۹ میلیون نفر نیز فراتر رفته است. این شهر بارها در طی بیش از ۲۰۰ سال گذشته شاهد تغییرات گستردۀ ساختاری و برنامههای متعدد توسعه و گسترش بوده است. علاوه بر اینها، تهران به عنوان پایتخت ایران، شاهد مهمترین تحولات سیاسی، فرهنگی و حتی اقتصادی دو قرن اخیر بوده است. در اینجا تنها از قاب چند عکس قدیمی، مروری خواهیم داشت بر خاطرات تهران در بیش از یک قرن گذشته.
عزت الدوله دختر مظفرالدین شاه قاجار (نفر سوم از سمت چپ) به همراه برخی از نوادگان و ندیمهاش فرنگیس خانم (نفر سوم از سمت راست). فرنگیس خانم یکی از همسران صیغهای ناصرالدین شاه بود که پس از مرگ او ندیمۀ دختر مظفرالدین شاه شده بود.