پایان یک بحران در استقلال

اقتصاد24 - لیگ هجدهم برای استقلال خوب شروع نشد. این شروع نه چندان خوب علل مختلفی داشت که در نهایت به قیمت از دست رفتن نیم فصل اول و حذف از جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا به پایان رسید. در ادامه فصل اما گویی مدیران استقلال که چندان از عملکرد وینفرد شفر رضایت نداشتند، تصمیم بر ایجاد کمیته ای گرفتند تا بر تصمیمات فنی اتخاذ شده از سوی کادرفنی نظارت کند.اتفاقی که معلوم نبود سرمربی باتجربه آلمانی آبی ها آن را بپذیرد یا نه.

عملکرد این کمیته اما چندان بر پایه کمک پیش نرفت و مصاحبه های مختلف اعضای آن از جمله پرویز مظلومی و بهتاش فریبا بیش از آنکه به عنوان کمک و یاری رسانی به تیم تعبیر شود، به تلاش برای کنار زدن شفر تعبیر شد. از فشار برای تعیین دستیار تا اولتیماتوم کسب امتیاز تا پایان نیم فصل همه و همه حاصل عملکرد کمیته فنی استقلال بود. کمیته ای که انتظار داشت شفر از آن ها کمک بگیرد ولی سرمربی استقلال هر قدر که نتایج بهتری با تیم گرفت، به این کمیته و نظراتش هم کم توجهی کرد.او طوری با کمیته فنی برخورد کرده که به نظر می رسد آن ها را غریبه می داند. البته این رفتار عجیبی در فوتبال ایران نیست چراکه اصولا در ایران سرمربیان تیم ها رابطه خوبی با کمیته فنی ندارند و با بودن کمیته فنی، احساس عدم امنیت می کنند.

با فرا رسیدن تعطیلات نیم فصل هم اوضاع چندان تغییری نکرد. اعضای کمیته که دیگر کمتر مصاحبه می کردند و نظرات خود را از تریبون های مختلف به سمع و نظر عموم می رساندند، چندان در تصمیمات فنی تیم دخالت داده نشدند. آن ها که انتظار داشتند شفر با مشورت آن ها بازیکن جذب کند، وقتی دیدند چنین اتفاقی رخ نداده عملا دیگر موجودیت خود را از دست رفته می دیدند.

همین حساب نکردن شفر روی آن ها کم کم باعث شد تا جلسات این کمیته برگزار نشود زیرا انگار دیگر قرار نبود که این کمیته کارکرد خاصی داشته باشد.اتفاقی که صدای امید روانخواه را هم درآورد و باعث شد تا او هم از عملکرد شفر در به حساب نیاوردن کمیته فنی انتقاد کند.

با این حال شواهد نشان می دهد از روزی که نقش کمیته فنی در استقلال کمتر شد و مصاحبه های گاه و بی‌گاه اعضای این کمیته به حداقل رسید و در نهایت هم این کمیته منحل شد، استقلال عملکرد بسیار خوبی از لحاظ نتیجه گیری داشته.چه در هفته های پایانی نیم فصل اول و چه در هفته های آغازین نیم فصل دوم که استقلال با گل های زیاد حریفان خود را شکست می دهد و یک بار دیگر به کورس قهرمانی رسیده است.

دقیقا بعد یکی از همین بردها هم بود(4-0 مقابل پیکان) که وینفرد شفر در پستی اینستاگرامی تلویحا به اعزای این کمیته تاخت و گفت:« شما دردسرسازها، شما افراد موذی که در زمان بحران به پشت ما خنجر می‌زنید، دیگر برنگردید، تبریک نگویید و وانمود نکنید که بخشی از خانواده استقلال هستید. فوتبال ورزشی احساسی، پر از عشق، پر از استرس و تنش، پیروزی و شکست است، شما به جرات، شخصیت و شان نیاز دارید تا بر لحظات سخت چیره شوید و متاسفانه هر کسی اینها را ندارد. اگر نمی توانید تحت فشار وفادار بمانید، ورزش اشتباهی را دنبال می کنید.»

کمیته فنی اصلا برای چه؟

در فوتبال ایران هر از چند گاهی چیزهای عجیبی مد می شود. یک روز امیر قلعه نویی می شود رییس سازمان فوتبال استقلال و علی پروین هم می شود مدیر راهبری پرسپولیس.

پست ها و سمت های نامفهومی که هیچ جایگاهی در فوتبال روز دنیا ندارند و اصلا معلوم نیست چه هدفی را دنبال می کنند. در این میان شاید منطقی ترین سمت عجیبی که در فوتبال ایران ایجاد شد، پست مدیر فنی بود که البته علی پروین همان را هم کشک نامید.

حالا این روزها در فوتبال ایران کمیته فنی مد شده است. بدون اینکه اصلا هدف و غایت تشکیل چنین کمیته ای مشخص باشد. چند پیشکسوت سرشناس دور هم پشت یک میز جمع می شوند و دقیقا مشخص نیست که قرار است چه کار کنند. آیا قرار است به سرمربی مشاوره های فنی بدهند؟ در این صورت پس وظیفه دستیاران و آنالیزورهای تیم چیست؟

آیا قرار است در مورد خریدهای سرمربی اظهارنظر کنند یا بگویند تیم با چه متدی تمرین کند یا با چه سیستمی بازی کند؟ واقعا کدام مربی چه ایرانی و چه خارجی،چنین دخالتی را می پذیرد؟

در چنین فضایی مشخص است که هردوی این نهادها-کادرفنی و کمیته فنی- نمی توانند دوشادوش هم و با خوشی کار کنند و در نهایت باهم دچار اصطکاک خواهند شد. اتفاقی که دقیقا در استقلال رخ داد و وینفرد شفر از این اختلاف داخلی سربلند بیرون آمد و توانست ضمن به بن بست رساندن این کمیته بی هدف و بی برنامه، تیمش را هم به سطح خوبی برساند و در آستانه آغاز رقابت های لیگ قهرمانان آسیا استقلالی قوی را بسازد.