منصور شیشه فروش، مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان: بر اثر زلزله سر درب کاروانسرای تاریخی واقع در شهر نطنز که دارای مالک شخصی است ریزش کرده است. خساراتی نیز به دیوارها و سقف تعدادی از واحدهای مسکونی در بافت فرسوده در شهر و روستاهای بخش مرکزی و بادرود شهرستان نطنز وارد شد.
کارت پستال با فرتور دکتر محمد مصدق برای تحریم نوروز ۱۳۳۳ توسط نهضت مقاومت ملی (جبهه ملی ایران) و پس از حبس و تبعید نخست وزیر.
محبوب ما که در غُل و زنجیر دشمن است / انصاف دِه، چه موقع تبریکگفتن است؟
مهرداد دوم اشکانی، یکی از بزرگترین شاهان اشکانی، موفق شد مرزهای ایران را گسترش دهد، دشمنان را شکست دهد، روابط دیپلماتیک برقرار کند و قدرت اشکانیان را در منطقه تثبیت کند.
اردوان اول اشکانی دومین شاه سلسلهی اشکانیان بود که در دورهی او، این حکومت با تهاجم سلوکیان بهویژه آنتیوخوس سوم مواجه شد. اگرچه او در نبردهای خود شکست خورد، اما مقاومت اشکانیان در برابر سلطهی یونانیان همچنان ادامه یافت و بعدها به قدرت گرفتن بیشتر این سلسله انجامید.
محمّدرضا پهلوی (۴ آبان ۱۲۹۸ – ۵ مرداد ۱۳۵۹) از ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ شاه ایران بود. او پس از پدرش رضاشاه دومین و آخرین کسی بود که در دودمان پهلوی به پادشاهی رسید و با وقوع انقلابِ ۱۳۵۷، از ایران رفت و نظام شاهنشاهی پایان یافت
فریاپت (یا فریپارت) اشکانی که بهعنوان سومین شاه اشکانی شناخته میشود، یکی از فرمانروایان اولیه این سلسله بود. فریاپت در مناطق شرقی ایران، یعنی خراسان یا فرارود (ماوراءالنهر)، متولد شد، زیرا اشکانیان در ابتدا در این مناطق قدرت گرفتند.
فرهاد یکم چهارمین شاه اشکانی پسر و جانشین فریاپت اشکانی بود. او با فتح منطقه تپورستان، آماردیها را مطیع خود کرده و به پاسداری از دربند، در ساحل دریای کاسپین و مسیر خراسان به ماد، گماشت.
تیرداد اول بعد از برادرش به تخت نشست و از عقب نشینی سلوکیها به سمت غرب استفاده کرده و گرگان را به پارت ضمیمه کرد، سپس با یکی از حاکمان سلوکی به نام دیودور (diodor) متحد شد و به سمت غرب فلات ایران لشکر کشید و سولوکوس دوم را شکست داد و خود را شاه بزرگ خواند و شهر صد دروازه که یونانیان آن را هکاتوم پیلوس مینامیدهاند را پایتخت خود اعلام کرد.
ارشک اول (ارخش یا ارشک یکم) بنیانگذار سلسله اشکانیان و نخستین شاه این دودمان بود. او از قبیله پارتاپارن (یکی از قبایل ایرانیتبار ساکن در منطقه پارت) برخاست. پارتها در منطقهای زندگی میکردند که امروزه شامل خراسان شمالی و ترکمنستان میشود.
محمد بن طاهر فرزند طاهر بن عبدالله و نوهی عبدالله بن طاهر بود. او پس از مرگ پدرش در ۸۷۲ میلادی به حکومت خراسان رسید، اما برخلاف نیاکانش، حاکمی ضعیف و ناتوان بود که نتوانست قدرت طاهریان را حفظ کند.
فرزند طاهر بن حسین بن مصعب بن زریق ازموالی طلحه الطلحات بود. عبدالله در سال ۷۹۶ میلادی بدنیا آمد، قبلاً عبدالله حکومت نواحی جزیره «بین النهرین» شام، مصر و افریقیه را بهعهده داشت و بهدنبال وفات طلحه بن طاهر، مأمون خلیفه عباسی در سال ۸۲۷ میلادی سرزمینهای شرقی خلافت را به عبدالله سپرد.
هنگامی که خبر درگذشت عبدالله بن طاهر به دارالخلافه بغداد رسید (۸۴۴ میلادی) واثق به توصیه و صلاحدید وزیرش محمد بن عبدالملک زیات، قصد انتخاب اسحاق بن ابراهیم مصعبی پسر عموی طاهر ذوالیمینین را به فرمانداری و ولایت خراسان داشت و حتی در همین زمینه دستور کتابت حکم وی را نیز صادر کرد، ولی اندکی بعد به خاطر رقابتی که بین این وزیر و شخص احمد بن ابی داوود وزیر کاردان سابق وجود داشت و با راهنمائی وی از این کار منصرف شده و حکم به ولایت طاهر بن عبدالله داد.