سعید جلیلی که مدتیست بازهم نقد سیاست خارجی دولت را محور سخنرانی ها و اظهارنظرهایش قرار داده است این روزها در لیست افرادی دیده می شود که نگاهش را از پاستور گرفته و به سمت بهارستان دوخته است تا شاید در یک کارزار انتخاباتی دیگر شانسی برای پیروزی خود بیاید.
اقتصاد24 - همان سال ۹۲ که با ماشین پرایدش به ساختمان وزارت کشور رفت تا بدون اطلاع دادن به اصولگرایان کاندیدای یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری شود رسما مُهر پایانی بر روزگار صرفا یک دیپلمات بودنش زد. آن زمان او چهره ای که فقط با عنوان دبیر شورایعالی امنیت ملی دولت احمدینژاد و سرپرست تیم مذاکره کننده شناخته شود، نبود، بلکه آخرین شانس حلقهای بود که نگران رفتن احمدی نژاد از پاستور و روزگار انزوای بعد از آن بودند. جلیلی آن روزها کاندیدای اصلح و تنها برگ برنده پایداری ها بود که به واسطه سلسله مذاکرات با ۱+۵ به اندازه کافی شناخته شده بود و امید داشتند شاید سکان ریاست پاستورِ بعد از احمدی نژاد به دست او داده شود.
هرچند جلیلی نتوانست در انتخابات سال ۹۲ شانس پیروزی پایداریها شود و در انتخابات ۹۶ به تعبیر خودش از «قبیله اصولگرایی» جا ماند اما این موضوع باعث نشد تا او از حال و هوای انتخابات بیرون بیاید.
پرچم دولت سایه همچنان بالاست
شش سال پیش وقتی سعید جلیلی در اولین حضورش در آوردگاه انتخاباتی، غائله انتخابات را به رقیب واگذار کرد، مدتی سکوت و سکون او را فرا گرفت اما به سرعت دوباره وارد کارزار شد البته اینبار نه در رقابتی مستقیم بلکه در قالب جلسات نقد دولت یازدهم.
وقتی روزهای دولت اول روحانی به پایان خود نزدیک می شد، او هم دیگر پکیجش برای به نقد کشیدن دولت آماده و کامل شده بود. جلیلی که بر انتخابات سال ۹۶ و ائتلاف اصولگرایان حساب ویژه ای باز کرده بود فکرش را نمیکرد که اینچنین از بازی خط بخورد و مجبور شود کنار زمین بایستد. حال جلیلی مانده بود و پرونده ای از نقدها که قرار بود در جریان مناظرهها و فعالیتهای انتخاباتی منجیاش شود اما این فرصت هرگز نصیب او نشد و ناخواسته وارد کارزار رقابت های ریاست جمهوری نشد. البته جلیلی گفته بود گزارشات حاصل از این جلسات و نقد و بررسیها را میخواسته به ابراهیم رئیسی و محمدباقر قالیباف بدهد تا آنها از این گزارشات در جریان مناظرات انتخابات استفاده کنند اما گویا چندان استقبالی نشده بود.
بعد از تمدید ریاست جمهوری حسن روحانی دیگر جلیلی مانند سابق تنها پیشنهاد تشکیل دولت سایه را به همقطارانش نمیداد بلکه خود آستین بالا زده و از همان شهریور ۹۶ دفترش شد محلی برای برگزاری جلسات نقد و بررسی آشکار وزارتخانههای دولت روحانی. هرچند جلیلی اسم جلساتش را گذاشته «سلسله جلسات سایه تمدن اسلامی برای تایید، تکمیل و تصحیح برنامه های دولت دوازدهم» اما برخلاف این عنوان عریض و طویل، واقعیت امر تنها دو کلمه بود؛ «دولت سایه»!
مجلس یازدهم و سودای بهارستان
سعید جلیلی به لطف همین دو انتخابات ریاست جمهوری دیگر با دیپلمات بودن خداحافظی کرده و تلاش دارد یک چهره سیاسی از خود بسازد. اما گویی آن پیشینه گاه و بیگاه به سراغش می آید حداقل در نقد کردن های بی پروا به دولت.
خروج آمریکا از برجام و جدال ها بر سر تصویب شدن یا نشدن افایتیاف همان فرصتی است که او طی چندماه اخیر از آن بهره گرفته و تلاش دارد در قالب نقدهای دیپلماتیک خود را در فضای سیاسی کشور زنده نگه دارد، خاصه همین روزهایی که بحث های سیاسی رنگ و بوی انتخاباتی به خود گرفته او نیز بدش نمی آید یک سر تلاش های انتخاباتی اش معطوف به بهارستان شود.
زمزمه های به گوش رسیده می گوید سعید جلیلی در جدیدترین تلاش های انتخاباتی اش گویی کرسی نمایندگی مجلس و حتی کرسی ریاست مجلس را هدف خود قرار داده است. او حتی برای مطرح کردن خود در قامت یک کاندیدای مجلس از اظهارنظرهای حول محور سیاست خارجی هم فراتر رفته و همراه با رفقای پایداری اش وارد جدال توئیتری با زنگنه وزیر نفت دولت روحانی شده است.
ماجرا هم از توییتی شروع شد که حساب کاربری منتسب به سعید جلیلی منتشر کرده و نوشته شده بود «در سالهای ۹۱ و ۹۲ با وجود تحریمها ماهانه یک تا ۱.۵ میلیون بشکه نفت و میعانات به فروش میرفت.» بیژن نامدارزنگنه که از سال ۹۲ سکان وزارت نفت را در دست دارد ادعای او را رد و حتی او را به مناظره دعوت کرد.
جلیلی؛ اصلح پایداری ها برای ریاست مجلس یازدهم؟
درست در همین روزهایی که جلیلی به شدت فعال شده و از سوی دیگر دعوای اصلح و صالح پایداری و دیگر اصولگرا بازهم آغاز شده است، به یکباره جبهه پایداری که حتی به جلسات شورای وحدت نیز دعوت شده بود، خبر از مدلی انتخاباتی داد که قرار است در انتخابات پیش رو براساس آن حرکت کند.مدلی که گفته می شود یک سر آن به سرلیستی جلیلی در انتخابات مجلس خواهد رسید.
جلیلی که یکبار در سال ۹۲ «اصلح» پایداری ها برای ریاست پاستور شده بود حال درمیان گزینه های «اصلح» این طیف سیاسی برای بازگشت به بهارستان قرار دارد. اما آیا واقعا آقای دیپلمات سابق همان اصلحی که «امکان رأی آوری» را هم برای این جبهه داشته باشد خواهد شد؟ با عکس هایی که اخیرا از جلسات سخنرانی او در همدان منتشر شد که مخاطبی اندک پای سخنرانی او حضور داشتند شاید حتی پایداری ها را هم درباره اصلح بودن یا نبودن او دچار چالش کند.